Tag: boekrecensie

Boekenpraat: Geachte Mr. Knightley (Katherine Reay)

NaomiEen reactie plaatsen

Het verhaal
Samantha (Sam) Moore heeft een ingewikkelde jeugd gehad. Ze heeft in diverse pleeggezinnen gewoond, heeft zelfs een poosje op straat geleefd en aan de tijd bij haar biologische ouders denkt ze liever nooit meer terug. Sinds een aantal jaren woont Sam in Grace House, een tehuis voor jongeren.

In alle moeilijke jaren was er altijd één constante factor in Sams leven: Boeken. Sam heeft een innige band met de personages uit de boeken van Jane Austen. Die personages helpen Sam om in de huidige maatschappij te overleven.

Sam kent de boeken van Austen bijna volledig uit haar hoofd. Als ze het nodig heeft om zichzelf te beschermen, vlucht ze in personages. Ze citeert of parafraseert de personages dan.

Sam heeft altijd gedroomd van een studie, maar dat leek voor haar een onmogelijke droom. Dan krijgt ze een aanbod van een stichting. De stichting wil haar studie betalen (inclusief huurwoning). De stichting wordt gerund door een man die zich Mr. Knightley noemt. De naam geeft Sam direct vertrouwen. Mr. Knightley verwacht in ruil voor zijn gulheid dat Sam hem op de hoogte houdt van haar leven en haar studievorderingen. Mr. Knightley schrijft niet terug.

De brieven aan Mr. Knightley zijn voor Sam als een therapie. Haar hele hart kan ze in de brieven delen met de geheimzinnige Mr. Knightley. Langzaam kunnen haar personages plaatsmaken voor de echte Sam. Totdat blijkt dat jezelf zijn ook betekent dat je vertrouwen beschaamd kan worden. Heeft Sam dan toch de personages uit vroegere tijden weer nodig?

Mening
In eerste instantie had ik wat moeite met dit boek. Ik heb zelf alleen ‘Trots en Vooroordeel’ van Jane Austen gelezen. Ik ‘ken’ de personages uit dat boek zijdelings, maar zou niets over hen kunnen schrijven. In het begin zorgde dat ervoor dat ik het moeilijk kon volgen als Sam weer in één van haar personages schoot. Sam vergelijkt bovendien andere mensen met personages uit de boeken van Austen en ik kon me daar dan moeilijk een voorstelling bij maken.

Halverwege het boek werd ik echter toch gegrepen. Ik besefte steeds meer dat dit boek over meer gaat dan de liefde voor Austen. Dit boek gaat over jezelf zijn en over liefde, vertrouwen en wantrouwen. Dit boek gaat ook over kinderen met een kras op hun ziel. Al die thema’s begon ik steeds meer terug te zien en op het laatst ontroerde het boek me diep.

‘Geachte Mr. Knightley’ zou ik sowieso aanraden aan de liefhebbers van het werk van Jane Austen. Het is echter voor de leken op het gebied van klassiekers ook een mooi boek over diepere thema’s.

Dit boek ook lezen?
Je koopt ‘Geachte Mr. Knightley’ bijvoorbeeld bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Geachte Mr. Knightley
Auteur: Katherine Reay
Uitgeverij: Kok
Genre: Roman
Pagina’s: 351

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

Boekenpraat: Zondagskind (Judith Visser)

Naomi5 reacties

Het verhaal
Jasmijn Vink groeit op in Rotterdam. Ze woont daar met haar ouders en haar oudere broer en met haar beste vriendin Senta. Senta is een hond, maar dat vraagt nooit iemand. Senta is gewoon Jasmijns vriendin. Veel mensen vinden dat Jasmijn te vaak alleen is, maar daar snapt Jasmijn niets van. Ze is nooit alleen; ze is altijd met Senta.

Als Jasmijn vier is, moet ze naar school. Ze voelt zich daar opgesloten. Hoe houden al die andere kinderen het daar hele dagen uit? Waarom horen ze de herrie die ze maken niet?

