“Zou dagbesteding niet wat voor je zijn?” vroeg mijn nieuwste psycholoog. Mijn hersenen begonnen direct overuren te draaien, ja-maartjes te verzinnen en vooral andere plannen te maken. Ik heb namelijk wel iets met de dagbesteding, maar dan niet op de manier die mijn psycholoog voorstelde.
Mijn dagbesteding
Met mijn dagbesteding is weinig mis, al zeg ik het zelf. Ik weet mezelf prima te vermaken en heb behoorlijk wat structuur aangebracht in mijn toch redelijk ‘vrije’ dagen. Ik doe op vaste dagen dingen in het huishouden, ben elke dag minimaal één keer buiten voor een polderrondje, ga regelmatig naar de bieb, kleur, lees, diamond paint, haak, puzzel, enz. Het is dus niet zo dat mijn dagen leeg zijn.
Die structuur is min of meer vanzelf ontstaan vanaf het moment dat ik niet meer werkte. Ik vind het voor mezelf prettig als bepaalde taken in huis op vaste dagen gebeuren en ik vind het ook prettig als de dagen een beetje een vaste structuur hebben. Natuurlijk zijn er ook dagen dat er van vermoeidheid minder van mijn structuur terechtkomt, maar over het algemeen zit het wel goed met mijn dagbesteding.
De dagbesteding buiten de deur
Toen mijn psycholoog begon over dagbesteding, had ze het dus niet over de invulling van mijn dagen, maar over dagbesteding buiten de deur: een plek waar ik terecht zou kunnen en waar ik ‘vermaak’ zou kunnen vinden. Dat stelde ze niet voor omdat er onvoldoende structuur of bezigheden in mijn dagen zouden zijn, maar omdat het een eerste stap naar werk zou kunnen zijn.
Ik vind het heel spannend om eventueel weer aan het werk te gaan, want ik zie in mijn hoofd vooral voor me wat er dan allemaal mis kan gaan. Het is immers al eerder heel erg mis gegaan en ik ben bang voor een herhaling daarvan.
Mijn psycholoog gaf aan: “Bij de dagbesteding kom je onder de mensen en dat kan een eerste opstap zijn naar weer aan het werk gaan.”
Hoe ik denk over dagbesteding
Mijn psycholoog zag ook wel in dat zoiets een enorme drempel voor me zou zijn. Ik vond het zelf vooral niet nodig: “Mensen gaan naar de dagbesteding om structuur in hun dagen te brengen en ik heb die structuur.” Mijn psycholoog gaf ook aan wat mensen daar doen, zoals kleuren of diamond painten. Precies ja, dat zijn de dingen die ik thuis ook doe.
Wat mijn psycholoog echter niet wist, was dat ik het met mijn vaste psycholoog al eerder over dagbesteding had gehad. Dat was namelijk ter sprake gekomen in een gesprek met de gemeente. In een gesprek over mijn pgb-aanvraag hadden zij ook een project bij mij in de gemeente genoemd waar ik eens naar zou kunnen kijken. Ik had er niet echt op gereageerd, maar zodra het gesprek met de gemeente beëindigd was, zei ik tegen mijn psycholoog: “Maar ik wil daar werken!”
En nu, in het gesprek met mijn nieuwste psycholoog, gaf ik dat aan: “Misschien is dat wel mijn probleem. Ik zie dat als een plek waar ik had kunnen werken of zou kunnen gaan werken en ja, dan is het nogal een stap om daar zelf heen te gaan. Plus dat ik het niet als meerwaarde zie, omdat er genoeg structuur in mijn dagen zit.”
Mijn psycholoog snapte dat en drong niet verder aan, maar in mijn hoofd was toch weer even een snaar geraakt. Nee, ik ga niet naar de dagbesteding, maar als ik weer aan het werk kan, is zo’n plek er zeker één die ik in mijn achterhoofd houd als eventuele werkplek.
