Welkom winter

Wacht, schrijf ik nou ‘welkom winter’ boven een blog?! Sinds wanneer heet ik de winter welkom? Sinds vandaag. Ik bedacht namelijk dat de komst van de winter betekent dat hierna de lente komt. Dus…welkom winter!

Wensen voor winterse polderplaatjes

Nu het dan toch winter is, wil ik graag blauwe luchten, misschien wat bevroren dauw op het gras, maar liever geen sneeuw. Nee, geen sneeuw. Dat geeft zo’n prut en de foto’s zijn ook saai als alles wit is.
Ik snap werkelijk niks van mensen die verlangen naar sneeuw. Ik vind het altijd eng als ik dan de weg op moet en de polderplaatjes zijn saai en het loopt ook nog eens ongemakkelijk, want de helft van de wegen waar ik op wandel wordt niet gestrooid. Nee, doe mij dan maar kou met blauwe luchten. En dat blauw betekent dan vaak ook zon en zon is dan weer goed voor mijn humeur.

Winters humeur

Mijn humeur is in de winter gewoon niet op z’n best. Ik verlang naar licht en kleur en lente en ik voel me over het algemeen somber(der dan anders). Misschien is dat waarom ik dit jaar voor het eerst denk: laat het dan maar koud worden. Kou brengt namelijk over het algemeen wél licht met zich mee. En dat licht is wat ik zo nodig heb: buiten, maar ook in mijn huis. Als het buiten licht is, is het licht in huis ook gewoon anders en dat helpt enorm voor mijn stemming.
Dat het met kou ook koud is als ik door de polder loop, snap ik natuurlijk ook, maar daar kan ik me wel op kleden. Nu moet ik wel zeggen dat ik de afgelopen weken al even genoeg kou heb gehad, dus even een wat warmere periode tussendoor mag ook best;). Maar nogmaals: liever kou dan sneeuw. Voor mijn humeur trouwens ook beter, als het niet gaat sneeuwen.

Al met al is er gewoon niks aan te doen: het is winter. Dus ja, we doen het er maar mee. Op naar de lente!