Energieverdeling

Hoewel ik een stuk meer energie heb dan bijvoorbeeld een jaar geleden, moet ik nog steeds wel zuinig omgaan met de energie die ik heb. Het is namelijk nog steeds geen overdosis, dus voorzichtigheid kan geen kwaad. Nu ik weer richting (eventueel betaald) werk denk, merk ik dat energieverdeling iets is waar ik veel over nadenk.

Energie en werk

In de laatste jaren dat ik nog werkte, leek het alsof ik heel veel energie had. Ik wandelde en fietste mijn rondjes door de polder, werkte fulltime én nog een paar avonden per week en ging ook nog braaf naar alle familiefeestjes, enz. Maar de waarheid was dat ik, zodra ik ‘buiten beeld’ was, als een zoutzak op de bank lag of naar bed ging om te slapen.

Dat zorgt ervoor dat ik er nog steeds van overtuigd ben dat werken betekent dat ik daarnaast dan niks kan. Als ik dus nadenk over werk, betekent dat in mijn hoofd dat ik weer aan het werk ga en dat ik dan geen energie meer heb voor mijn blog, dat ik geen boeken meer kan lezen en dat ik geen tijd en energie meer zal hebben voor bijvoorbeeld dingen als kleuren.

“Dat kan niet meer als ik ga werken…”

Toen ik een poosje geleden bezig was met het zoeken naar een koor waar ik op zou kunnen gaan, besprak ik dat ook met mijn begeleider. Ik had zin om te gaan zingen en het zou om de week een avond van huis betekenen. Dat leek me geen probleem. Maar toch wel. “Als ik weer ga werken, kan ik natuurlijk niet op dat koor. Dus als ik er nu op zou gaan, moet ik er weer af als ik ga werken. Want als ik weer werk, is er geen energie meer om ’s avonds nog te gaan zingen.”

Mijn psycholoog was het daar absoluut niet mee eens. “Als dat zo is, gaat er iets verkeerd. Dan vraagt werken te veel van je.” Hij legde uit dat onder ‘normale omstandigheden’ er ook na(ast) je werk nog energie moet zijn voor leuke dingen. Anders slaat de balans door de verkeerde kant op, zoals dat bij mij jaren geleden ook gebeurd is.

Ik ben echter zo verziekt wat dat betreft dat ik nog steeds denk dat werken betekent dat er daarnaast geen ruimte is (en mag zijn) voor andere dingen.

Rood-oranje-groen

Nog even los van werk vond ik het sowieso lastig om te besluiten om op een koor te gaan. Wat als ik er geen energie voor zou hebben? Wat als ik vaak af zou moeten zeggen vanwege vermoeidheid? Maar ook daar wist mijn begeleider een antwoord op.

Hij had het over activiteiten indelen in rood, oranje en groen. Groene activiteiten zijn niet belangrijk. Die komen nog wel een keer. Of ze komen niet en dan is dat ook niet zo heel erg. Ik dacht hierbij aan een matras dat drie jaar in mijn schuurtje heeft gestaan. Het stond niet in de weg en na drie jaar bracht ik het eens naar het grofvuil.

Rode activiteiten zijn dingen die echt moeten en waar je eigenlijk niet onderuit kunt. Hieronder viel bijvoorbeeld mijn behandeling in de ggz.

Oranje activiteiten zijn activiteiten waarvan het fijn is als ze kunnen, maar er is ook niks aan de hand als ze niet kunnen. Het is min of meer een verplichting, maar er gebeurt niks als je de verplichting niet nakomt. Hier valt dus zo’n koor onder. En dat hielp. Door het zo te zien, zit er geen druk op. Druk is funest voor mij. Zodra ik het gevoel heb dat iets ‘moet’ of dat ergens druk achter zit, blokkeer ik. En dus zie ik koor als een oranje activiteit: ik ben lid, dus er zijn bepaalde ‘verplichtingen’, maar het geeft helemaal niets als ik een keer afzeg. Maar of ik ga afzeggen? Ik denk het niet. Ik zie het namelijk vooral als ontspanning, zo’n avond zingen. Dus even los van of het nog kan als ik werk: voor nu is het een goede keuze en een heerlijke ontspanning. Als ik eventueel werk, zien we dan wel weer verder.