Hoofdtaal 
Ik snap je gedachte: ik heb al structuur in mijn dagen dus ik hoef niet naar de dagbesteding. De redenering dat het een opstapje kan zijn vind ik dan ook wel weer valide moet ik zeggen. Maar dat kan misschien ook wel op andere manieren.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik heb zelf bij dagbesteding en vrijwilligerswerk de stelregel: ik ga niet gratis doen wat ik ook betaald kan doen/had kunnen doen. Misschien is dat een mooie stelregel?
LikeLike
Lijkt me prima ja.
LikeLike
Dat dagbesteding goed is om eruit te gaan en mensen te ontmoeten klopt wel. Het moet alleen wel bij je passen. Heb je wel zin in nieuwe mensen. En als je je niet goed voelt moet je telkens afzeggen.
LikeLike
Ik zie ook zo voor me dat ik negen van de tien keer zou afzeggen. Of nee, ik zou wel gaan, maar het zou eigenlijk niet lukken, maar ik zou niet af durven zeggen. Dat idee…
LikeGeliked door 1 persoon
Jouw dagen zitten goed in elkaar, structuur ook nog.
Maar inderdaad om dagbesteding buiten je deur te doen is anders… meer mensen om je heen.
En inderdaad is dat leuk om als begeleiding te doen.
Mijn schoondochter die “begeleid wonen” woont en waarvan ik nog steeds niet zie wat begeleiden in betekent (medicijnen geven? er alleen zijn met calamiteiten?) draait daar nu mee in een soort activiteitencommissie en heeft pas ook een soort work-shop begeleid, wel in hun eigen complex.
Dit lijkt een opstap naar een “echte dagbesteding”.
LikeGeliked door 1 persoon
Jouw dagen hebben structuur en je verveelt je niet. Dus dat is geen reden om dagbesteding te volgen. Wel ben je altijd onder dezelfde (weinige) mensen, en dat kan natuurlijk wel een leerproces zijn, want bij werk kom je ook (vreemde) mensen en structuren tegen. Dus misschien is het voor één dag per week een opstapje, maar dan moet het wel iets toevoegen. (ik zie nu dat ik het laatste commentaar min of meer herhaal…sorry)
LikeGeliked door 1 persoon
Jij wilt ‘gewoon’ weer aan de slag.
Dat blijkt uit alles.
Logisch ook.
En hoop, geloof ook dat dat echt weer gaat komen voor je.
Het heeft tijd nodig, gun je die tijd, hoe lastig ook.
Zelf zit ik ook te kijken naar iets van vrijwillerswerk te gaan doen.
Maar ligt voor mij natuurlijk heel anders.
Ben stukkie ouder 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Er is een zaadje geplant bij je. Daar gaat iets uit groeien als het er de tijd voor is, maar je hebt nu iig weer een idee opgedaan. Fijn dat je psych niet aandrong – ik vind dat altijd zo erg als ze dat doen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dagbesteding lijkt mij vooral goed voor mensen die inderdaad geen structuur hebben zou er zeker niet heen gaan als je er ooit zou willen gaan werken. Dat is vergelijkbaar met ergens vrijwilligerswerk doen terwijl dat eerst een betaalde baan was.
LikeGeliked door 1 persoon
En toch begrijp ik wel iets van de beweegredenen van de psycholoog toen hij met dit advies kwam.
LikeLike
Ik begrijp het ook wel, maar ben het er -voor mij- niet mee eens;).
LikeLike
Ik snap dat je het er niet mee eens bent op deze manier. Ik hoop dat er snel een beter idee op je pad komt!
LikeGeliked door 1 persoon
Op zich snap ik wel de gedachte van de psycholoog, maar ik begrijp ook dat dit voor jou niet weggelegd is. Mogelijk zijn er andere manieren om toch weer voorzichtig wat meer onder de mensen te komen?
LikeGeliked door 1 persoon