Mijn denken en mijn leven zijn heel lang geregeerd door mijn hypochondrie. Ieder pijntje, ieder plekje en ieder signaaltje was voor mijn brein aanleiding om te denken dat ik letterlijk doodziek was. Inmiddels is er veel veranderd. Hypochondrie regeert niet meer. Bij iedere blik in de spiegel herinner ik mezelf daar weer aan. Hypochondrie in…
Voor de buitenwereld is mijn autisme vrijwel onzichtbaar. Dat komt omdat ik er heel goed in ben om mijn planner te verstoppen als er bezoek komt en omdat ik juist dankzij die planning heel lang een 'normaal' leven heb geleid. Als mensen zien hoe ik plan, vallen voor hen vaak veel puzzelstukjes op hun plaats.…
Mijn huisarts en ik hadden elkaar lang niet gezien. Het was na tien weken tijd voor mijn afspraak. Het ging goed met me, op het gebied van hypochondrie dan. Er was wel een ander probleem. Ik vond namelijk dat ik belachelijk moe was en vond dat niet normaal. Mijn huisarts had daar andere ideeën over.…
Er stond een telefonische afspraak met het UWV in mijn agenda. Omdat ik bijna twee jaar in de ziektewet zat, moest een verzekeringsarts van het UWV een inschatting maken van mijn medische 'problemen' en de eventuele beperkingen bij mijn inzetbaarheid op de arbeidsmarkt. De spanning liep hoog op, maar het telefoontje bracht begrip uit onverwachte…
Mijn hypochondrie bepaalt mijn leven niet meer. Voor het grootste deel is het onder controle en dat is heerlijk. Toch kan soms ineens mevrouw Hypochondrie nog even mijn denken en doen overnemen. Een poosje geleden bijvoorbeeld, toen de huisarts ineens aan de telefoon hing. Hoera, niet naar de huisarts! Het was tweeëntwintig dagen na mijn…
Kiesstress is vast geen bestaand woord, maar ik had het. Keuzestress had ik trouwens in eerste instantie ook, maar dat veranderde al snel in kiesstress. Wat er aan de hand was? Ik ging naar de tandarts, kreeg het behoorlijk voor mijn kiezen en het eindigde met een hoop kiesstress, die ik kon missen als kiespijn.…
Mijn hypochondrie is gelukkig onder controle. Na een jarenlang gevecht en intensieve therapie beheerst het mijn leven niet meer. Het zit nog wel in de aard van het beestje, maar dat is anders dan het was. Bij alle angst is humor altijd een belangrijk 'overlevingsmechanisme' voor me geweest. Ik schreef daar al eerder over. En…
Eén van de meest gehoorde clichés over autisten is denk ik dat ze star zijn en dus niet flexibel. Bij autisten moet alles strak gepland en volgens vaste routines, zegt het cliché. Nu geef ik toe dat ik niet vies ben van een flinke dosis planning en structuur, maar een kléin beetje flexibel ben ik…
Elke dag wandel of fiets ik buiten een rondje. Ik vind het heerlijk en geniet er vaak met volle teugen van. Soms is mijn rondje echter ineens anders dan ik vooraf had bedacht. Hoe dat komt? Dan zie ik een hond. En ja, ik ben er maar gewoon eerlijk over: ik ben heel erg bang…
Mijn psycholoog stelde me een vraag: "Even huilen misschien?" Oké, niet letterlijk zo, maar in mijn hoofd legde ik de link met de vraag van prinses Beatrix of er misschien even gewuifd moest worden. Een blogje over huilen, controle en loslaten. Chaos in mijn hoofd Het was tijd voor mijn wekelijkse therapiesessie. Mijn psycholoog begon…
