“Je houdt van schrijven en schrijft af en toe ook stukjes voor je blog toch?” vroeg mijn re-integratiecoach. Ik humde wat (want knikken helpt niet tijdens een telefonische afspraak), maar was het er eigenlijk niet mee eens. Wat nou af en toe stukjes? Niet te denigrerend over mijn blog…
Van schrijven mijn werk maken
Met de re-integratiecoach heb ik het er al een paar keer over gehad dat ik kijk naar diverse beroepen. ‘Iets’ in het onderwijs is nog steeds een optie, maar dan iets op de achtergrond. Maar iets in de administratie lijkt me ook leuk én… iets met schrijven lijkt me ook fantastisch. Ik heb tijdens één van de eerste afspraken hardop de droom uitgesproken dat ik het mooi zou vinden als ik van artikelen schrijven mijn werk zou kunnen maken. Ik snap dat dat vaak niet in één keer lukt, maar in kleine stapjes misschien wel. Maar dat vond niet heel veel gehoor bij de re-integratiecoach. Dat ik een blog had, vond ze leuk, maar ze vroeg er verder niet echt op door hoeveel tijd ik daaraan besteed en hoe ik met die blog omga en wat die blog voor mij betekent.
Af en toe een stukje schrijven?
Een paar gesprekken later kwam de re-integratiecoach er weer op terug. Ze had het over de mogelijkheid om wellicht te gaan schrijven. “Want dat vind je ook leuk. En je schrijft nog steeds af en toe stukjes voor op je blog?” Ehm, ja, dat doe ik al ruim vijf jaar vijf keer per week, maar dat zei ik niet. “Kijk, het is natuurlijk de vraag of je dat ook leuk vindt voor je werk of dat het gewoon leuk is om voor je hobby af en toe wat te schrijven,” vervolgde de re-integratiecoach.
Ehm, af en toe een stukje schrijven? Ik zie mijn blog wel als veel meer dan ‘af en toe wat schrijven’. Maar dat durfde ik niet te zeggen, dus blog ik er nu maar over.
Mijn blog betekent heel veel voor me
Het leuke is: vorig jaar had ik een traject met een loopbaancoach en zij vroeg wél verder en zag er heil in om van schrijven mijn beroep te maken. Zij vond mijn blog daarvoor ook een mooi opstapje. Maar de re-integratiecoach kent mijn blog niet (en dus durf ik dit nu te schrijven).
Mijn blog betekent zoveel meer voor me dan ‘af en toe een stukje schrijven’. Nee, ik heb niet voor een jaar een heel contentplan liggen, want ik schrijf over wat er op mijn pad komt. In die zin zit er hier dus niet echt een gedachte of plan achter de dingen die je leest. Maar er wordt wel degelijk over ieder stukje nagedacht en het wordt met zorg geschreven. Net voor publicatie lees ik een blog nog een keer door om hem te checken op (spel)fouten en dan komt hij op een gegeven moment ‘vanzelf’ online, want ik schrijf vooruit, dus alles staat ingepland.
Mijn blog betekent voor mij ritme in mijn dagen, want ik wil gewoon vijf keer per week een blog online zetten. Dat moet niet hoor, zelfs niet van mezelf, maar dat vind ik gewoon leuk om te doen én het is goed voor me om een beetje ritme in mijn vrije dagen te houden. Die blogs moeten toch een keer geschreven worden.
Verder schrijf ik niet ‘een stukje’, maar denk ik ook echt wel na over de inhoud. Ik probeer er een beetje lijn in aan te brengen en het begrijpelijk te maken. Iemand die mij niet kent, moet toch in principe elke blog kunnen snappen.
Mijn blog betekent ook contact met andere mensen. In de reacties, maar soms ook ‘in het echt’. En ook op sociale media heb ik waardevolle gesprekken met mensen die mijn blog volgen.
Dus nee, dit is niet ‘af en toe een stukje schrijven’. Dit betekent zoveel meer voor me. En dat wilde ik toch maar even gezegd (eh, geschreven) hebben.
Hoofdtaal 
Nee, dat is het ook niet. Mijn blog is ook veel meer dan dat. Al vanaf 2008. Maar veel bloggers dromen dan meteen over beroepsmatig kunnen schrijven. Wat natuurlijk een wereld van verschil is. Ik kan denk ik redelijk schrijven, maar ik ben geen schrijver en zal er nooit verder in komen. In die zin is mijn blog niets meer dan af en toe een stukje schrijven. Dat het emotioneel voor jou veel meer is, logisch. Idem!
