Ik mis mijn ring

Sinds mijn zestiende droeg ik elke dag dezelfde ring. Misschien is hij tijdens de schoolkampen met mijn klassen thuis in een laatje gebleven, maar verder droeg ik hem echt élke dag. Tot een paar maanden geleden. Ik draag mijn ring niet meer en ik mis hem vreselijk.

De ring en ik

Mijn ring kreeg ik toen ik van de middelbare school ging. Ik was toen zestien jaar en sindsdien deed ik hem nooit meer af. Hij paste bij me. Ik vond hem toen mooi en dat vind ik nog steeds. Wat betreft sieraden is er in al die jaren niets veranderd aan mijn smaak.
Hoewel ik in die zeventien jaar daarna behoorlijk aankwam en afviel, bleef mijn ring altijd passen. De ene periode zat hij wat ruimer dan de andere, maar altijd bleef hij zitten én kreeg ik hem nog om en af.

Tot een paar maanden geleden. Ik deed mijn ring af en kreeg hem met geen mogelijkheid meer om.

De ring past niet meer: baalmoment

Het moment dat ik mijn ring niet meer om mijn vinger kreeg, was voor mij echt een baalmoment. Ik besefte dat het kwam door alle extra kilo’s die ik het afgelopen jaar mee ben gaan dragen. Het niet meer passen van mijn ring was één van de redenen dat het me lukte om te stoppen met eetbuien. Ik wilde mijn ring weer om.

Na elke week zonder eetbuien probeer(de) ik het weer, maar ik krijg mijn ring niet om. Op links krijg ik ‘m nog om, maar daar kan ik echt niet aan wennen. Dan voel ik ‘m heel de dag zitten. Rechts lukt echt niet. Zelfs toen er heel langzaam twee kilo af was, lukte het niet. Ik heb nu een gewicht dat ik in die zeventien jaren met ring vaker heb gehad en toch krijg ik mijn ring niet om. En ik baal. Ik mis ‘m elke dag.

Waarom ik mijn ring mis

Mijn ring was er ‘voor de mooi’, maar mijn ring deed voor mij meer. Tijdens gesprekken zat ik regelmatig aan mijn ring te draaien of deed ik hem af en weer om, enz. Mijn ring was voor mij denk ik ook een manier om prikkels te verwerken. Dat mis ik. Maar ik mis ook het bij mijn moeder niet aan hoeven bellen, maar even met mijn ring op het raam tikken. Ik mis tijdens het typen het zicht van mijn ring die ergens in een ooghoek constant beweegt. Maar, om er nog even op terug te komen, ik mis ‘m het meest omdat ik er niet mee kan spelen als een soort prikkelregulering.

Ik wil mijn ring weer om

Omdat mijn ring en ik echt bij elkaar horen, wil ik ‘m weer om. Ik zou de ring groter kunnen laten maken (en dat geld zou ik er graag voor over hebben), maar dat wil ik niet. Ik ken mezelf en mijn gewicht: ik jojo. Als ik weer terugga naar het gewicht van een jaar geleden, zou de ring van mijn vinger vallen als ik hem nu groter laat maken.

Daarom ga ik toch voor de optie hoop. Ik hoop echt dat, nu ik al maanden geen eetbuien heb, mijn gewicht op een gegeven moment gaat snappen dat dat naar beneden moet. En ik hoop ook dat mijn vinger dan snapt dat hij iets dunner moet worden en dat ik mijn ring weer om kan. Dat moment gaat een moment worden waar ik héél erg blij van ga worden. Maar wanneer dat moment is? Ik vrees van nog lang niet en soms vrees ik van nooit, maar ik hoop toch echt dat het een moment wordt van ooit.

19 gedachten over “Ik mis mijn ring

  1. Ik hoop met je mee, want ik vind het een prachtige ring. Als het tenminste de ring van de foto is:).

    Like

  2. Oh, ik kan me helemaal voorstellen dat je je ring mist. Dat voelt niet alleen kaal, maar heeft dus voor jou ook nog eens grote emotionele waarde. Het lijkt me wel een geweldige motivatie om vol te houden. Hopelijk past hij snel weer.

    Geliked door 1 persoon

  3. De ring is echt heel mooi . Ik vind hem uniek. Hopen is goed! Hier zeggen ze, “die Hoffnung stirbt zu letzt” of te wel: ” de hoop sterft als laatste. ” En dat vind ik altijd een mooie uitspraak.

    Geliked door 1 persoon

  4. Ja ik zou ook voor hopen gaan, het is zo’n mooie ring.
    En wie weet… ik had eerst al bijna antwoord gegeven, dat het misschien wel met de warmte te maken had, maar toen ik nog eens las zag ik dat het al een paar maanden geleden speelde.
    Maar ik hoop dat je hem snel weer kunt dragen, omdat hij veel meer is dan alleen maar mooi zijn.

    Like

    1. En toch, ondanks dat het niet de warmte is, hoop ik wat dat betreft op kou. Dan past hij vast weer;).

      Like

  5. Wat mooi. Je ring brengt je rust en nu brengt hij je hoop. Doorzetten, Naomi. Je weet stiekem heus wel dat je het voor jezelf doet, maar als jij straks die ring weer om kunt, is dat het kersje op je taart.

    Geliked door 1 persoon

  6. Je kunt je ring ook iets ruimer laten maken. Dat heb ik gedaan met mijn trouwring. Mijn handen en vingers zijn toch iets anders van vorm dan toen ik 22 was. Het is niet superduur en je kunt je ring meteen weer aan.

    Like

    1. Klopt, maar omdat ik jojo met mijn gewicht, wil ik ‘m niet groter laten maken. Ik ben bang dat ik ‘m dan weer een keer kleiner moet laten maken, enz. en ik denk dat hij daar niet van op zou knappen als hij steeds aangepast moet worden.

      Like

  7. Ik hoop het met je mee! Ik moet trouwens denken aan een boek waar ik de redactie voor gedaan heb, ‘Hamster in je brein’ heet het, dat gaat over gezond afvallen, met hele kleine stapjes, zonder te jojoën. Misschien heb je er iets aan om gestaag door te gaan met geen eetbuien te hebben en beetje bij beetje blijvend af te vallen?

    Geliked door 1 persoon

  8. Prachtige ring en ik snap wel dat je die graag weer om wilt . De kans is groot dat je er tóch een stukje tussen moet laten zetten. Je vingers worden n.l. niet alleen dikker van meer “vlees”Ook je gewrichten kunnen vervormen en worden meestal breder in de loop van je leven. Let dus even goed op of je gewrichten veranderd zijn want dan kun je afvallen wat je wil, die ring gaat er niét overheen. Als je handen goed koud zijn zijn je vingers dunner ( in het zwembad moet ik altijd oppassen m’n ring niet te verliezen) dus kun je het het best proberen.

    Like

    1. Hij past nog prima over mijn gewrichtje. Daaronder wordt het een probleem, dus het gaat echt om vet/vocht.

      Like

Reacties zijn gesloten.