Wie ben ik zonder pillen?

Categorieën Autisme, Psychische gezondheid, , , , , 12 Reacties op Wie ben ik zonder pillen?

Mijn psycholoog en ik hadden het over mijn karakter en over mijn doen en laten. Over wie ik ben en hoe ik functioneer. We hadden het erover dat ik nu zoveel beter functioneer en zo heel anders in het leven sta dan in het voorjaar. Het gaat nu heel anders met me. Beter. Rustiger. “Maar,” verzuchtte ik, “ben ik dit wel? Wie ben ik zonder mijn pillen?”

Het ging niet goed

Afgelopen voorjaar was wel een dieptepunt. Gek genoeg een dieptepunt dat ik niet eens zelf heel duidelijk had zien aankomen, maar uiteindelijk bleek het dat wel te zijn. Ik voelde niets meer. Ik leefde in een constante staat van overprikkeling en had al mijn energie nodig voor ‘overleven’. Meer energie dan dat had ik niet. Maar nogmaals: ik had het niet door.

Pas toen ik op een dag de huisarts mailde met een chaotisch verhaal met al mijn gedachten, werd duidelijk (voor hem én voor mij) dat het echt niet goed ging. De reactie was kort, maar krachtig en herinner ik me nog als de dag van gisteren: Zo gaat het niet. Hij zou me bellen. Dat telefoontje kwam en maakte ook voor mij duidelijk dat het zo niet langer ging. De huisarts vervroegde mijn afspraak bij de psychiater én verhoogde mijn dosis antidepressiva.

Het leven werd anders

Die ophoging van mijn antidepressiva maakte alles anders. Eerst veranderde er uiteraard niets, maar op een dag werd ik wakker en had ik het idee dat ik de dag aan zou kunnen. Ik was nog wel moe/uitgeput, maar ik kon de dag weer overzien. De eerste dag dacht ik nog dat het toeval was. De tweede dag dat ik zo wakker werd, begon ik te hopen. Na een week wist ik: mijn medicijnen doen hun werk. Ongeveer op datzelfde moment zat ik bij de psychiater en kreeg ik medicatie om overprikkeling te voorkomen.

Het duurde nog een paar maanden voor ook de medicatie van de psychiater ging werken, maar o, wat werd het leven toen anders. Lichter, vrolijker, makkelijker, minder chaotisch, enz. Dit was waar ik zo op gehoopt had.

Afhankelijkheid van medicatie

Ik ben heel blij dat de medicatie zo goed geholpen heeft. Ik ben blij dat ik de dagen kan overzien en dat ik minder snel overprikkeld raak. Maar soms slaat ineens de twijfel toe, bijvoorbeeld als we het hebben over hoe het nu gaat en over mijn vooruitgang. Dan vraag ik me ineens af wie ik zou zijn zonder medicatie. En dan vraag ik me echt af of ik dit ben. Wie ben ik?

Mijn psycholoog is er heel duidelijk over: als ik die medicijnen nodig heb om te kunnen functioneren, is dat prima. Ja, dit ben ik, alleen ik heb een klein beetje ondersteuning erbij om mezelf te zijn.

Toch vind ik dat lastig. Gaat het dan echt beter of lijkt dat maar zo? Ja, het gaat echt beter, maar dus wel met dank aan die medicijnen. Soms vind ik dat ineens heel stom. Dan realiseer ik me hoe afhankelijk ik ben van die paar pilletjes. Gelukkig wint meestal het verstand. Ik slik ook elke dag medicijnen voor lichamelijke klachten. Anders zou lichamelijk ook het één en ander niet functioneren. En daarvan vraag ik me dus nóóit af of ik dat wel moet doen en wie ik zou zijn zonder medicatie. Dus ja, ik ben (nu) afhankelijk van mijn medicijnen en ik heb wel een idee wie ik nu zonder zou zijn: iemand die ik niet wil zijn. Dus voor nu is het prima. En op een dag hoop ik uiteraard dat ik het één en ander af kan bouwen. Maar dat is voor op een dag. Voor nu ben ik mezelf, mede dankzij wat medicatie.

12 gedachten over “Wie ben ik zonder pillen?”

  1. Op énig moment bereikte je de bodem van de put, van daaraf kun je alleen maar omhoog, en dat je daar een ladder bij nodig hebt is logisch, pas als je dicht bij de rand bent kun je de bovenkant van de put grijpen en zonder ladder op de kant klimmen.

    Like

  2. Moedig om zo over jezelf en de ‘worstelingen/overpeinzingen ‘ te schrijven
    Inderdaad een vraag die zal blijven
    Maar ook een goed gevoel dat de medicatie helpt
    Ik ben zelf heel dankbaar en blij met mijn medicatie tegen mijn lichamelijke klachten zoals ondertemperatuur van 34,9 of minder graden extreme moeheid enz
    Al besef ik dat ik mijn hele leven zal moeten blijven slikken
    Ik vind de wijze reactie van @rietepietz heel mooi zoals zij het omschrijft met de ladder en de put

    Geliked door 1 persoon

  3. Ik weet niet of een kleine nuance het iets anders kan maken? Namelijk, je bent gewoon wie je bent. Maar door de medicatie kan je veranderen (verbeteren) hoe je bent (of voelt).
    En de ene persoon heeft iets nodig om fysiek op de been te kunnen blijven, en iemand anders dan weer meer mentaal. Maar in de kern blijven ze zichzelf toch?

    Verre van hetzelfde natuurlijk maar voor mezelf merk ik dat ik beter functioneer wanneer ik de pil neem. Zonder ben ik in bepaalde periodes een persoon die ik niet wil zijn (kort lontje, geen geduld,…), met ben ik rustig en gematigd. Zo vind ik het fijner om mezelf te zijn.

    Geliked door 1 persoon

  4. Mooi verwoord, dezelfde gevoelens spelen bij mijn schoondochter.
    Ze mocht de medicatie verminderen, maar kwam van de regen in de drup.
    Haar gaf die vermindering bevestiging: ze heeft het nodig en is nu tevreden met hoe het is.
    Mooi, die ladder in de reactie van Rietepietz

    Geliked door 1 persoon

  6. Ik vind wat dit betreft diabetes altijd een mooie vergelijking: zou je ook geen insuline gebruiken als je suikerziekte zou hebben? Natuurlijk zou je het dan gebruiken, want je lijf heeft het nodig. Maar bij pillen voor ‘het hoofd’ is er nog altijd dat stukje taboe: ‘is het echt nodig?’. Als een arts (die daarvoor heeft doorgeleerd) dat aan jou voorschrijft, dan is het nodig. Net als insuline.

    Like

    1. O, en: die pillen zijn een hulpmiddel om te zorgen dat jij fijn kan leven. Voor mensen die niet kunnen lopen zijn er rolstoelen, zodat zij fijn kunnen leven (of zo fijn mogelijk). Voor jou zijn er pillen. Die pillen maken niet dat jij anders bent, maar dat jij jezelf kan zijn en je leven kunt leiden zoals jij dat wil.

      Geliked door 1 persoon

  7. Ik snap de worsteling in je hoofd. Maar als je een torenhoge bloeddruk zou hebben en het lukt je niet om met lifestyle die omlaag te krijgen, dan neem je toch ook medicatie?
    Ik zie het met zaken van het hoofd zelf precies hetzelfde.
    (zei de vrouw die momenteel 14 pillen per dag slikt ;))

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.