Soms lijkt het alsof alles altijd maar ingewikkeld moet zijn. Ik had bijvoorbeeld het perfecte vrijwilligerswerk gevonden. Een ‘baantje’ waar ik zin in had en dat perfect bij me paste. Maar ja, toen bekeek ik de voorwaarden en bleek dat het ingewikkelder dan ingewikkeld was en haakte ik af. Maar wel met pijn in mijn hart.
Het ideale vrijwilligerswerk
Jaren geleden zag ik het ergens op internet voorbijkomen: het ideale vrijwilligerswerk. Destijds was ik er nog niet klaar voor, maar ik vond het iets om te onthouden. Ik maakte een screenshot en dat screenshot stond al die tijd in mijn telefoon. Nu vond ik het moment rijp om eens goed naar dat vrijwilligerswerk te kijken. Het ging om een ‘baantje’ waarbij je lees- en lesboeken in moet spreken voor leerlingen in het voortgezet onderwijs. Nu doe ik niets liever dan voorlezen en dit leek me ideaal. In dit geval zou ik namelijk geen overprikkelende groep mensen voor me hebben, maar gewoon achter een microfoon heel rustig voor kunnen lezen.
Ik kreeg er al helemaal zin in en ging op de website van het bedrijf op zoek naar meer informatie. En toen bleek dat het nogal ingewikkeld was…
Ingewikkelder kunnen we het niet maken…
Bij de voorwaarden en de omschrijving van de werkzaamheden stonden een aantal dingen die ervoor zorgden dat ik afhaakte.
– Ik moest op maximaal een uur rijden van de studio wonen. Waarom? Ik woon op vijf kwartier rijden en ik vind het zelf geen enkel probleem om vijf kwartier in de auto te zitten. Sterker nog: ik deed dat al eens wekelijks naar dezelfde plaats voor de behandeling van mijn hypochondrie.
– Ik moest verplicht een cursus volgen om te leren de knoppen in de studio te bedienen. Eh, oké, ingewikkeld. Ik had gedacht dat er een ander zou zijn om de knoppen te bedienen. Zo’n cursus klonk als iets dat mijn hoofd niet trok.
– Er is een jaarlijkse vrijwilligersdag waarop de vrijwilligers elkaar ‘gezellig’ ontmoeten. Gezellig? Ik vind dat helemaal niet gezellig. Ik vind dat overprikkelend.
Helaas geen ideaal vrijwilligerswerk voor mij
Bij het zien van die voorwaarden en eisen haakte ik af. Ten eerste kon het al niet vanwege de reisafstand, maar een cursus ziet mijn hoofd echt nog niet zitten, net als een vrijwilligersdag. Ik baalde wel. Het leek zo’n ideaal baantje om mee te beginnen. Onbetaald, dus niet al te veel druk, maar toch iets wat ik leuk vind.
Helaas werd dit hem niet, maar mijn hoofd was wel weer even aan. Mijn ogen en oren zijn open. Wie weet komt er nog eens iets voorbij en héél misschien, als alle voorwaarden goed zijn, kan het dan wél.
Maar vooral: wat een stap! Een jaar geleden was vrijwilligerswerk nog onmogelijk. Nu zou het af en toe best kunnen. Niet een paar keer per week en misschien zelfs niet wekelijks, maar wie weet… Alleen al dat ik erover na begin te denken, vind ik een mooie stap.
Hoofdtaal 
Balen zeg! Het klinkt namelijk verder heel leuk. En wat een boel eisen ook eigenlijk aan vrijwilligerswerk. Ik werk als vrijwilliger bij de bieb, en daar hebben ze soms ook van die speciale ‘leuke’ vrijwilligersbijeenkomsten. Die sla ik gewoon over.
LikeLike
Nou, als de andere voorwaarden goed waren geweest, was dat ook mijn plan: die ‘gezellige’ bijeenkomsten overslaan.
LikeLike
Oh dat is jammer. Wie weet vind je wel iets anders leuk… ooit 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat jammer, die reis vind ik dingetje “kan ik zelf wel beoordelen”, ‘k hoop dat er iets mooiers op je pad komt.
LikeLike
Dat dacht ik ook. Misschien heeft het iets te maken met een maximale reiskostenvergoeding?
LikeLike
Schiet me net te binnen: ik heb via mijn moeders werk wel eens iemand ontmoet die de keuzes van De Bibliotheek aan Huis maar niets vond. Of ik dat niet over wilde nemen, en betere boeken uit kon kiezen? Zoiets zou misschien ook wel passen: naar de bieb, stapel boeken klaarleggen voor iemand, en dan zorgt de bieb dat die stapel bij de juiste persoon komt. Ik bedoel: eens in de drie weken een stapel boeken uitzoeken is geen straf, toch? 😉
LikeLike
Nou, in mijn bibliotheek wil je niet langer dan tien minuten zijn hoor. Daar is het DRUK. Was er net en dan zitten er tafels vol kleppende bejaarden.
LikeLike
In een bibliotheek hoort het stil te zijn. Ssttt als iemand wat zegt. Maar… er zijn nieuwe ontwikkelingen op het platteland: de bibliotheek als ontmoetingsplaats, en dorpshuis…tegen betaling uiteraard. Want bezuinigen.
LikeLike
Ik vind ook dat het stil moet zijn. Eerst vond ik het wel gezellig dat er af en toe mensen waren en dat ze zo gezellig in dialect zaten te praten, maar tegenwoordig zitten er echt enorme groepen en begin ik het irritant te vinden.
LikeGeliked door 1 persoon
Je zou allicht een mailtje kunnen sturen. Ik vind het raar dat je alle zelf moet doen, ik vraag me zelfs af of dit niet ooit betaald werk was. Je hebt trouwens recht op vrijwilligersvergoeding, je kan dit googelen kom je op belastingdienst.nl. Ik hoop dat je nog iets moois kan vinden.
LikeGeliked door 1 persoon
Verkijk je niet op vrijwilligerswerk, vaak zijn het banen waar het personeel gewoon gewipt zijn om ze in te ruilen voor vrijwilligers, het is dan ook meestal totaal niét vrijblijvend en er wordt op je gerekend waardoor je niet even af kunt haken als je een slechte dag hebt.
LikeLike
Goed dat je dat zegt. Dan kun je dus (ook financieel gezien) beter op zoek gaan naar iets dat betaald wordt, want dan komt dat op hetzelfde neer.
LikeLike
Liesbeth en Riet die zeggen al wat ik ook wilde zeggen.
Zo vrijwillig is het allemaal echt niet meer.
Je wordt ingeroosterd, je moet zelfs opgeven wanneer je op vakantie gaat.
LikeGeliked door 1 persoon