Mijn huisarts kwam, na jaren van therapie, met het idee om EMDR te gaan doen. EMDR is een vorm van traumaverwerking en in mijn geval zou die zich moeten richten op het verlies van mijn vader, dat een grote rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van mijn hypochondrie. Ik vond het een doodenge stap, maar…
Tag: ggz
Opgejaagd
Zondagavond. Mijn weekend zat, voor mijn doen, een beetje vol. Ik weet dat ik na een volle zaterdag even een dag de tijd nodig heb om bij te komen, maar ik had het idee dat ik het aardig had gedaan. En dus ging ik door. Dat was niet zo handig. Het werd zondagavond. Ik had…
Achter het masker
Al heel lang draag ik een masker. Soms bewust, maar meestal onbewust. Mijn masker is zó bij me gaan horen, dat ik vaak niet eens door heb dat ik het draag. Vrolijk en gezellig Met mijn masker op ben ik altijd vrolijk en gezellig. Zelfs bij hulpverleners en mensen die me goed kennen, zet ik…
De diagnose
Na jaren van aanmodderen, verschillende vormen van begeleiding en ein-de-lijk toegeven dat ik het niet meer redde, was ik klaar voor verder psychologisch onderzoek. Op mijn werk was ik vastgelopen en mijn negatieve gedachten hadden inmiddels in mijn hoofd meer ruimte ingenomen dan leuk was, waardoor ik uiteindelijk het stempeltje depressie droeg. Maar waar kwam…
“Depressie is een cultuurverschijnsel”
Heel lang heb ik mijn naaste omgeving niets verteld over mijn psychische klachten. Ik schaamde me, hoopte dat het wel weer over zou gaan en, misschien wel de voornaamste reden, ik wilde niemand ongerust maken. Er waren een paar mensen die wisten hoe het zat, maar ik probeerde dat aantal tot een minimum te beperken.…
“Ze luistert naar me!”
“Ik wil je helpen,” zei de hulpverlener die een intake met me deed. Ze had nogal een achterstand wat betreft mijn vertrouwen. Ze werkte namelijk bij de instelling waar ik al eerder over schreef dat ze er graag de regeltjes volgen en dat ze qua communicatie nog wat konden leren. De paniek over deze onzekere…
Communiceren kun je leren?
Al eerder schreef ik een blog over de regeltjes in de GGZ. In deze blog gaat het verhaal verder. Nadat bleek dat ik niet aan alle regeltjes voldeed, vroeg ik de instantie waar ik mijn laatste hoop op had gevestigd om contact op te nemen met de huisarts. Dat deden ze. Hij vertelde ze precies…
Ode aan de doktersassistente
Mijn hypochondrie heeft met grote regelmaat een beetje geruststelling van de huisarts nodig. Ik ben dan ook een trouwe bezoeker van de huisartsenpraktijk. Bellen doe ik liever niet, want in mijn beleving sta ik in de telefoon als ‘Mevrouw De Hypochonder’. Als ik bel, ben ik altijd bang dat ze denken: O, die weer. Wat…
Hoofdtaal 