
Het verhaal
De twaalfjarige Yvonne woont al sinds ze drie is in tehuizen. Ze woont daar samen met haar broertjes Benito en Marcus. Veel kinderen in de tehuizen hebben wel ouders, maar die ouders zijn bijvoorbeeld misdadigers of kunnen om wat voor reden dan ook niet voor hun kinderen zorgen. Bij Yvonne en haar broertjes is het anders: zij zijn ‘echte wezen’, want hun ouders leven niet meer.
Maar dan ontdekt Yvonne dat het verhaal over haar overleden ouders een leugen is. Ze heeft nog wél een vader en een moeder, maar niemand wil vertellen waar ze zijn. Waarom hebben haar ouders nooit iets van zich laten horen? Yvonne wil op zoek naar haar ouders. Al die mensen in tehuizen doen hun best, maar haar ouders zullen pas écht van haar houden. Toch?
Mijn mening
Jeugdboek over tehuiskinderen en liefde
‘Wij zijn wegwerpkinderen’ is een al wat ouder boek (eerste druk 1980) en in het begin merk je dat even door het taalgebruik en de zinsopbouw, maar dat went al snel.
Het is schrijnend en tot in het diepst van je hart voelbaar hoe gepraat wordt over kinderen die opgroeien in tehuizen en wat dat doet met deze ‘wegwerpkinderen’. Is er dan niemand die van hen houdt?
Yvonne gaat in ‘Wij zijn wegwerpkinderen’ op zoek naar haar verleden en haar echte ouders en vooral naar liefde. Ze weet namelijk dat ze wel van pleegouders of tehuisjuffrouws kan gaan houden, maar dat doet ze liever niet. Vroeg of laat wordt ze namelijk weer van deze mensen gescheiden. Zijn het niet haar echte ouders die onvoorwaardelijk van haar zouden moeten houden?
Dat aantrekken en afstoten en de hunkering naar liefde heeft Thea Beckman op een heel doordringende manier beschreven in dit (jeugd)boek. Schrijnend, liefdevol, ontroerend en soms ook heftig, maar vooral heel erg mooi.
Conclusie
In ‘Wij zijn wegwerpkinderen’ van Thea Beckman gaat de twaalfjarige Yvonne op zoek naar liefde en naar haar ouders. Doordat ze opgroeit in tehuizen weet ze dat liefde niet altijd onvoorwaardelijk en blijvend is en ze zoekt die onvoorwaardelijke, blijvende liefde door haar ouders te zoeken.
Beckman omschrijft het leven in de tehuizen, de oordelen van de mensen over tehuiskinderen en de zoektocht naar liefde op een doordringende, ontroerende manier. In het begin is het even wennen aan het taalgebruik in dit wat oudere (jeugd)boek, maar dat gaf het voor mij juist ook weer iets heel speciaals. Een absolute aanrader en zeker niet alleen voor de jeugd!
⭐️⭐️⭐️⭐️
Meer informatie over Wij zijn wegwerpkinderen
Boekgegevens
Titel: Wij zijn wegwerpkinderen
Auteur: Thea Beckman
Uitgeverij: Lemniscaat
Genre: Jeugdboek – Roman (12+)
Pagina’s: 152
Oh wat hou ik van Thea Beckman. Ik heb als tiener bijna al haar boeken verslonden.
Onlangs nog eens eentje herlezen en ze zijn inderdaad ook nog mooi als volwassene.
LikeLike
Dit was voor mij de eerste keer dat ik een boek las van Thea Beckman, maar het smaakt zeker naar meer!
LikeGeliked door 1 persoon
Hasse Simonsdochter is 1 van mijn all time favorieten.
Maar ook de reeks over De Kinderen van moeder Aarde is me heel erg bijgebleven. Ik krijg spontaan zin om ze nog eens te lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Op mijn lijstje staat eerst “kruistocht in spijkerbroek” en ik hoop die vanmiddag in de kringloop te scoren (ik weet dat hij er nog is) en daarna, wie weet ga ik dan deze ook lezen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dit boek ga ik zeker eens lezen. Ook om de verandering in het taalgebruik waar te nemen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn lievelingsboek van Thea Beckman is en blijft Saartje Tadema. Misschien kan die ook op je lijstje?
LikeLike
Gaat erop!
LikeLike
Het enige boek van Thea Beckman dat ik heb gelezen, is “Kruistocht in spijkerbroek” ( ook een aanrader ! ), maar zo te lezen, moeten het er meer gaan worden 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb het ooit gelezen… héééél lang geleden! ‘Kinderen van moeder Aarde’ herinner ik mij beter.
LikeGeliked door 1 persoon