De huisartsenpraktijk waar ik patiënt ben, zocht een nieuwe huisarts. Het eerste wat ik me afvroeg was wie er zou vertrekken en ik hoopte dat dat niet mijn vaste huisarts zou zijn. Toen ik daar eenmaal geruststelling over had, besloot ik dat ik als meest frequente bezoeker een prima lid van de sollicitatiecommissie zou zijn. Niet dat het mijn huisarts zou worden, maar ik heb wel een mening over de ideale arts. Bovendien zou ik deze arts moeten bezoeken op de vrije dagen van mijn vaste huisarts, in geval van nood.
De hypochonder op het spreekuur
Als je mijn huisarts bent, kom ik je regelmatig met een bezoekje vereren. Sowieso kom ik elke drie weken even langs, want dat is een afspraak waar al mijn hulpverleners mee kunnen leven. Daarbij kan het voorkomen dat ik tussendoor nog een paniekje doe, dus dan kom ik een keer extra.
Er is natuurlijk allereerst dat moment van eerste kennismaking. Zo’n nieuwe huisarts ziet dan een jonge, zelfstandige, dappere, vrolijke vrouw. De eerste indruk zou zijn dat ik snel naar huis gestuurd moet worden, want ik heb geen dokter nodig. De tweede indruk zou zijn dat ik ook nog eens een bak met humor mee heb genomen. Ik moet snel naar het theater, in plaats van naar de huisarts.
De volgende indruk ligt aan de arts die tegenover me zit. Als die niet door me heen kan prikken, blijf ik leuk doen. Als de arts wel door me heen kan prikken, is de volgende indruk dat ik een bang, klein wezentje ben. En ja, natuurlijk speel ik zelf ook een rol in die indruk, maar onder de spanning van zo’n nieuwe arts kan ik nu eenmaal niet helemaal normaal doen.
Dit bied ik
In een advertentie staat vaak wat de organisatie te bieden heeft. Ik heb
als hypochonder een nieuwe huisarts te bieden:
- Gegarandeerd een vol spreekuur
- Op z’n tijd een beetje cabaret in de spreekkamer
- Kunstig bij elkaar gezochte diagnoses
- Een stortvloed aan woorden
- Angst
Dit zoek ik
Uiteraard moet in een advertentie ook altijd staan wat er verwacht wordt
van de sollicitant. Ik zou zeggen dat ik het volgende verwacht van een nieuwe
huisarts:
- Accepteer mijn overlevingsstrategie ‘humor’.
- Neem iets mee om door mijn masker heen te prikken.
- Luister naar me.
- Geef mij nooit het gevoel dat ik aan het zeuren ben. Dat weet ik zelf wel, namelijk.
- Geloof wat ik zeg, ook als dat in strijd is met wat mijn gezicht laat zien.
- Maak af en toe zelf een grapje.
- Snap mijn grapjes.
- Heb geduld, want dan is er meer dan mijn masker.
- Zorg dat er altijd tissues in de buurt zijn.
- Af en toe mijn blog lezen is geen voorwaarde, wel een pluspunt.
- Zet de zoutpot klaar als ik kom. Af en toe is er namelijk een korreltje nodig.
Zo. Iemand? Solliciteren hoeft niet hoor, want mijn eigen huisarts is er nog en die voldoet aan de meeste eisen. Maar voor ’t geval dát…Ik heb het profiel vast opgesteld!
