Helder zicht

Dit blogje typen is een stuk prettiger dan veel van mijn vorige blogjes. Dat zit zo: ik heb tegenwoordig helder zicht. Nu draag ik al sinds mijn twaalfde een bril, maar de laatste jaren en met name de laatste maanden vond ik ondanks dat mijn zicht niet helder. Maar ja, met een bril van net vijftien maanden oud kon ik toch niet al toe zijn aan nieuwe glazen?

Kleuren en mikken

Mijn avondjes met kleurplaten waren avondjes mikken geworden. Met mikken bedoel ik dan mijn stift boven de lijntjes houden en proberen binnen de lijntjes te mikken. Die lijntjes verschoven namelijk nogal. Eén keer knipperen en mijn stift bleek ineens náást in plaats van tússen de lijntjes te zitten.

Ik zal wel gewoon moe zijn, dacht ik. Ik vond het uiteraard vreselijk irritant, maar met een oogmeting van net vijftien maanden oud konden mijn ogen of mijn bril het probleem niet zijn, vond ik.

“Wordt het zo beter of slechter?”

Natuurlijk had ik wel overwogen om naar de opticien te gaan, maar ik ‘mag’ dat van mezelf (en mijn verzekering) eigenlijk maar om de twee jaar en die termijn was nog niet verstreken. Bovendien vind ik zo’n oogmeting een drama. Ze laten je van alles zien en dan moet je zeggen wat beter of slechter is. Meestal heb ik geen idee. Ik vind het altijd allemaal slecht en kies uit alle slechte opties dan maar degene die ik denk dat het minst slecht is. En ook dát is een drama, want na één keer knipperen met mijn ogen kan die minst slechte optie toch ook alweer de slechtste blijken te zijn. Daar had ik dus weinig zin in.

Toch naar de opticien

Mijn psycholoog vond dat het in ieder geval het proberen waard was en adviseerde me om toch even langs een opticien te gaan. Mijn oude opticien vond ik niet meer zo fijn, dus ik wilde naar een nieuwe. Groot voordeel: daar doen ze ook optometrie.

Zo kwam ik op een middag bij de nieuwe opticien terecht. Ik vertelde mijn verhaal over vaag zicht, ‘sterretjes’ aan de zijkanten zien als ik me focus en bijvoorbeeld niet kunnen zien hoe laat het is op de klok als ik opkijk van een kleurplaat.

We togen naar de meetruimte en jawel, daar gingen we weer: “Wordt het zo beter of slechter?” Ik deed mijn best om van alle slechte opties de minst slechte te kiezen en uiteindelijk bleek één oog een halve punt achteruit te zijn gegaan. Hm, oké.

Helder zicht bestaat ook!

De opticien stelde voor om mijn ogen te druppelen. Ik heb een plusbril en dan kun je ‘makkelijker’ je ogen met je spieren zelf bijstellen. Door te druppelen zouden ze het ‘echte’ zicht kunnen meten, zonder dat ik bij zou kunnen stellen. Dat leek me een heel goed idee. Ik was de opticien binnen komen lopen met glazen van plus twee. Na druppelen kreeg ik vaag zicht en nam ik opnieuw plaats op de stoel voor een meting.

En toen gebeurde het: één van de opties was echt goed! Ik kon daar helder zien wat er stond. Het voelde niet als de minst slechte van heel veel slechten, maar als een goede optie.

“Jij gaat schrikken,” zei de opticien. Ik dacht dat ik niet zo snel zou schrikken. “Ik meet plus vier. Je hebt nu plus twee.” Aha, dat verklaarde toch wel waarom ik tijdens metingen en in het dagelijks leven het zicht niet zo helder vond.

De nieuwe bril: een genot!

Om allerlei redenen kon ik geen bril met plus vier krijgen. Dat verschil is te groot en bovendien compenseren mijn ogen nog steeds zelf en leren ze dat niet ineens af. Ik kwam nog een middagje terug bij de opticien om met een proefbril te kijken of plus drie een optie zou zijn. Uiteindelijk kwamen we uit op plus 2,75. Achteraf denk ik dat die drie ook prima had gekund, maar het geeft niet.

Een paar dagen later ging ik mijn nieuwe bril halen. Ik zou even moeten wennen, had ze me verteld. Dat wennen hoefde niet. Ik zette mijn nieuwe bril op en genoot van heerlijk helder zicht. Die avond pakte ik een kleurplaat en het wonder geschiedde: lijntjes verschoven niet, maar bleven op hun plek staan. En wat te denken van een boek lezen. Zó heerlijk hoe ‘groot’ de letters ineens blijken te zijn. Conclusie: ik ben héél erg blij met mijn nieuwe bril en het bijbehorende heldere zicht én met het feit dat er dus ook goede opties bestaan bij een oogmeting. Ik moet er alleen eerst even voor gedruppeld worden;).