Stap twee op weg naar vrijwilligerswerk én hoera

Een aantal weken geleden zette ik de eerste stappen op weg naar vrijwilligerswerk. Ik mailde mensen met de vraag of ik luisterboeken bij hen in kon spreken. Ik was aan het verkeerde adres, maar kreeg wél de juiste adressen. En dus was het tijd voor stap twee.

Luisterboeken inspreken werd mijn grote droom

Toen me eenmaal duidelijk geworden was dat het mogelijk was om luisterboeken in te spreken, werd dat mijn grote droom. Hoe tof zou het zijn om van mijn allergrootste hobby -lezen- mijn (vrijwilligers)werk te maken. En dan ook nog mijn favoriete schoolvak erbij: voorlezen.

Nadat ik de eerste stap zette, werd de droom steeds groter. Wat als dit zou werken en echt iets zou worden?
Ik mailde twee uitgeverijen met de vraag of ik bij hen luisterboeken in kon spreken. Er kwam niets terug. Tijd voor de volgende stap, vond ik.

Woehoe, ze mailen terug!

Ik had een heel lijstje met uitgeverijen gekregen en mailde gewoon nummer drie en vier op de lijst. Dezelfde dag nog kwam er van beide uitgeverijen reactie. Dat wakkerde mijn enthousiasme alleen nog maar meer aan.

Ze mailden me wat de volgende stap zou moeten zijn, namelijk een proeffragment insturen.
Die volgende stap wilde ik gelijk zetten, dus ik pakte er een boek bij, zette de microfoon op mijn telefoon aan en las voor aan de muren. Dat voelde de eerste seconden wat vreemd, maar wende grappig genoeg heel snel.

Vervolgens mailde ik het fragment naar de uitgeverijen en toen begon het grote afwachten.

Hoera, mijn stem staat in de stemmendatabank!

Bij één uitgeverij, waar ze toch echt direct iemand nodig leken te hebben, bleef het stil. Er kwam geen afwijzing, maar ook geen goedkeuring. Bijzonder, maar ik liet het er maar bij. Van de andere uitgeverij die ik mailde kwam er al heel snel een reactie. Met wat tips en tricks was mijn stem zeker bruikbaar en ze zouden me opnemen in de stemmendatabank. Bij een klus zouden ze contact opnemen.

Ik was helemaal blij. Mijn stem staat gewoon ergens in een stemmendatabank! Hoe cool is dat!

Smaakt naar meer

De uitgeverij die mijn stem opnam in de stemmendatabank had nu niet direct een klus voor me, maar dit smaakte naar meer. Ik zette dus nog tig lijntjes uit bij uitgeverijen en andere instellingen. Ik stuurde proeffragmenten in, las nog eens voor aan de muren, stuurde nog eens een fragmentje in, mailde nog eens wat en wachtte af. Helaas werd het bij deze bedrijven, die werken met professionele stemacteurs, niets. Maar dat hield me niet tegen om dan verder te zoeken naar ander (vrijwilligers)werk. Dit was het dan misschien niet geworden, maar er is nog veel meer (vrijwilligers)werk te bedenken.

Maar nogmaals hoera, want érgens staat mijn stem te wachten in een databank. En ik hoop natuurlijk dat er snel een klus in mijn mailbox ‘oppopt’.