Tien jaar geleden kocht ik een witte tafel. Niet glad afgelakt, maar met hier en daar wat 'rimpels' erin. Hij hoorde bij een complete set meubels van kasten, eettafel en salontafel(s). De set gaf me een vakantiegevoel, alsof ik op het strand zat. Maar vooral: ik vond deze set heel erg mooi. Dat een witte…
Week 18 alweer. En wat voor week. Mijn hulpverleners hadden vakantie en dus vond ik dat ik dat ook had. Even een weekje geen therapie betekende dat ik twee keer een middag 'over' had met tijd voor mezelf. Aangezien ik vorige week nogal wat boeken had gereserveerd bij de bieb, kon ik deze week vier…
In de meeste spreekkamers in de ggz vind je ze terug: 'gezellige' zitjes. Twee (en soms drie) stoelen met daartussen een laag tafeltje. Op dat tafeltje natuurlijk de altijd aanwezige doos tissues en voilà, het zitje is compleet. Die zitjes zijn denk ik bedoeld om het een beetje huiselijk/vertrouwd/gezellig te maken. Ik vind ze echter…
5 mei 2022 - 77 jaar vrijheidHet blauw-geel van de afgelopen weken laat zien hoe dankbaar we mogen zijn voor het wapperende rood-wit-blauw van vandaag.
Dodenherdenking 4 mei 2022: Laat de stilte spreken.
Het verhaal Op zondag 8 oktober 1871 wordt Meg Townsend (23 jaar) wakker van de luidende kerkklokken. Er is brand. De klokken luiden wel vaker, maar deze keer houdt het luiden aan. Als Meg naar buiten kijkt, weet ze dat het deze keer niet gaat om een brand elders in Chicago, maar dat de brand…
Lees verder ➞ Boekenpraat: Versluierd in rook (Jocelyn Green)
Mijn emmer liep over. Of, zoals ik het tegenover mijn hulpverleners verwoordde: "Zelfs bij mij is de wilskracht waarop ik door kan gaan een keer op." Ik schrok van wat er gebeurde toen de emmer overliep, maar tegelijkertijd was dit iets waar ik al maanden tegen vocht. En toen kwam dus de druppel. De druppel…
Phoephoe, maandag was de herfst even teruggekeerd, leek het wel. Dat gaf niet, want mijn bloembakken buiten konden wel wat hemelwater gebruiken en bovendien had ik therapie, dus ik had geen tijd om veel van een eventueel zonnetje te genieten;). Toch was ik ook wel héél erg blij toen dinsdag de zon weer ging schijnen.…
Als je mij tien jaar geleden had verteld dat ik nog eens blij zou kunnen worden van wapperende wasjes, had ik je keihard uitgelachen. Ik startte in die tijd net mijn eigen huishouden op en ik zag huishouden als een noodzakelijk kwaad. Nu is huishouden nog steeds niet mijn hobby, maar toch betrap ik mezelf…
Vorig jaar juli vond ik bij boekbloggers en op Instagram een paar fijne tips voor non-fictieboeken. Het boek 'De kracht van rust' sprak me aan, omdat rust was waar ik naar snakte. Een boek om eens wat te lezen over rust en hoe je dat kunt vinden in deze jachtige maatschappij leek me dus wel…
Hoofdtaal 