Boekenpraat: De Hobbit (J.R.R. Tolkien) is uit!

Het verhaal

Op de achterkant van ‘De Hobbit’ staat:
In een hol onder de grond woonde een Hobbit…
Deze woorden schreef professor J.R.R. Tolkien in 1928 op een onbeschreven eindexamenblad van een van zijn studenten. Tolkien wist zelf niet wat hij ermee bedoelde en besloot daarom eens uit te zoeken wat Hobbits eigenlijk zijn. Hobbits bleken kleine lieden die houden van lekker eten en weinig avontuurlijk zijn aangelegd. Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen.

Meneer Bilbo Balings is zo’n uitzondering, al weet hij het zelf nog niet. Op een dag komen er zomaar dertien dwergen, vergezeld door de beroemde tovenaar Gandalf, bij meneer Bilbo om een feestje te vieren in zijn hobbithol; een afscheidsfeestje welteverstaan. De volgende dag gaat de groep op reis om in het oude Moria een schat te zoeken. Tot zijn grote schrik stelt Gandalf voor dat Bilbo meegaat als het veertiende lid van de expeditie. Voor hij het weet, is hij op avontuur en komt hij in aanraking met Trollen, reusachtige wolven, spinnen, Aardmannen en niet te vergeten de oude draak Smaug. Zo wordt Bilbo de meest wereldwijze Hobbit ooit.

Mijn mening

Verhaal volgens een vast stramien
In ‘De Hobbit’ hebben de meeste hoofdstukken een vast stramien: er ontstaat onderweg een probleem – Hobbit Bilbo Balings blijkt de oplossing te hebben – probleem wordt opgelost – de reis wordt hervat. Waar de dwergen en de Hobbit naar onderweg zijn, bleef voor mij lang onduidelijk. Pas toen ze eenmaal op de plaats van bestemming waren (maar toen had ik al 200 pagina’s gelezen), werd me duidelijk dat ze onderweg waren naar een oude schat, die eigendom is van één van de dwergen.

Mooie woorden in een onmogelijk verhaal
Het verhaal in ‘De Hobbit’ was voor mij niet te volgen. Tolkien is, zoals ik al eerder schreef, een woordkunstenaar, maar het verhaal was voor mij onduidelijk. De leuke woordgrapjes zijn kunstig, maar verder gebruikt Tolkien vooral heel veel woorden om weinig te zeggen en wordt de kern van het verhaal niet duidelijk. Dit boek is niet mijn genre en na het lezen van dit boek weet ik dat science fiction mijn genre ook écht niet is en nooit zal worden. Het verhaal is onmogelijk: dwergen, trollen, aardmannen en hobbits zijn niet-bestaande wezens en ik houd niet van verhalen daarover. Het had geholpen als het verhaal wel echt een goed te volgen verhaal was geweest, maar zelfs dat was niet het geval. Al met al heb ik me door het hele boek heen geworsteld omdat het een afspraak was met mijn zusje, maar als het aan mij had gelegen, was ik er na de inleiding al mee gestopt. Ik vond het nóg meer tegenvallen dan ik had gevreesd.

Conclusie
In ‘De Hobbit’ van Tolkien gaan een aantal dwergen en de Hobbit op zoek naar een schat. Onderweg komen zij allerlei problemen tegen, die Hobbit Bilbo Balings weet op te lossen, waardoor hij zich geliefd maakt bij de dwergen.
Hoewel Tolkien een ware woordkunstenaar is, vond ik het verhaal moeilijk te volgen en werd mij pas bij aankomst op de plaats van bestemming duidelijk wat het doel van de reis was.
Een boek dat simpelweg mijn genre niet is en dat ik las vanwege een afspraak met mijn zusje. Een boek dat me ook (weer) duidelijk maakte: voor mij geen science fiction.
⭐️

Meer informatie over De Hobbit

Dit boek ook lezen?
Koop ‘De Hobbit’ bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: De Hobbit
Auteur: J.R.R. Tolkien
Vertaling: Max Schuchart
Uitgeverij: Boekerij
Genre: Fantasy
Pagina’s: 253

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.