
Als ik lees, doe ik dat voor mijn plezier. Ik wil even iets anders in/aan mijn hoofd dan mijn eigen altijd maar razende gedachten en wil een mooi en/of spannend verhaal. Maar het blijkt dat niet iedereen met dat doel leest. Tijd voor een blog over de verschillende redenen dat mensen lezen.
De leeschallenge
Mijn zusje en ik maakten een afspraak met elkaar over lezen. Noem het gerust een leeschallenge. We zouden allebei een boek lezen dat de ander mooi vindt. Aangezien onze boekensmaken nogal verschillen, kun je dat rustig een uitdaging noemen. Ik las ‘De Hobbit’ en mijn zusje is op dit moment bezig in een boek dat ik leuk vind: ‘Mea Culpa’ van Clare Mackintosh. Zij leest het in het Engels: ‘I let you go’.
Lezen is verdwijnen in een verhaal
Voor mij is lezen even helemaal verdwijnen in een verhaal. Een goede auteur beheerst de kunst om mijn eigen gedachten even uit te zetten en om me helemaal in de gedachten en woorden van die auteur mee te slepen. Ik vind het heerlijk om dan een mooi verhaal zich te zien ontvouwen of om mee te denken bij het oplossen van een misdrijf. Hoe voller mijn hoofd is, hoe liever ik een thriller lees. Zo’n thriller draait over het algemeen om het oplossen van een misdrijf en dan hoeft mijn hoofd verder even nergens over na te denken.
Misschien ben ik naïef, maar ik dacht dat eigenlijk voor iedereen het doel van lezen hetzelfde was: heerlijk verdwijnen in een verhaal.
Mijn zusje liet me zien dat zij om heel andere redenen leest. Ik vond ‘De Hobbit’, het boek dat zij me aanraadde, verschrikkelijk. Ik zag wel in dat Tolkien een woordkunstenaar is, maar ik kon het verhaal niet volgen. Bovendien vond ik dat Tolkien wel heel veel woorden gebruikte om eigenlijk heel weinig te zeggen.
Lezen voor schoonheid
Toen begon mijn zusje in het boek dat ik haar aanraadde en al heel snel kreeg ik een appje: Saaaaaaaaai. Cliché. Ik begrijp echt niet wat er mooi is aan dit genre.
We appten wat heen en weer, waarbij ik haar zei dat het verhaal niet zou worden wat zij nu dacht, maar dat ze zich moest laten verrassen door het plot. Ik zei haar dat dit boek veel meer actie bevatte op één pagina dan ‘De Hobbit’ in het hele boek. En toen kwam het:
Actie betekent niet dat het ook een beter boek is. Ik heb liever een traag verhaal dat mooi geschreven is, waarbij je de personages langzaam leert kennen en een verhaal wordt opgebouwd, in plaats van dat het hele plot na drie hoofdstukken al duidelijk is. Het plot boeit me niet. Ik lees boeken sowieso nooit echt voor het plot, maar voor de manier waarop het geschreven is. Want bij negen van de tien boeken die ik lees, ken ik het verhaal toch al. En daarom houd ik wel van de woordkunstenarij van Tolkien. Daarom lees ik ook altijd Engelse boeken: ik hou van de Engelse taal. Vooral als het mooi geschreven is.
Mijn mond viel open. Niet lezen om het verhaal, maar om de schoonheid van de taal? Ja, dán snap ik ineens dat ‘De Hobbit’ je genre kan zijn. Dat is qua taal inderdaad een wonderschoon boek. Qua inhoud vond ik het echter niet te volgen.
Maar vooral vond ik dit een grappige ontdekking: lezen doet dus niet iedereen om dezelfde reden.
Ik lees om verschillende redenen. Soms om dingen te leren of te ontdekken, soms om mijn geest te scherpen of te verruimen en soms gewoon omdat ik zin heb in een spannend of mooi verhaal.
LikeGeliked door 1 persoon
Periodes zonder lezen ken ik niet, maar waarom lees ik….
-gewoonte: een paar blz. voor het slapen, luchtige lectuur.
-vlucht: bij stress of teveel spanning
-leesdag: de zondag is voor mij zo’n beetje leesdag, heerlijk, dan doe ik geen of bijna geen klusjes.
-weten: als er iets speelt in m’n omgeving, wil ik daar meer over weten.
– leuk: challenges.
LikeLike
Leuk, die verschillende redenen om te lezen. Ik lees ook wel af en toe non-fictie, maar fictie overheerst bij mij wel echt.
LikeLike
Ik lees vooral om te ontspannen. Wel zit ik vaak in een leesdip, omdat ik voor mijn werk al de hele dag bezig ben met lezen en schrijven.
LikeLike
Als lezen en schrijven je werk is, snap ik wel dat je er in je vrije tijd op een gegeven moment ‘klaar mee bent’.
LikeLike
Als je de hobbit al veel woorden vindt om weinig te zeggen, dan moet je echt niet aan the lord of the rings beginnen haha. Ik lees om te ontspannen, ik kan het waarderen als ik er een plottwist in zit die ik niet aan zie komen maar ik heb zoveel gelezen dat dat eigenlijk nooit meer gebeurd, mooi taalgebruik is voor mij belangrijker (maar dat van Tolkien is gewoon saai niet mooi)
LikeLike
Ik begin nooit meer aan zo’n boek. Dat is zeker. Een plottwist zie ik ook vaak wel aankomen, maar toch lees ik dat soort boeken liever dan Tolkien.
LikeLike
Leuk, en ik hoor ok bij de 2e categorie. Alhoewel een goed plot ook belangrijk is, vind ik toch de schrijfstijl nog belangrijker. En wwegdromen in een goed geschreven “saai” boek kan ik ook, gewoon omdat het mooi is.
LikeLike
Wat grappig! Wegdromen bij een saai boek kan ik dus echt niet.
LikeLike
Ik heb tijdens mijn studie heel veel boeken moeten lezen die zo mooi zouden zijn… Ik kan nog steeds de schoonheid van De Avonden of Rachels Rokje niet zien. Dus ik lees boeken meestal voor het verhaal.
LikeLike
De titel van Rachels Rokje vind ik wél mooi…:)
LikeLike
Neem mijn advies aan: niet lezen. Zoals ik jou nu ken, ga jij dit geen leuk boek vinden.
LikeLike
Ik had ‘m ook nog niet op mijn lijst gezet hoor en ik ga ‘m zeker niet lezen.
LikeLike
In principe lees, of eigenlijk las, ik altijd om dezelfde reden als jij maar het is wel dik meegenomen als er dan ook nog “mooi”geschreven is.
LikeLike
Uiteraard is dat een fijn voordeel.
LikeLike