Jasmijn besluit haar eigen leven te leiden, maar dat wordt door de omgeving niet altijd geaccepteerd. Jasmijns moeder accepteert haar wel zoals ze is: “Zo is ze nu eenmaal.” Maar wat is dat ‘zo’ eigenlijk? Jasmijn komt er pas op veel latere leeftijd achter dat dat ‘zo’ autisme heet. Dit boek beschrijft haar zoektocht naar een ‘normaal’ leven. Alsof opgroeien nog niet lastig genoeg is.

Mening
Eerlijk gezegd heb ik even getwijfeld of ik wel een recensie zou schrijven over dit boek. Ik was bang dat ik niet heel veel verder zou komen dan ‘wauw’ en een oproep om allemaal dit boek te lezen. Dat komt vooral door de herkenning die ik, recent gediagnosticeerd met autisme, in dit boek vond. Daarom gaat dit niet over mijn mening, maar over herkenning.

Herkenning
Ik las dit boek vorig jaar al een keer. Ik herkende heel veel, maar dat kon niet, want ik was niet autistisch. Ik stopte het weg. Ik ben dus wél autistisch. Ik herkende lang niet alles, maar dit zijn de dingen waarin ik het meeste herkenning vond:
*Bellen is echt drama. Jasmijn neemt gewoon niet op. Ik neem meestal wel op, omdat ’t moet, maar liever niet.
*De enorme verlegenheid van de jonge Jasmijn. Ik was ook ‘schattig verlegen’.
*Jasmijn staat stil bij de dingen waar een ander niet over nadenkt. Ik ook.
*Jasmijn kan zich elke seconde van alles wat er ooit is gebeurd nog herinneren. Ik snapte heel lang niet waarom anderen dat niet konden, net als Jasmijn. Inmiddels snap ik dat die anderen het ook niet ‘expres’ doen als ze dingen vergeten.
*Jasmijn wil niet mee op schoolkamp. Ze houdt het tot kwart over drie al nauwelijks uit. Herkenbaar als leerling én als leerkracht.
*Jasmijn heeft veel last van bijgeluiden. Bijgeluiden zijn als ballen die raak zijn. Haar hoofd is een doel zonder keeper. Ik zeg altijd dat ik geen filter heb, maar deze klinkt ook prima.
*Jasmijn zegt op een gegeven moment als ze verdriet heeft: “Mijn hart was bont en blauw, maar aan de buitenkant zie je dat niet.” Precies dat is wat zo vaak voor onbegrip heeft gezorgd. Ik zie er zo vrolijk uit.
*Iemand zegt tegen Jasmijn: “Jij voelt je ‘normaal’ zolang alles gaat hoe het volgens jou hoort te gaan.” Hier nog één.

Maar het meeste herkenning vond ik toch wel in wat Jasmijn denkt over haar vriendin Colette: “Colette kon haar ziel een schildje omdoen. Ik niet.”

Het missen van dat schild is precies wat het leven soms zo overweldigend voor me maakt. Het leven met al zijn prikkels en geluiden. Prikkels en geluiden die een ander niet opmerkt, maar ik wel.

Dus ja, ik zeg het toch nog maar een keer tegen iedereen die wat meer van autisme wil snappen: Dit boek is een aanrader!  

Dit boek ook lezen?
Je koopt ‘Zondagskind’ bijvoorbeeld bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Zondagskind
Auteur: Judith Visser
Uitgeverij: HarperCollins
Genre: Roman
Pagina’s: 478

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

Boekenpraat: Laura H. Het kalifaatmeisje uit Zoetermeer (Thomas Rueb)

Naomi8 reacties

Het verhaal
In 2016 ‘kent’ de hele wereld Laura H. Ze is een jonge vrouw uit Zoetermeer, die bijna een jaar in het kalifaat van Islamitische Staat heeft geleefd, samen met haar man Ibrahim en haar twee kinderen.
Na haar ontsnapping gaan de beelden van haar eerste interview de wereld over. Laura wil naar huis, terug naar haar vader in Nederland. Hij heeft haar geholpen te ontsnappen uit het kalifaat. Eenmaal op Schiphol wordt Laura gearresteerd. De autoriteiten zijn bang dat ze niet is gevlucht, maar dat ze is gestuurd door IS. Ze zou in Nederland of elders in Europa een aanslag moeten plegen.

