Al eerder schreef ik een blog over de regeltjes in de GGZ. In deze blog gaat het verhaal verder. Nadat bleek dat ik niet aan alle regeltjes voldeed, vroeg ik de instantie waar ik mijn laatste hoop op had gevestigd om contact op te nemen met de huisarts. Dat deden ze. Hij vertelde ze precies…
De snooze-knop
De ochtenden zijn niet mijn ding. Ik ben het schoolvoorbeeld van een avondmens. ’s Morgens moet je mij vooral niets vragen of vertellen, want ik geef geen antwoord (ik deel liever een klap uit) en ik luister ook niet naar je. Toch ging op werkdagen iedere keer weer die wekker. Ik was er geen vrienden…
Het ‘gemiddelde’ kind
Ergens diep in mij klopt al mijn hele leven een onderwijskundig hart. Ik heb hart voor het onderwijs. Na jaren ervaring te hebben opgedaan ‘op de werkvloer’, schrijf ik er graag over. In iedere klas zit een enorme diversiteit aan kinderen. De één vraagt wat meer aandacht dan de ander en daar is helemaal niets…
Boekenpraat: Ik zal de laatste zijn (Nadia Murad)
Van lezen komt mijn altijd actieve hoofd tot rust. Niet mijn eigen woorden, maar die van een ander staan dan even centraal. Ik geef vervolgens in mijn eigen woorden mijn mening over wat ik heb gelezen. Het verhaal Nadia groeit als jezidi-meisje op in Kocho, een klein dorpje in Irak. Ze leeft daar in een…
Lees verder ➞ Boekenpraat: Ik zal de laatste zijn (Nadia Murad)
Ode aan de doktersassistente
Mijn hypochondrie heeft met grote regelmaat een beetje geruststelling van de huisarts nodig. Ik ben dan ook een trouwe bezoeker van de huisartsenpraktijk. Bellen doe ik liever niet, want in mijn beleving sta ik in de telefoon als ‘Mevrouw De Hypochonder’. Als ik bel, ben ik altijd bang dat ze denken: O, die weer. Wat…
Schone ramen
Hoewel ik dol ben op gezeemde ramen, vind ik het zemen zelf een periodiek terugkerende kwelling. Ik stel het graag uit, maar als ik vakantie heb, vind ik altijd wel dat ik mezelf er even toe moet zetten. Huishoudontwijkend gedrag Om te beginnen houd ik dan het weerbericht goed in de gaten. Ik kan de…
Weekendhoofd
De meeste mensen kijken steeds weer uit naar het weekend. Ik ook, maar de laatste jaren vond ik weekend wat lastig. De week vol werk, angsten en gedachten putte me zó uit, dat ik in het weekend sliep en op de bank hing. Mijn hoofd draaide in zo’n weekend dan overuren. Ik nam de week…
Boekenpraat: Naar bed, naar bed (M.J. Arlidge)
Van lezen komt mijn altijd actieve hoofd tot rust. Niet mijn eigen woorden, maar die van een ander staan dan even centraal. Ik geef vervolgens in mijn eigen woorden mijn mening over wat ik heb gelezen. Het verhaalInspecteur Helen Grace wordt geconfronteerd met de moord op een oude bekende. Ze wil er alles aan doen…
Lees verder ➞ Boekenpraat: Naar bed, naar bed (M.J. Arlidge)
“Wat gaat er allemaal door je heen?”
Als een hulpverlener me een vraag stelt die me raakt, klap ik dicht. Ik ben dan bang dat ik moet huilen of dat het allemaal veel te dichtbij komt. Meestal is dat niet zo zichtbaar. Ik maak eens een grapje, ik draai er een beetje omheen en dat is het wel. Alleen wie me echt…
De regeltjes
Regels. Ze zijn best handig en geven vaak wat structuur. Maar we kunnen er soms ook wat te star mee omgaan. Nadat diverse behandelingen, verspreid over meerdere jaren, niet het gewenste resultaat hadden gehad, kwam ik op een (lange!) wachtlijst te staan bij een instelling gespecialiseerd in het behandelen van mensen met angsten, zoals mijn…
Hoofdtaal 