Het verhaal Een jongen ontmoet een mol. Samen ontmoeten zij een vos en later een paard. Met elkaar kijken de jongen en de dieren naar de wildernis. Ze stellen zichzelf allerlei vragen, geven elkaar antwoorden en ontdekken de waarde van vriendschap, liefde en het leven. Het verhaal wordt verteld in korte teksten en draait om…
Continue reading ➞ Boekenpraat: De jongen, de mol, de vos en het paard (Charlie Mackesy)
Vorige maand schreef ik al eens iets over een ‘driehoeksgesprek’. De huisarts zat tegenover me aan tafel en de psycholoog deed via de telefoon ook mee met het gesprek. Ik vond het niet zo’n succes. Mijn psycholoog dacht er blijkbaar anders over, want die wilde een tweede poging. Daar gingen we dus weer…* Daar gaan…
Geachte heer Rutte, Het is nu ik dit schrijf dinsdagavond 21 april. Ik heb naar de persconferentie gekeken over de verlenging van alle maatregelen rondom het coronavirus. Laat ik eerst mijn grote respect uitspreken voor wat u doet in deze tijd. Het is een enorme taak. De zucht die u uitte tijdens de persconferentie liet…
Elke dag ga ik even naar buiten. Dat is voor mij echt één van de beste medicijnen en ik ben er heel consequent in. Toch zijn er soms dagen dat ik niet durf. Bijvoorbeeld als ik weer eens nachtmerries heb gehad. Gevaar dreigt namelijk na zo’n nachtmerrie ineens óveral, vindt mijn getraumatiseerde hoofd. Schrikreactie Als…
“Dit wordt je eerste bruiloft als autist,” zei mijn psycholoog. Dat klinkt misschien ongezellig of stom, maar voor mij was dat precies wat ik nodig had om te horen. Ik was namelijk uitgenodigd als daggast op een bruiloft en zag er behoorlijk tegenop. Uiteindelijk viel het allemaal heel erg mee, maar dat was mede te…
“Soms moet je gewoon accepteren dat het is wat het is,” zei mijn bedrijfsarts. Een mooie zin, maar eigenlijk had ik die al niet meer nodig. Ik heb al heel lang geaccepteerd dat het is zoals het is. Maar wat is dat ‘het’ dan? Werkhervatting Aan het begin van mijn ziekmelding stelde de bedrijfsarts een…
Als het aan mij ligt, weet ik de dingen graag zeker. Ik houd niet zo van verrassingen en ik vind het prettig als ik weet waar ik aan toe ben. Toch zijn er op dit moment behoorlijk wat onzekerheden. Zo weet ik bijvoorbeeld niet wat er gaat gebeuren als ik twee jaar in de ziektewet…
Voor de vaste lezers is het wel bekend: veertien maanden moest ik wachten tot ik kon starten met de behandeling van mijn hypochondrie. Veertien (veel te) lange maanden. Was het het wachten waard en heb ik mijn mening over de wachtlijstproblematiek bijgesteld? Waar wacht ik eigenlijk op? Tijdens de lange maanden van wachten was het…
Continue reading ➞ Het wachten waard? (Wachtlijstproblematiek ggz)
Op de basisschool was ik een bovengemiddeld presterende leerling. Alles leek vanzelf te gaan. Dat snap ik, dat het er voor mijn leerkrachten zo uitzag. Maar zo ging het in mijn hoofd niet. Later, op de middelbare school, werden de eerste hiaten zichtbaar. Het begon bij wiskunde. Heel af en toe hoor ik nog steeds…
Projectweken op de basisschool zijn voor veel kinderen en hun leerkrachten feest. Voor veel kinderen ja, want voor een heleboel kinderen (en hun leerkrachten) is het geen feest, maar een drama. Ik behoor(de) zelf tot die laatste categorie en leg uit waarom. Doe maar gewoon… Het fijne van lesgeven vond ik dat er een vaste…
