Productiviteit

De laatste tijd ben ik niet bijzonder productief. Of juist heel erg productief. Het is eigenlijk maar net hoe je het bekijkt. En aangezien ik de dingen graag positief bekijk, zullen we het er maar op houden dat ik uitermate productief ben.

Wat ging ik eigenlijk doen?

Mijn activiteiten zijn elke dag keurig gepland. Ze staan op een rijtje in mijn planner en ik werk altijd netjes de activiteiten af. Iets gedaan? Vakje inkleuren en klaar en door naar de volgende taak. Daarbij ben ik ook nog zo dat ik altijd eerst alle ‘moetjes’ van een dag doe voor ik iets hobby-achtigs ga doen. Er wordt bijvoorbeeld niet gekleurd of gelezen als er nog taken op de lijst voor die dag staan.

Maar de laatste tijd gaat het anders. Dan heb ik bijvoorbeeld mijn rondje buiten gelopen en daarna is het dan heel simpel. Ik hoef niet eens op mijn lijstje te kijken om te weten dat ik daarna dan moet douchen. En toch doe ik dat de laatste tijd niet. Soms ben ik al een uur terug van mijn wandeling en vraag ik me ineens af: wat ging ik eigenlijk doen?

Het is allemaal de schuld van mijn puzzel

Dat ik tegenwoordig niet keurig eerst alle moetjes afstreep, komt door mijn puzzel. Van Sinterklaas kreeg ik een puzzel van 3000 stukjes en er was maar één plek die groot genoeg was om die puzzel neer te leggen: de eettafel.

Nu ligt die puzzel daar en er valt echt niet omheen te kijken. Ik zie ‘m heel de dag liggen en hij schreeuwt naar me dat er stukjes gelegd moeten worden. Zo kan het dus gebeuren dat ik, nog vóór ik ook maar iets van mijn lijstje heb gedaan, sta te puzzelen.
Dat past helemaal niet bij me, want normaal ben ik zo netjes van eerst de ‘moetjes’, maar nu dus blijkbaar even niet.

Wil ik naar bed? Er ligt een puzzel in de weg waarvan eerst écht nog even een stukje (of tien, of twintig) op de juiste plek gelegd moet worden.
Wil ik gaan eten? O, wacht, op weg naar de keuken kom ik mijn puzzel tegen. Toch nog maar even een stukje (of tien, of twintig) leggen.
Wil ik gaan schoonmaken? Hm, daar ligt die puzzel. Toch even een stukje (of tien, of twintig) leggen.
En zo gaat dat heel de dag door.

Ik ben juist héél productief

Soms voelt het niet helemaal lekker, want ik vind altijd dat ik eerst productief moet zijn geweest om iets leuks te mogen doen. En stiekem ben ik het nog steeds wel eens met die mezelf opgelegde regel, maar toch…

Ik moest pas ’s avonds nog wat taken van mijn lijstje strepen, want ja, ik was overdag aan het puzzelen geweest. Niet heel handig, maar aan de andere kant vind ik het juist een heel goed teken: blijkbaar ben ik ontspannen genoeg om overdag te puzzelen.

En daar komt bij: ik ben hartstikke productief. Ik doe elke dag minstens vijftig taken puzzelstukjes. Zie je hoeveel dat is? Hartstikke productief word ik er dus van, van zo’n puzzel.