Het Openbaar Ministerie gaat uit van het ‘zwartste scenario’ en daarom wordt haar hechtenis keer op keer verlengd.

In dit boek volgt journalist Thomas Rueb het spoor van Laura. Hij reist af naar Irak en spreekt met Laura zelf en de mensen die bij haar ontsnapping betrokken waren. Wie is Laura? Hoe kwam ze bij IS terecht? Is ze echt zo onschuldig als ze zegt te zijn? Wat is de rol van de Nederlandse overheid in dit verhaal?

Mening
Op de achterkant van het boek staat dat dit boek het verhaal vertelt van een land dat worstelt met de vraag wanneer je een terrorist bent.
Ik merkte dat die vraag ook mij tijdens het lezen bezig bleef houden. Laura klonk als een slachtoffer. Aan de andere kant had zij wel zélf de keuze gemaakt om af te reizen naar het kalifaat. Hoe onschuldig was ze dan?

Ik heb dit dikke boek in een paar dagen gelezen. Het las vlot en ik wilde Laura beter leren kennen. Het verhaal vertelt de gewelddadige werkelijkheid van het leven in het kalifaat van IS. Het vertelt het verhaal van radicalisering en van omkering. Het vertelt ook het verhaal van de vader van Laura, die er alles aan heeft gedaan om zijn dochter veilig terug te laten komen.

Ik vond het meeslepend, spannend, gruwelijk, bizar en boeiend. Mooi om zo de achtergronden bij het nieuws te lezen.

Dit boek ook lezen?
Je koopt ‘Laura H.’ bijvoorbeeld bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Laura H. Het kalifaatmeisje uit Zoetermeer
Auteur: Thomas Rueb
Uitgeverij: Das Mag Uitgevers
Genre: Non-fictie – terrorisme
Pagina’s: 538

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

Boekenpraat: Verpest (Liesbeth van Kempen)

Naomi2 reacties

Het verhaal
Barbara woont sinds kort met haar gezin in Frankrijk en organiseert daar workshops. Met behulp van paarden wil ze mensen inzicht geven in hun gedrag en emoties. Ze heeft van een man -die anoniem wil blijven- de opdracht gekregen om een workshop voor zeven mensen te organiseren. Alle deelnemers verdienen de vier dagen durende workshop echt, heeft de man gemaild. De onbekende man betaalt en de deelnemers mogen niet weten wie hij is. Op het laatste moment zegt de onbekende man echter af, maar hij vraagt Barbara de workshop wel gewoon door te laten gaan.

Eén voor één druppelen vervolgens de zeven deelnemers aan de workshop binnen. Barbara heeft al snel door dat de deelnemers elkaar ergens van kennen. Hun gedeelde verleden lijkt echter niet iets te zijn waar ze trots op zijn of waar ze blij mee zijn. Waarom doen ze er zo vaag over?

Dan verdwijnen twee deelnemers. Dat lijkt nog heel onschuldig. Totdat er steeds meer deelnemers verdwijnen. Wat is hier aan de hand? Welk spel wordt hier gespeeld en door wie?

Mening
In deze thriller spelen elf personages een belangrijke rol. Omdat het boek in de beschrijvende vorm is geschreven, vond ik dat echter geen enkel probleem. Ik leerde alle personages al snel kennen. Toch wist de auteur ook genoeg vragen open te houden over de verschillende personages, tot op de laatste bladzijde van het boek.

In dit boek wordt duidelijk dat het verleden een grote rol kan spelen in het heden. De gevolgen van pesten worden beschreven, voor de gepeste én voor de pester. Met name in de laatste hoofdstukken komt dat aan bod en ik vond dat heel heftig om te lezen. Daarnaast vind ik het belangrijk dat er aandacht is voor dit thema. De impact van pesten wordt naar mijn mening nog veel te veel onderschat. Ik denk dat het voor pesters, gepesten, leerkrachten én anderen daarom heel goed is om dit boek te lezen. Hoewel het niet is gebaseerd op feiten, opent het wellicht wel wat ogen.

De spanning in het boek bouwt zich vanaf de eerste bladzijde op en komt pas op het allerlaatste moment tot een climax. Dat maakte dat ik het geboeid kon lezen. Ik ga zeker meer lezen van deze schrijfster.