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn allereerste blog ooit was in 2009. Staat trouwens niet meer online. Tien jaar later is er dan Kim Leeft gekomen, dus ik ben nu eigenlijk zo’n 15 jaar bezig. Bloggen is veel meer dan ‘een stukje schrijven’. Zeker wanneer je het al zo lang doet. Dat betekent dat het een deel van jezelf is. Het vormt jouw identiteit. Dus ik snap het helemaal dat het wat denigrerend overkomt.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoor je Naomi en ik snap het helemaal. Bloggen is inderdaad vaak meer dan even ‘een stukje’ schrijven.
LikeGeliked door 1 persoon
geweldig om zo je ‘hart te luchten’ over je blog en helemaal terecht! Jouw posts zijn altijd heel interessant, persoonlijk en geven op een mooie manier een stukje inzicht in jou als mens en jouw leven
LikeGeliked door 1 persoon
Zelf heb ik geen blog, wel eens over gedacht maar ik ben liever een lezer. Heb er heel veel in mijn favorietenlijst staan en kijk ook bij leeslijsten van de blogs die ik lees. Op veel reageer ik en lijkt me voor de blogster ook wel leuk om te weten dat er gelezen wordt en er wat interactie is en er soms op reactie wordt gereageerd.
Er is zoveel diversiteit in content van blogs en dat vind ik leuk eraan. Regelmaat vind ik over het algemeen wel prettig, maar ook bij onregelmatigheid weerhoudt het me niet zelf regelmatig te kijken of er nieuwe post is.
Kortom ik ben blij met alle blogs.
LikeLike
Die interactie is zeker leuk! Toen ik begon met bloggen, had ik me dat helemaal niet gerealiseerd, maar dat is echt een superleuke bonus die je bij het bloggen krijgt.
LikeGeliked door 1 persoon
Is dat een soort collectieve afspraak bij die drieletterige organisatie ofzo? Want bij mij doen ze er ook zo denigrerend over! Daar kan ik echt wel boos over worden…
LikeLike
Wie weet. Die loopbaancoach die ik vorig jaar had wilde er juist heel erg gebruik van maken.
LikeLike
Mensen die zelf niet bloggen hebben volgens mij vaak geen idee wat het echt inhoudt. Goed dus dat je dat even duidelijk opschrijft!
LikeGeliked door 1 persoon
Als de mens al weet wat het is, hebben ze niet in de gaten wat het plezier erin is. Ik denk dat het redelijk lastig is om werk in schrijven te vinden wat genoeg betaald maar als je van je hobby je werk kan maken kan ik dat alleen maar toejuichen.
LikeGeliked door 1 persoon
En tóch is het bloggen geen garantie dat er een schrijfster in de blogger zit. Juist omdát het bloggen zoveel meer is dan, al is het 5xx in de week, een stukje schrijven. Ook voor mij betekend het veel voor me. Maar of ik me ook goed zou kunnen uitdrukken in opgelegde onderwerpen die niet uit mezelf komen is dan toch weer de vraag. Juist omdát alles nu uit mezelf komt maakt dat het bloggen fijn en dat is totaal andere koek dan in opdracht schrijven en er dan ook nog je brood mee verdienen.
LikeLike
Nee, klopt, het is echt wel heel iets anders. Maar ik heb in het verleden columns geschreven (betaald) en dat smaakte echt wel naar meer.
LikeLike
Dan z;eker proberen!
LikeGeliked door 1 persoon
Het betekenT zelfs veel voor me. 😉
LikeLike
Hahaha, heel goed;).
LikeLike
Bloggen is meer dan gewoon een stukje schrijven (klinkt als een goede titel voor mijn toekomstig artikel, haha). Dat je coach niet direct mee is in dat verhaal, snap ik ergens wel opdat zij ook niet van alles op de hoogte zijn. Zo heb ik mijn pschygoloog ook het één en ander moeten vertellen over het hoe en wat van bepaalde dingen die ik doe in het leven. Niets mis mee, zolang je coach maar mee is met je verhaal en dat is de jouwe duidelijk niet.. jammer. Hopelijk komt dat wel nog bij volgende sessies (of misschien er zelf eens over beginnen?)
LikeGeliked door 1 persoon
Ik denk (of hoop) dat het door je coach niet per se denigrerend bedoeld is, maar dat ze er misschien niet echt een goed beeld bij heeft. Want ja, er zijn ook mensen die af en toe een paar gedachtes op papier zetten en die hebben ook een blog, maar dat is natuurlijk niet bij iedereen met een blog zo. Uiteraard zou ze er dan meer over kunnen vragen om het beter te begrijpen… Maar ik denk dat veel mensen niet echt door hebben hoeveel tijd er in bloggen gaat zitten als je het wat uitgebreider doet!
LikeGeliked door 1 persoon