Projectweken op de basisschool zijn voor veel kinderen en hun leerkrachten feest. Voor veel kinderen ja, want voor een heleboel kinderen (en hun leerkrachten) is het geen feest, maar een drama. Ik behoor(de) zelf tot die laatste categorie en leg uit waarom. Doe maar gewoon… Het fijne van lesgeven vond ik dat er een vaste…
“Rustig meissie, rustig. Rustig aan.” Dat waren de woorden van de vrouw die mijn eerste rijexamen afnam. Ze bleef maar op de rem trappen. Blijkbaar vond mevrouw dat ik wat te hard reed. Wat die vrouw niet wist, is dat die woorden jaren later symbolisch zouden worden voor me. Help, hoe moet dat dan? Het…
Dat ik soms nogal nadrukkelijk aanwezig ben, zal iedereen in mijn omgeving beamen. Behalve druk in praten, kan ik ook druk zijn in bewegen. Ik kan dan letterlijk niet meer stil blijven zitten. Als het me toch lukt om te zitten, wiebelt er altijd wel iets. Een voet, een been, een arm, maar toch meestal…
Daar ga ik dan toch. Ik ga iets schrijven over corona. Dat heb ik heel lang (bewust!) niet gedaan, maar mensen vragen zich af hoe het is om hypochondrie te hebben in deze onzekere tijden en ik wil daar wel iets over schrijven. Het gaat niet om mijn angst Laat ik vooropstellen dat het nu…
Zo, even lekker een cliché vandaag. Mensen met autisme kijken je toch nooit aan? Nee? Geen idee. In mijn geval is het zo dat ik je wél aankijk. Maar ja, dat schijnt dan voor sommige mensen ook weer een probleem te zijn. Hoe zit het dan? Moet ik je nu wel of niet aankijken? Als…
Jij kunt echt niet ver lopen hoor, fluisterde hypochondrie me in. Als je ver gaat lopen, krijg je pijn. Of je stort ergens halverwege neer. En dus liep ik niet meer ver. Maar dat was ooit. Dat was toen hypochondrie de baas was. Langzaam maar zeker word ik weer de baas. Elke dag buiten Sinds…
Tot januari had ik één keer in de week therapie, op een vaste middag. Begin januari kwam daar een tweede therapie bij, op een andere (eveneens vaste) middag. Twee middagen in de week bezet dus. Om te zorgen voor een beetje balans, plande ik vanaf dat moment ook een ‘vrije’ dag in. Dat was in…
Negen jaar heb ik in het onderwijs gewerkt. Doceren kan ik prima. Het is mijn tweede (of eerste?) natuur. Als we gaan praten over doseren, is er maar één letter verschil. Dat merkt de docent snel genoeg op. Lijkt simpel dus, maar ik vind doceren een stuk makkelijker dan doseren, in tegenstelling tot vele anderen.…
Toen ik in maart 2019 mijn diagnose autisme kreeg, vielen er honderden puzzelstukjes op hun plaats. Ik had het niet helemaal aan zien komen, maar op het moment dat ik de diagnose kreeg, voelde die gelijk goed. Er was gedegen onderzoek gedaan; ik had net een beschrijving van mezelf gehoord en ja, daar paste autisme…
Regelmatig zit ik op de bank een poos zomaar voor me uit te staren. Vaak ben ik me daar niet eens van bewust en bedenk ik pas achteraf dat ik weer voor-me-uit-staar-tijd had. Toch verveel ik me dan niet. Ik vraag me niet af wat ik zou kunnen doen. Ik zit daar gewoon. Ik verwerk.…