Dit boek ook lezen?
Je vindt ‘Verpest’ bijvoorbeeld bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Verpest
Auteur: Liesbeth van Kempen
Uitgeverij: De Fontein
Genre: Thriller
Pagina’s: 302

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

Boekenpraat: Zolang ik jou heb (Susan Crandall)

Naomi1 reactie

Het verhaal
Zomer 1963.
De negenjarige Starla woont al jaren bij haar oma in Mississippi. Soms komt haar vader op bezoek, maar die is vooral aan het werk op het olieplatform. Starla’s moeder woont al jaren heel ver weg om geld te verdienen in de muziekindustrie.

Starla vindt het leven bij haar oma zwaar. Oma wil een echte dame van haar maken, maar Starla houdt niet van een echte dame zijn. En de zoiets-doet-een-dame-niet-preek van oma kent ze inmiddels wel uit haar hoofd. Tijd voor verandering.

Starla besluit weg te lopen en op zoek te gaan naar haar moeder. Als ze daar eenmaal is, zal haar vader ook wel bij hen komen wonen en komt alles goed. Maar de reis is zwaar en blijkt veel en veel langer dan Starla had gedacht. Ze kan lopend haar moeder nooit bereiken. Dan krijgt ze een lift van Eula, een donkere vrouw. Hoewel Starla is opgegroeid met het idee dat je donkere mensen niet kunt vertrouwen, stapt ze toch bij haar in de auto. Daar is ook James, een blanke baby. Hoe komt die daar? Eula neemt Starla mee naar haar huis, maar Starla wil verder. Ze wil naar haar moeder.

Samen met Eula en James reist Starla de lange weg naar haar moeder. Dat blijkt echter niet zo eenvoudig, op stap met een donkere vrouw. Waarom eigenlijk niet? En wat zou Starla zonder Eula moeten? Of Eula zonder Starla? Welke geheimen draagt Eula met zich mee? Wie is nu eigenlijk je echte familie? Zit dat in bloedbanden en huidskleur of in liefde?

Mening
Ik heb erg genoten van dit boek. Het boek is geschreven in de ik-vorm vanuit het perspectief van de negenjarige Starla. Dat er maar één persoon aan het woord was, maakte voor mij dat het boek lekker vlot las. De gedachtewereld van Starla wordt humoristisch weergegeven. Starla is spontaan en ik ging daar als lezer helemaal in mee. Eén van mijn favoriete zinnen spreekt Starla uit tijdens haar (zoveelste, onterechte) huisarrest: “Dat rotjoch ging absoluut niet naar de parade kijken en dan op de terugweg hier langs fietsen met zijn zakken vol snoep, terwijl ik hier zat te smelten tot een hoopje dame!” Ik houd van deze kinderlijke verontwaardiging.

Daarnaast vond ik het confronterend om (opnieuw) een boek te lezen waaruit blijkt dat in Amerika huidskleur nog zo heel lang een grote rol heeft gespeeld.

Ik zou dit boek samenvatten als een boek vol angst, verdriet, liefde en vertrouwen.

Dit boek ook lezen?
Je vindt ‘Zolang ik jou heb’ bijvoorbeeld bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Zolang ik jou heb
Auteur: Susan Crandall
Uitgeverij: Mozaïek
Genre: Roman
Pagina’s: 380

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

Boekenpraat op 4 mei: De experimenten (Marion Pauw)

Naomi3 reacties

Opdat wij niet vergeten
Het is vandaag vier mei. We herdenken hen die omkwamen in oorlogen. Voor mij gaat deze dag vooral terug naar de Tweede Wereldoorlog. Die periode in de geschiedenis raakt me al sinds ik jong was. Inmiddels heb ik vele boeken verslonden over de Tweede Wereldoorlog, maar steeds opnieuw leer ik nieuwe dingen. Steeds opnieuw ben ik in shock van wat mensen elkaar aan kunnen doen. En steeds opnieuw heb ik diep respect voor de overlevingsdrang van velen, maar die niet iedereen kan navertellen. Ik blijf lezen. Opdat wij niet vergeten. En zo las ik ook dit boek.

