Door mijn autisme, burn-out en nog wat andere ingewikkeldheden vind ik het lastig om naar de kerk te gaan. De laatste keer dat ik er was, was in de zomer van 2020. Toch stond en staat hoog op mijn wensenlijstje om weer één keer per zondag fysiek naar de kerk te gaan. Dat is pas…
Tag: autisme bij vrouwen
De diëtiste
"Zou je begeleiding willen van een diëtist?" vroeg mijn nieuwste psycholoog. Over het antwoord hoefde ik niet lang na te denken. "Nee, dat wil ik niet. Ik ben ooit, jaren geleden, bij een diëtiste geweest en dat was niet voor herhaling vatbaar." Dat antwoord moest ik uiteraard even uitleggen. Geen probleem. En als ik dan…
Vakantiestress
Phoe. Ik had last van een serieuze vorm van vakantiestress. Dan verwacht je natuurlijk dat ik een lange reis ging maken en dat er gedoe was met veel te veel spullen in veel te kleine koffers, maar niets was minder waar. Ik had vakantiestress om totaal andere redenen. Toe aan vakantie Omdat mijn beide psychologen…
Welkom in hulpverlenersland ~ De verpleegkundige
Bij mijn bezoek aan de psychiater bleek dat deze voor mij nieuwe hulpverlener een 'twee voor de prijs van één' was. Nadat de psychiater me medicatie had voorgeschreven, zei ze namelijk dat ze de verpleegkundige zou vragen een afspraak in te plannen na twee weken. Ehm, wie? Nog iemand erbij? De psychiatrisch verpleegkundige dus. Wat…
Lees verder ➞ Welkom in hulpverlenersland ~ De verpleegkundige
Wat als? ~ De pilleneditie
Mijn hoofd is heel erg goed in het spelletje 'Wat als...?' en kan zich daar uren mee vermaken. Voor ik een gesprek met een hulpverlener aanga, heb ik dat in mijn hoofd al tig keer gevoerd en alle mogelijke scenario's doorgenomen. Wat als die ander X zegt? Zeg ik dan Y? Maar wat als die…
En toen was ik bij de psychiater
Het had wat voeten in de aarde gehad en wat geduld gevraagd, maar het moment was daar: ik ging naar de psychiater. Daar had ik mezelf een voorstelling van gemaakt en ik had wat vooroordelen en angsten. Behalve die vooroordelen en angsten had ik ook een doel: ik wilde medicatie voor mijn overvolle, snel overprikkelde…
Het krimpende mugje en de uitdijende olifant
Eén van mijn supertalenten is om van een mug een olifant te maken. Echt, geen probleem. Ik heb daar heel weinig tijd voor nodig. Mijn hoofd kan in een milliseconde van iets heel kleins een enorm drama maken. Het punt is alleen dat de mugjes de laatste tijd steeds kleiner werden en de olifanten steeds…
Het gevaar van overschatting
Een felrode trui, een grote glimlach, grote ogen en blozende wangen. Dat is zo ongeveer wat je te zien krijgt als ik tegenover je zit. Dat is óók wat (nieuwe) hulverleners te zien krijgen als ik tegenover hen plaatsneem. Als ik dan begin te praten, klinkt dat vaak redelijk samenhangend. Dat alles zorgt ervoor dat…
‘Gezellig’ zitje in de ggz
In de meeste spreekkamers in de ggz vind je ze terug: 'gezellige' zitjes. Twee (en soms drie) stoelen met daartussen een laag tafeltje. Op dat tafeltje natuurlijk de altijd aanwezige doos tissues en voilà, het zitje is compleet. Die zitjes zijn denk ik bedoeld om het een beetje huiselijk/vertrouwd/gezellig te maken. Ik vind ze echter…
De druppel die mijn emmer deed overlopen
Mijn emmer liep over. Of, zoals ik het tegenover mijn hulpverleners verwoordde: "Zelfs bij mij is de wilskracht waarop ik door kan gaan een keer op." Ik schrok van wat er gebeurde toen de emmer overliep, maar tegelijkertijd was dit iets waar ik al maanden tegen vocht. En toen kwam dus de druppel. De druppel…