Tijd om 2020 samen te vatten in boekenpraat. Ik schrijf deze blog op donderdag 24 december. De teller qua aantal gelezen boeken in 2020 staat op 77. Daar komt er nog minstens één bij en ik hoop stiekem zelfs twee. Vandaag een algemene terugblik op mijn leesjaar en natuurlijk deel ik mijn favoriete boeken. Mijn…
Wij hadden in de tijd dat ik nog heel jong was geen tv. Dat wil echter niet zeggen dat er een gebrek was aan verhalen thuis. Verhalen waren er in overvloed. Ik heb honderden boeken verslonden als kind, maar voor ik zelf kon lezen, las mijn moeder er al tientallen voor. Later las ik die…
Lees verder ➞ Boekenpraat: (Voor)lezen: één boek, twee verhalen
In mijn boekenkast ligt al een paar jaar een e-reader. Ik gebruik hem (te) weinig. Dat is niet omdat ik niet wil, maar gewoon omdat het praktisch niet zo goed lukt om hem veel te gebruiken. In de blog van vandaag deel ik mijn afwegingen over digitaal lezen of op papier. De charme van papieren…
Maandag schreef ik al iets over het belang van lezen voor mij. Lezen betekent voor mij rust. Even niet mijn eigen altijd razende gedachten de aandacht geven, maar de woorden van een ander de boel in mijn hoofd laten overnemen. Ik vind lezen -dat is inmiddels geen verrassing meer- echt heerlijk en heb dat altijd…
Het verhaal In 2016 ‘kent’ de hele wereld Laura H. Ze is een jonge vrouw uit Zoetermeer, die bijna een jaar in het kalifaat van Islamitische Staat heeft geleefd, samen met haar man Ibrahim en haar twee kinderen. Na haar ontsnapping gaan de beelden van haar eerste interview de wereld over. Laura wil naar huis,…
Lees verder ➞ Boekenpraat: Laura H. Het kalifaatmeisje uit Zoetermeer (Thomas Rueb)
Het verhaal Camille, moeder van drie kinderen en actief in de oudercommissie van de basisschool, heeft alles goed voor elkaar. Haar kinderen doen het goed op school, haar huwelijk houdt al ruim twintig jaar stand en haar activiteiten voor de school en de stad maken haar een gerespecteerd lid van de gemeenschap. Maar dan haalt…
Lees verder ➞ Boekenpraat: De kleur van je hart (Katie Ganshert)
Van lezen komt mijn altijd actieve hoofd tot rust. Niet mijn eigen woorden, maar die van een ander staan dan even centraal. Ik geef vervolgens in mijn eigen woorden mijn mening over wat ik heb gelezen. Het verhaal De Zweedse vijfentwintigjarige winkelmedewerkster Emma heeft een ingewikkelde relatie achter de rug. Haar hele leven is eigenlijk…
Hoofdtaal 