Het verhaal
Charlie is vijftig jaar geleden woedend vertrokken uit haar ouderlijk huis. Ze kon haar stiefmoeder Alma niet langer verdragen en wilde niet dat Alma haar leven nog langer zou beheersen. Nooit keerde Charlie meer terug, precies zoals ze zich had voorgenomen. Maar nu is Alma ziek en iemand moet in het weekend voor haar zorgen. Er lijkt maar één optie te zijn en dat is dat Charlie naar haar stiefmoeder gaat.

Terwijl Charlie haar woede en onbegrip probeert te negeren, verzorgt ze met tegenzin haar stiefmoeder Alma. En dan ineens begint Alma te vertellen. Ze vertelt over haar leven in de kampen, over de medische experimenten die met haar zijn gedaan en over de mensen van wie ze hield en die er niet meer zijn.

Charlie weet niet goed wat ze met dit verhaal moet. Bedoelden haar vader en tante dit vroeger, als ze zeiden dat ze rekening moest houden met haar stiefmoeder? Waarom praat Alma nu opeens wel en heeft ze er vroeger nooit een woord over gezegd? Wie is hier nu slachtoffer en wie dader?

Mening
Ik las dit boek nadat ik ergens een review tegen was gekomen op een blog. Ik heb het in twee dagen gelezen, ademloos en volkomen gegrepen door het verhaal.

Het boek vertelt een verhaal dat gebaseerd is op feiten. Ik vond het bizar om (weer) te lezen hoe de oorlog niet alleen slachtoffers heeft gemaakt onder hen die het meemaakten, maar ook onder hen die na de oorlog geboren werden.

Het boek vertelt het verhaal van drie generaties beschadigde mensen. Alma en Charlie komen aan het woord, maar ook Charlies dochter Sofia speelt een rol in het verhaal.

Ik was diep onder de indruk van dit verhaal en kan eigenlijk niet anders dan het boek aanraden. Opdat wij niet vergeten.

Dit boek ook lezen?
Je koopt ‘De experimenten’ bijvoorbeeld bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: De experimenten
Auteur: Marion Pauw
Uitgeverij: Lebowski publishers
Genre: Roman
Pagina’s: 254

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

Boekenpraat: De kleur van je hart (Katie Ganshert)

Naomi1 reactie

Het verhaal
Camille, moeder van drie kinderen en actief in de oudercommissie van de basisschool, heeft alles goed voor elkaar. Haar kinderen doen het goed op school, haar huwelijk houdt al ruim twintig jaar stand en haar activiteiten voor de school en de stad maken haar een gerespecteerd lid van de gemeenschap. Maar dan haalt Camille het nieuws. Ze heeft een nogal uitgesproken mening over het feit dat er gekleurde leerlingen naar de scholen van haar blanke kinderen zullen komen. Kan Camilli zich vervolgens staande houden en bij haar standpunten blijven?

Jen is, na jaren van uitzien, moeder geworden van adoptiedochter Jubilee. De wolk blijkt echter niet zo roze als Jen had gedacht. Jubilee is anders dan de anderen. Ze heeft een andere huid, ander haar, andere ouders. En Jen weet niet wat ze daar precies mee moet.

Anaya heeft net haar diploma en gaat nu lesgeven op de basisschool. Ze komt, als gekleurde juf, in aanraking met de vooroordelen van de blanke ouders én leerlingen. En ze heeft al zo vreselijk veel krassen op haar ziel. Kan ze zo wel werken?

Mening
Het kostte me wel even wat tijd om goed in dit boek te komen. Vooral in het begin vond ik het lastig te bepalen wie bij wie hoorde, omdat er wel erg veel mensen in dit boek voorkomen. Het boek is geschreven in de beschrijvende vorm, maar het is jammer dat er soms wat namen door elkaar gehaald lijken te worden. Dat was de voornaamste reden dat ik moeilijk in het boek kwam.

De inhoud van het verhaal maakte echter alles goed. Ik was stomverbaasd dat dit verhaal zich afspeelde in de eenentwintigste eeuw. Ik dacht in het begin even dat ik een boek las over de tijd van de slavernij. Niets was minder waar. Heel indringend om te lezen hoe huidskleur ook nu nog kan bepalen hoe mensen naar je kijken. Maar ook heel mooi om te lezen hoe het uiteindelijk niet gaat om huidskleur, maar dat ieder leeft naar de kleur van zijn of haar hart. Dat bepaalt wie je bent.

