Regelmatig zit ik op de bank een poos zomaar voor me uit te staren. Vaak ben ik me daar niet eens van bewust en bedenk ik pas achteraf dat ik weer voor-me-uit-staar-tijd had. Toch verveel ik me dan niet. Ik vraag me niet af wat ik zou kunnen doen. Ik zit daar gewoon. Ik verwerk.…
Het verhaal Tatjana Almuli was als klein meisje al dik. Ze krijgt ook al vanaf haar kindertijd opmerkingen over haar gewicht te horen. “Ik ben een dik kind en het lijkt alsof iedereen daar iets over mag zeggen.” Familieleden komen met goedbedoelde adviezen, vrienden sluiten haar buiten of maken kwetsende opmerkingen en iedereen heeft een…
Continue reading ➞ Boekenpraat: Knap voor een dik meisje (Tatjana Almuli)
Met een camera kun je in- en uitzoomen om dingen mooi in beeld te brengen. Vervolgens kun je op het schermpje van je telefoon, tablet of noem maar op ook nog eens in- en uitzoomen. Ideale functie. Die functie heb je in je hoofd ook. Soms kun je van wat meer afstand naar dingen kijken.…
De laatste weken dacht ik veel na over balans en over ja zeggen tegen het één en nee tegen het ander. Dat is niet altijd makkelijk, maar vaak betekent nee zeggen tegen het één ook ja zeggen tegen het ander. Vanwege snelle overprikkeling is het voor mij belangrijk om mijn keuzes goed af te wegen.…
Schreeuwen, huilen, hard wegrennen en een gevoel van overbelasting en onbegrip. Ik denk dat dat wel samenvat wat in mijn regelmatig terugkerende nachtmerrie gebeurt. Ik heb mijn nachtmerrie nooit durven delen, om een heleboel redenen niet, maar vandaag doorbreek ik het taboe. Maar ik kán dit niet! In mijn nachtmerrie bevind ik me op mijn…
Het verhaal Rechercheur Sam Porter heeft vier maanden geleden intensief gezocht naar seriemoordenaar Anson Bishop. Porter redde wel het potentiële volgende slachtoffer, maar Bishop ontsnapte. Porter kan de zaak niet loslaten. Hij wil nog steeds niets liever dan Bishop achter de tralies zien. De zoektocht naar Bishop is officieel overgedragen aan de FBI, maar Porter…
Continue reading ➞ Boekenpraat: Het vijfde meisje (J.D. Barker)
Het was kwart voor twee toen ik wakker werd. Ik voelde aan alles dat ik voorlopig niet meer zou gaan slapen. Wat doe je dan hè, in zo'n slapeloze nacht? Ik neem je mee in de levenslessen die ik in die slapeloze uren leer en de levensvragen die ik mezelf dan stel*. 's Nachts is…
Een nieuw jaar. Het voelt als de eerste bladzijde in een nieuw, nog te schrijven boek. Het voelt altijd een beetje vreemd voor me. Ik weet niet goed wat het jaar gaat brengen. Een behandeling, hoop en vermoed ik. Eng, maar nodig. Daarom begon ik mijn bullet journal dit jaar met deze quote van Corrie…
Het jaar loopt ten einde. Ik ga het liefst in winterslaap tot iedereen weer 'normaal' doet, want ik houd niet van al die sentimentele terugblikken en goede voornemens die worden besproken. Maar ja, als ik eerlijk ben, ben ik zelf ook altijd een beetje sentimenteel aan het einde van het jaar. Dus ja hoor, door…
Het verhaal Elise leidt als veertienjarige een heel 'normaal' leven in Iowa. Het is 1943. Amerika is onderdeel van de Tweede Wereldoorlog, maar Elise merkt daar weinig van. Haar ouders zijn al jaren geleden vanuit Duitsland naar Amerika geëmigreerd. Elise is in Amerika geboren; ze is nooit in Duitsland geweest en spreekt ook geen Duits.…
Continue reading ➞ Boekenpraat: Het laatste jaar van de oorlog (Susan Meissner)
