De apotheek

In het dorp waar ik woon, kent iedereen elkaar. Allemaal prima, maar ik heb graag nog wel wat privacy. Bij de apotheek vind ik het bijvoorbeeld prettig als niet het halve dorp op de hoogte is van wat ik kom halen, maar daarin lijk ik de enige te zijn…

Daar word je lekker rustig van
Het is al jaren geleden dat ik voor het eerst rustgevende medicatie kreeg. Ik werd geregeerd door angst, ik moest ergens tussen werk en angst door een studie afronden en ik trok het even niet meer. Ik stond inmiddels op een wachtlijst voor behandeling, maar ik wist niet wanneer ik aan de beurt zou zijn. En toen kwam dus het punt waarop ik tot dan toe altijd had geweigerd: De huisarts schreef medicijnen voor.

Met lood in mijn schoenen ging ik naar de apotheek. Ik ging mijn medicijnen halen, maar eigenlijk wilde ik ze niet. Dat was toch geen oplossing? Zoals altijd bij het betreden van de apotheek, keek ik eerst maar eens goed om me heen. Geen bekenden? Niet het halve dorp bij de apotheek? Ik dacht dat het redelijk veilig was, maar wist het niet zeker.

Ik noemde mijn naam en adres en wachtte op mijn medicijnen. Daar kwamen ze dan. Mijn naam werd nog even vragend herhaald. Ja hoor, dat was ik. “Kijk eens, hier zijn uw medicijnen. U neemt er één of twee keer per dag één of een halfje. Daar word je lekker rustig van.” En bedankt. Dan weet iedereen even dat ik iets kwam doen waar ik zélf nogal mijn twijfels over had.

Tactieken
Omdat ik nogal een trouwe bezoeker ben van de apotheek en er vaak velen met mij zijn, weet ik van veel mensen wat ze slikken. Dat wordt gewoon allemaal besproken, in een miniruimte. Prima hoor, zolang het om pijnstillers gaat. Maar er zijn zalfjes en pilletjes waarvan ik liever niet weet dat iemand die gebruikt.

Ik doe het inmiddels anders. Ik weet dat de apothekersassistente bij de eerste uitgifte een uitgebreide uitleg geeft bij de medicijnen. Ik heb overigens sterk de indruk dat dat vooral is omdat ze dan weer zes euro af kunnen tikken voor een eerste uitgifte gesprek, want die uitleg staat ook gewoon op de bijsluiter én die heeft mijn huisarts al gegeven.

Hoe dan ook, op een dag (lang na die eerste keer rustgevende medicatie) brak het moment aan waarop ik mijn allereerste doosje antidepressiva moest halen. Ik wilde niet dat iemand anders dan ik dat zou weten, dus ik was voorbereid. Op de toonbank legde de apothekersassistente een grote bijsluiter neer. Met vette, grote letters stond bovenaan: “Medicijnen bij angst en depressie.” Die bijsluiter legde ik héél snel op z’n kop. Vervolgens kwam het doosje pillen tevoorschijn. Nog voor de apothekersassistente iets kon zeggen, had ik het al uit haar handen gegrist: “De dokter heeft het al uitgelegd. Bedankt.” En weg was ik. Alleen ik wist wat ik in m’n handen had en dat was precies de bedoeling.

Het moet gezegd: Sinds de invoering van AVG gaat het beter. Als mensen zelf niet van alles zeggen, weet ik niet wat ze krijgen. Meestal. En ik doe niet meer zo moeilijk over wat ik slik, dat scheelt vast ook een stuk.

14 gedachten over “De apotheek

  1. Ik ben het met je eens dat je niet van elk medicijn weet dat mensen weten dat je het haalt bij de apotheek. Ik weet dat ik 1 keer een schimmelinfectie had, en dat de apotheek me toen meenam naar een klein kamertje voor de uitleg. Toen dacht ik daar niet zo bij mij na, maar nu ik jouw post lees was dat dus eigenlijk heel goed van die man. Hoewel het natuurlijk ook wel weer heel erg opviel dat ik mee moest naar een apart kamertje!

    Like

    1. Ja, als iemand naar een apart kamertje moet, valt dat misschien ook op, maar toch vind ik het erg correct. Ik heb overigens in mijn vorige woonplaats wel eens voor een simpele kuur bij keelontsteking ook naar zo’n apart kamertje gemoeten, dus het hoeft niet altijd wat te zeggen;).

      Like

  2. Ik ben het helemaal met je eens. Ik vind het ook onwijs vervelend wanneer iemand besluit om al mijn pillen even bij langs te lopen om te kijken of het klopt. Niet iedereen hoeft te weten wat er allemaal naar binnen gaat.

    Geliked door 1 persoon

  3. Ik vind het ook opvallend hoe makkelijk ’t is om mee te luisteren bij de apotheek. De laatste keer dat ik er was, had ik zelf een middeltje tegen hoofdluis nodig. Toen heb ik de assistente ook héél snel afgekapt. “Oké, bedankt, ik weet hoe het werkt, tot ziens!” 😉

    Geliked door 1 persoon

  4. Wow, wat vervelend dat ze daar zo duidelijk over spreken bij de apotheek. Ik kom eigenlijk alleen voor de pil bij de apotheek en daarvan maakt het mij niet uit dat mensen weten dat ik die slik. Maar ik snap het helemaal dat het heel vervelend is als de apothekersassistent zo uitgebreid even alles gaat uitleggen.

    Geliked door 1 persoon

  5. En tegenwoordig is het altijd druk bij de apotheek. vroeger bracht je in de ochtend het recept en dan kon je dat in de middag halen want dan moesten ze de zalfjes, en de meeste pilletjes, nog zelf maken. Nu krijgen ze het van de arts doorgestuurd en wanneer je twee dagen later komt moet je alsnog wachten tot ze de doosjes uit de kasten halen, etiketten plakken enz, en dan zitter er zo 6 mensen te wachten.

    Like

  6. Ik moest pasgeleden de pil halen, niks bijzonders in vergelijking, maar het gezeur dat je maar een half jaar mag terwijl ik een jaar wil hebben. Als er iets veranderd ga ik naar de dokter dat gaan zij niet bepalen. En steeds die kosten rekenen, had dan medicijnen gestudeerd en dokter geworden in plaats van middenstander! Ik wou dat ik mijn recept ergens uit een machine kon halen, lekker onpersoonlijk alsof ik zelf niet kan lezen.

    Like

    1. Serieus, er zijn dus plaatsen waar je medicijnen als kroketten uit de muur kunt halen. Ik zou er direct voor tekenen!

      Like

  7. Eigenlijk is het ook wel raar dat er zo weinig privacy is he in een apotheek. Ze zouden beter met een soort van systeem werken zoals bij de dokter. Dat je in een wachtzaal een nummertje trekt en dan gewoon ergens een kamer binnen kan gaan en je medicijnen en alle uitleg krijgt en dan gewoon naar buiten kan wandelen.

    Like

    1. Ja, dat zou inderdaad een stuk beter zijn. Wie weet, met de hele AVG-wetgeving kan dit volgens mij nooit meer heel lang zo blijven als nu…

      Like

  8. Dit is PRECIES wat mij steeds gebeurd….. Ik vind het behoorlijk ‘asociaal’. Er staan dan van die schotjes die elke balie afschermen met ‘voor uw privacy’ en dan schreeuwen ze vervolgens wel heel hard wat je komt halen. Of ‘ja dat moet je nog even met je psychiater overleggen’……. Nou lekker dan. Kan nog veel verbeterd worden!

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.