Waarom ik een slechte arts zou zijn

Voor het traject bij mijn loopbaancoach deed ik allerlei online testen. Uit één van die testen bleek dat ik hetzelfde persoonlijkheidstype heb als Queen Elizabeth, maar uit die test bleek nog iets: veel mensen met dit persoonlijkheidstype zijn arts. Eh, ging dit echt over mij? Ik denk namelijk dat ik nogal een slechte arts zou zijn.

Artsen zijn de grootste hypochonders

Ik heb me laten vertellen dat veel artsen enorme hypochonders zijn. Wat dat betreft had ik een paar jaar geleden al één eigenschap om een goede arts te worden. Ik was namelijk ook een enorme hypochonder. En ja, ik kan me wel iets voorstellen bij die hypochondrie van artsen. Je weet van elk pijntje wat het voor engs zou kunnen zijn en als ik dat zou weten, zou ik ook spontaan mijn hypochondrie weer uit de schuur halen.

Zie je het voor je? Ik ga medicijnen studeren en krijg in elk college allerlei enge ziektes om mijn oren geslingerd. Oké, ik ben dan officieel genezen van mijn hypochondrie, maar ik weet niet of ik dáár ook tegen zou kunnen. Dus nee, alleen al de studie laat ik graag aan me voorbijgaan.

Waarom ik een slechte arts zou zijn

Ik fantaseerde er nog even over door. Blijkbaar zijn veel mensen met mijn persoonlijkheidstype arts. Ik kan me er helemaal niets bij voorstellen en kan alleen maar bedenken waarom ik een heel erg slechte arts zou zijn:
Ik kan slecht luisteren. In plaats van echt te luisteren, ga ik in mijn hoofd altijd al op zoek naar een oplossing. Nu komen patiënten misschien ook voor een oplossing, maar soms is alleen luisteren genoeg en bovendien zul je eerst goed moeten luisteren om ook met de júiste oplossing te kunnen komen.
– Ik vind zieke mensen eng. Ja, ik kan er ook niks aan doen, maar het is waar. Mensen met een griepje vind ik niet eng overigens, maar mensen die andere dingen onder de leden hebben, vind ik al snel eng. Of wat te denken van mensen die flauw kunnen vallen? Ik zie mezelf al in paniek raken van een neerstortende patiënt. Nee, mij niet gezien.
– Ik weet helemaal niks van biologie, natuur- en scheikunde en dat soort zaken. En dat moet je toch echt in je vakkenpakket hebben gehad wil je arts kunnen worden. Ik koos Cultuur & Maatschappij destijds en had dus een pretpakket met talen.
– Ik kan niet met naald en draad overweg. Ik zie mezelf al een wond hechten. Arme, arme patiënt.
– Artsen hebben nogal een hoge werkdruk. En ik ga niet lekker op een hoge werkdruk.
– Het werk van artsen is onvoorspelbaar. Nog zoiets: artsen kunnen elk moment van de dag een telefoontje krijgen voor een spoedje. Zie je het voor je, dat ik dan ineens alles moet laten vallen en naar een spoedje moet? Niet dus. Bovendien: alles wat spoedje is, valt in de categorie ‘eng’.

Oké, uiteraard is dit allemaal niet serieus, hoewel bovenstaande wel allemaal echt klopt. Ik overweeg echter niet eens om arts te worden, omdat ik ook serieus een slechte arts zou zijn. Ik ben alleen wel nieuwsgierig waarom er uit de test kwam dat dat misschien bij me zou passen. Wie weet gaat mijn loopbaancoach dat nog uitleggen en anders zullen we het nooit weten…

12 gedachten over “Waarom ik een slechte arts zou zijn

  1. Deels kan ik met je meevoelen. Ook ik zoek achter elk pijntje iets meer, vooral als het bij iemand in mijn omgeving is, de me belangrijk is. Maar hypochonder ben ik niet echt. Naaien hoeft een arts niet, daarvoor zijn chirurgen en eerste-hulp-afdelingen (hier ten minste). Verder merk ik dat ik als masseur geen problemen heb, omdat ik mijn materie ken, en dus ook de (vermoedelijk) juiste conclusies kan trekken. Die “hypochonderneiging” heb ik alleen als ik de materie niet ken, en dus het geheel niet kan overzien. Niet weet wat meer en minder belangrijk is. Maar verder heb jij wel de ervaring voor arts of minstens voor ervaringscoach, of hoe noemt men zo iets. ….. Ben ook benieuwd wat die loopbaancoach voor jou heeft. Een hele nieuwe richting kan erg verhelderend zijn.

    Like

    1. Als ervaringsdeskundige zou ik zeker aan de slag kunnen, maar niet als arts. Ik snap wel dat dingen waar je veel van weet ook zekerheid oproepen.

      Like

  2. Ik stel voor dat je eerst wat extra gaat oefenen met naald en draad. Bijvoorbeeld de rest van je leven, iedere maand een uurtje, ofzo. En als dat klaar is, kun je in een volgend leven arts worden :p

    Like

  3. Top stukje: leest erg vlot, je humor is mega. Heb hier erg van genoten.
    Je bent toch wel een dokter: je zorgt ervoor dat mensen zich beter voelen.

    Geliked door 1 persoon

  4. Heerlijk, zo’n stukje, ik heb er van genoten en er zit zowel humor als waarheid in.
    Ik zie mezelf ook geen arts zijn,
    Met name de werkdruk enne ik ben eigenlijk ook behoorlijk onzeker… dat werkt ook al niet.
    Stel je voor: ik hecht een wond en controleer daarna wel 5 keer of het echt goed dicht zit…

    Like

  5. Het zou mijn vak ook niet zijn, ook omdat ik gee n geduld heb en heel slecht ben met naald en draad. Zou het sowieso waardeloos vinden als ik veel tijd in een patient steek en dat diegene dat een andere richting zoekt of nog erger als de patient overlijd. Niks voor mij!

    Geliked door 1 persoon

  6. Doe maar niet dan, er zijn al te veel artsen die het beter niet hadden kunnen worden. Ik hád er ooit zo een. 😉

    Like

Reacties zijn gesloten.