Hoera! Gisteren vierde ik een klein feestje. Heel bescheiden hoor, zonder drukte en slingers, want daar houd ik niet van. Gisteren was het 30 januari en dat is de dag dat mijn blog drie jaar geleden in de lucht ging. Dat is best een hoeraatje waard, dacht ik zo. Net als een kleine terugblik op…
Eén keer in de drie maanden is het tijd voor mijn vinger-aan-de-pols-afspraak bij de huisarts. Dan heb ik een dubbele afspraak en mag ik al mijn lichamelijke vragen stellen. Dat deed ik voor ik genas van mijn hypochondrie elke drie weken en liefst nog een beetje vaker. Nu roep ik echter elke drie maanden: "Ik…
Mijn burn-out was er niet van de ene op de andere dag. Die kondigde zich al jaren aan. Eerst fluisterend, toen pratend en tot slot keihard schreeuwend. Zó hard dat ik het niet meer kon negeren en me ziek meldde. In de jaren dat mijn burn-out er al was en ik die negeerde, deed ik…
In de afgelopen jaren heb ik heel wat doktersadviezen gekregen. Veel mensen nemen bijvoorbeeld rust op doktersvoorschrift of ze slikken medicijnen. Medicijnen heb ik ook, maar daarnaast heb ik veel niet heel erg alledaagse doktersadviezen gehad. Dat vind ik overigens helemaal niet erg, want vaak werken ze beter dan de adviezen die je misschien zou…
Een paar weken geleden was het zover. Ik kon inloggen in mijn dossier bij de huisarts. Het was iets waarvan ik altijd had gezegd dat ik het niet wilde. Stiekem wil(de) ik het nog steeds niet, maar het kon even niet anders. Hoe ik het vind, die inzage in mijn dossier? Verrassend oninteressant. Laat het…
Eén van de (soms leuke en soms vervelende) eigenschappen van peuters is dat ze op een gegeven moment bij alles waarom roepen. Nu ben ik de peuterleeftijd ver ontgroeid, maar ik vraag nog steeds bij alles graag naar het waarom. Het schijnt met mijn autisme te maken te hebben. Ik wil de dingen graag begrijpen…
"Je zult zien dat er bij mijn darmonderzoek niets gevonden wordt. Dat verwacht ik in ieder geval en dan heb ik dus weer een heleboel heisa gemaakt om helemaal niks. Dan was dat onderzoek toch helemaal niet nodig?" Dat was wat ik vijf dagen voor mijn laatste darmonderzoek tegen mijn psycholoog zei. Ik was bang…
Er zijn blogs waarin ik een beetje vaag doe. Misschien niet altijd prettig voor de lezer, maar in mijn geval is vaagheid altijd een bewuste keuze. Ik deel nu eenmaal veel, maar lang niet alles. Soms is dat reden om gewoon geen blog over een bepaald onderwerp te schrijven en soms blijf ik bewust vaag.…
In mijn jaren als hypochonder heb ik om me heen nogal vaak gehoord: "Zit het tussen je oren?" Er zijn allerlei varianten op die vraag, maar de gedachte erachter is altijd hetzelfde: je bent niet ziek, maar dat dénk je alleen maar. Ik kan héél erg kwaad worden om die vraag. Toen ik nog een…
Het is vandaag precies 52 weken geleden dat ik met een grote glimlach op mijn gezicht en een enorm opgelucht en trots gevoel een grote ggz-instelling verliet. Ik had net de allerlaatste sessie achter de rug in mijn strijd tegen hypochondrie. Het voelt alsof we vandaag een jaar verder zijn. Qua datum is dat uiteraard…
Hoofdtaal 