Dit boek ook lezen?
Je vindt ‘De kleur van je hart’ bijvoorbeeld bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: De kleur van je hart
Auteur: Katie Ganshert
Uitgeverij: KokBoekencentrum
Genre: Roman
Pagina’s: 384

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

Boekenpraat: Cody (Bernice Berkleef)

Naomi3 reacties

Het verhaal
Jelka houdt zielsveel van haar zoontje Cody en sinds hij er is, heeft ze nooit een wekker hoeven zetten. Hij wekte haar met zijn huiltjes en dat was prima. Tot die ene dag dat ze veel en veel te laat wakker wordt en verschrikt naar Cody’s kamertje loopt. Waar is hij? In paniek begint Jelka een telefonische zoektocht, maar niemand kan haar helpen.
En dan staat de politie voor de deur. Cody lag levenloos in de auto van Jelka’s man, Oscar. Oscar zit voorlopig vast op verdenking van moord.
Jelka begrijpt er niks van. Er waren wel eens moeilijkheden, maar toch niets wat in deze richting wees? Heeft Oscar dit echt gedaan? Dat kan toch niet? Of is hij toch zo onbetrouwbaar als haar vader en haar beste vriendin Lisette altijd hebben beweerd? Jelka wordt heen en weer geslingerd tussen hoop en vrees. Totdat alles ineens heel, heel duidelijk wordt.

Mening
Nu het boek uit is, kijk ik er met plezier op terug. Het boek leest snel. Het is geschreven in de ik-vorm en er komen diverse mensen aan het woord, maar het meeste is geschreven vanuit het perspectief van Jelka en Oscar.
Vanaf het begin had ik het idee dat de zaak eigenlijk al duidelijk was. Dat stelde me teleur, maar iets maakte dat ik toch door bleef lezen. Dat werd beloond.
In de laatste hoofdstukken waren er verrassende, schokkende, verdrietige wendingen. Dat maakt dit boek wat mij betreft zeker de moeite van het lezen waard.
Ik vond het boek zeker niet bloedstollend spannend, maar op één of andere manier hield het me toch in zijn greep. Al met al toch een aanrader.

Dit boek ook lezen?
Je vindt ‘Cody’ bijvoorbeeld bij bol.com

Boekgegevens
Titel: Cody
Auteur: Bernice Berkleef
Uitgeverij: The House of Books
Genre: Thriller
Pagina’s: 272

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

Boekenpraat: De eerste krokus (Laila Ibrahim)

Naomi2 reacties

Het verhaal
In het voorjaar van 1837 wordt in Virginia, op de plantage van haar rijke ouders, juffrouw Elizabeth geboren. Juffrouw Elizabeth wordt opgevoed door Mattie, een slavin die voor de opvoeding van Lisbeth (zoals ze juffrouw Elizabeth al snel noemt) haar eigen zoon achter moest laten in de slavenverblijven.

Lisbeth weet niet beter dan dat Mattie voor haar zorgt. Mattie hoort bij haar. Mattie houdt van haar. En Lisbeth houdt van Mattie. Het is een ‘publiek geheim’ dat Lisbeth ook de familie van Mattie bezoekt in de slavenverblijven.
Ieder jaar kijken Mattie en Lisbeth uit naar de eerste krokus, het teken dat het voorjaar begint. Ze vieren dat met een lunch. Wat Lisbeth echter niet weet, is dat de eerste krokus voor Mattie ook nog een heel andere betekenis heeft. Dat zal ze vele jaren later pas ontdekken.

Lisbeth vindt het de normaalste zaak van de wereld dat er slaven voor haar en haar ouders werken. Totdat ze ontdekt dat dat voor de slaven zelf helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Kan Lisbeth wonen op een plantage waar slaven worden gehouden? Kan ze leven met de wetenschap dat slaven worden ge- en misbruikt door hun blanke eigenaren? Lisbeth worstelt ermee en moet besluiten nemen. Heeft Mattie haar niet geleerd wat houden van is? Hoe kan ze dat als volwassene in de praktijk brengen? En waar is Mattie eigenlijk gebleven, sinds die dag dat ze opeens uit het leven van Lisbeth verdween?

