Als je een afspraak met iemand wilt maken, komt het maar al te vaak voor dat diegene eerst zijn neus in de agenda moet steken. Vervolgens komen er allerlei verontschuldigingen en tot slot wordt er een afspraak gemaakt die nog even op zich laat wachten. Want ja, die ander is druk. Ik deed daar zelf…
Van alles wat
MDL-praatjes
“Nou meneer, we komen zo even bij u terug, dan krijgt u een slaappilletje.” “Goedemorgen mevrouw, hier is uw pilletje voor uw lever.” “Hallo, hoe vaak bent u vannacht naar de wc geweest?” Al het bovenstaande én nog veel meer, hoorde ik tijdens een ziekenhuisopname. Ik bracht een paar dagen door op de maag- darm-…
Lastige leerling
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: Dit gaat over mezelf. Ik ben een lastige leerling. Als kind was ik dat niet. Ik was de braafheid zelve en ik kon iets leuk vinden of niet; ik deed het braaf. Ik kon iets makkelijk vinden of moeilijk; ik deed het, zonder te mopperen.…
Mijn hele leven op het wereldwijde web?
Een blog starten was al minstens tien jaar een droom van me, maar ik deed het nooit. Tot een paar weken geleden. Ik heb een blog. En waarom? Mijn hele leven op het wereldwijde web? Soms twijfel ik ontzettend. Moet ik echt mijn hele leven online zetten? Nee, dat moet ik niet. Wil ik dat?…
De auto voor de deur
Tijdens mijn jaren op de middelbare school zat ik elke schooldag op de fiets. Regen, wind, sneeuw, gladheid, storm, kou, bloedhitte, hagel, miezer, alles maakte ik wel mee. ’s Morgens keek ik zodra ik uit bed kwam even wat de temperatuur was. Zodra die onder de tien graden kwam, vond ik dat niet echt leuk,…
Houd het vast op hout
Zomeravonden: De ondergaande zon; zingende vogels; kwakende kikkers; loeiende koeien; blatende schapen; een klein zuchtje wind; het geluid van mijn voetstappen of mijn fietsbanden op het asfalt; de dag die langzaam overgaat in de nacht. Ik ben heel erg gek op buiten zijn. ’s Zomers ga ik graag als de zon aan het zakken is…
De snooze-knop
De ochtenden zijn niet mijn ding. Ik ben het schoolvoorbeeld van een avondmens. ’s Morgens moet je mij vooral niets vragen of vertellen, want ik geef geen antwoord (ik deel liever een klap uit) en ik luister ook niet naar je. Toch ging op werkdagen iedere keer weer die wekker. Ik was er geen vrienden…