Bloggen, dat is toch dat je af en toe een leuk stukje schrijft en het dan online gooit? Dat is ongeveer hoe de meeste mensen denken over bloggen. Ik startte begin dit jaar mijn blog en wist dat het veel meer was dan af en toe een leuk stukje schrijven en online gooien. En toch,…
Sinds 2012 woon ik in een klein dorp. We hebben hier geen verkeerslichten en er zijn een heleboel wegen waarop je elkaar met de auto niet kunt passeren. Even wachten dus op een passerplaats of een erf. Als we op elkaar wachten, zwaaien we vriendelijk. We zitten regelmatig achter een landbouwvoertuig en even wachten op…
Phoe, ja, 'nummer onbekend' belde. Normaal neem ik dan niet op, maar zo rond 5 december kun je maar nooit weten...Vanmiddag in therapie ga ik dus hélemaal los;). Eigen creatie, inspiratie deels van Pinterest.
Dingen weggooien vind ik heel erg makkelijk. Hoe minder 'rommel' in huis, hoe meer rust in mijn hoofd. Toch wil ik soms ook dingen bewaren, als herinnering. Ik doe dat dan door middel van foto's. Een mooi knutselwerkje gekregen aan het einde van een schooljaar? Op de foto. Dan is er geen 'rommel' in huis,…
Continue reading ➞ Herinneringen bewaren – tips voor je fotoalbum
Ik groeide op in een echt ‘jongensgezin’. Lego, woordgrappen, sarcasme, voetbal, auto's, je kent het allemaal wel. Toch ben ik altijd blij geweest dat ik een meisje was. Ik was niet jaloers op de jongens. Ik was geen jongen, maar ik stond mijn mannetje wel. Af en toe voel ik me wel echt even ‘vrouw’,…
Ik houd niet van herfst. Oké, zal ik een geheimpje verklappen? Misschien houd ik stiekem toch wel van herfst, als de zon schijnt.Niet verder vertellen hoor; ik wil geen ruzie met de lente en de zomer.
Vandaag verscheen de blog 'Zo maak je mij boos', maar in dit blogje doe ik nog even een aparte huishoudelijke mededeling. Vaker boekenpraat De zaterdagen zijn gereserveerd voor boekenpraat, maar ik lees veel meer boeken dan ik op de blog recenseer. Inmiddels staat voor de rest van het jaar een boekenblog ingepland op de zaterdag…
Als klein meisje wilde ik 'later als ik groot ben' bij de Wibra achter de kassa staan. Waarom specifiek de Wibra weet ik niet, maar het was zo. Toen ging ik naar school. Vanaf de eerste dag wist ik dat ik juf wilde worden. Die droom is gebleven (en uitgekomen!), maar er was stiekem altijd…
Hier, een digitaal bloemetje voor jullie, mijn lezers. Waar jullie dat aan verdiend hebben? Gewoon, omdat ik zo blij ben met jullie. Met elke lezer en elke reactie. Hoe ik dan ineens op het idee van dat bloemetje kom? Ik was bij de huisarts. Hij bleek vrij goed bij te zijn met mijn blog en:…
In 2012 verhuisde ik van het dorp waar ik ben geboren en getogen naar een dorp een paar kilometer verderop. Met de auto sta ik in ruim tien minuten weer in mijn geboorteplaats en met de fiets kom ik er in een half uurtje ook. Ik kreeg pas het advies om erover na te denken…