Mening
In sneltreinvaart vloog ik door dit boek. Vanaf het eerste moment was ik ontroerd door de schrijfstijl en met name door de liefde die op elke bladzijde voelbaar is. Daarnaast werd ik getroffen door de hoge prijs die sommige mensen betalen om lief te (kunnen) hebben.

Het boek beschrijft de innerlijke strijd van slavin Mattie én van juffrouw Elizabeth (in beschrijvende vorm, niet vanuit ik-figuren) en beslaat een periode van ruim achtentwintig jaar. Hoewel ik al veel boeken heb gelezen over slavernij, wist dit boek me te raken en verrassen. Ik vond het mooi en ontroerend dat in dit boek ook werd geschreven vanuit de jonge blanken. Tegelijk was het opnieuw bizar om te zien hoe slaven vernederd werden en hoe iedereen dat maar heel gewoon leek te vinden.

Ik heb van dit boek genoten, het zette me weer stil bij slavernij en ik vond het een ontroerend prachtig verhaal, waarin het uiteindelijk draait om houden van.

Dit boek ook lezen?
Je vindt ‘De eerste krokus’ bijvoorbeeld bij bol.com

Boekgegevens
Titel: De eerste krokus
Auteur: Laila Ibrahim
Uitgeverij: KokBoekencentrum Uitgevers
Genre: Roman
Pagina’s: 303

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

Boekenpraat: Horen, zien, zwijgen (J.D. Barker)

Naomi3 reacties

Van lezen komt mijn altijd actieve hoofd tot rust. Niet mijn eigen woorden, maar die van een ander staan dan even centraal. Ik geef vervolgens in mijn eigen woorden mijn mening over wat ik heb gelezen.

Het verhaal
Sam Porter, rechercheur in Chicago, zoekt al ruim vijf jaar naar een seriemoordenaar. De moordenaar gaat al vijf jaar op dezelfde manier te werk. Hij ontvoert een kind, om de ouders te straffen. Vervolgens stuurt hij drie pakketjes. In het eerste pakketje bevindt zich een oor, daarna volgen de ogen en tot slot volgt de tong van het slachtoffer.
Het is Porter tot nu toe niet gelukt om uit te vinden wie de moordenaar is, want die gaat zó zorgvuldig te werk dat er nog nooit een spoor achter is gebleven op een plaats delict.

Dan wordt Porter opgeroepen door zijn collega. Hoewel hij eigenlijk verlof heeft, weet hij niet hoe snel hij zich moet haasten naar de plaats waar hij naartoe is geroepen. Porter vindt bij een verkeersslachtoffer een pakketje met daarin een oor. Alles lijkt nu duidelijk. Heeft Porter per ongeluk de moordenaar gevonden waar hij al jaren naar zoekt? Of speelt iemand hier een bizar spel met hem?

Mening
Dit boek wordt verkocht als thriller en doet zijn genre eer aan. Vanaf het begin was ik gegrepen. Ik voelde dat er iets niet klopte, maar kreeg er maar niet de vinger achter wat er aan de hand was. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven. Naarmate het boek vordert, worden de hoofdstukken korter. Dat laat de spanning alleen nog maar toenemen, want alle verhaallijnen zijn zo spannend, dat ik snel de afloop wilde lezen. Uiteindelijk waren er plotwendingen tot aan het laatste hoofdstuk en bleef de auteur verrassen.

Voor wie snel griezelt, is dit boek geen aanrader. Ik lees veel thrillers en kan bijna alles hebben, maar bij dit boek heb ik toch een paar keer letterlijk zitten rillen en gillen op de bank. Zeer beeldend, verrassend en angstaanjagend spannend. Voor wie houdt van echte spanning, is dit een aanrader.

Dit boek ook lezen?
Je vindt ‘Horen, zien, zwijgen’ bijvoorbeeld bij bol.com

Boekgegevens
Titel: Horen, zien, zwijgen
Auteur: J.D. Barker
Uitgeverij: Boekerij
Genre: Thriller
Pagina’s: 399

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.