Uitgerust

“Wanneer werd je voor het laatst uitgerust wakker?” vroeg mijn psycholoog me een paar jaar geleden. Ik kon hem dat precies vertellen. Klinkt dat gek? Voor mij was het heel logisch. Die paar dagen dat ik uitgerust wakker was geworden, waren namelijk zo zeldzaam dat ik ze had onthouden. Daarna kwam het nooit meer voor. Tot nu…

Uitgerust wakker worden

Toen mijn psycholoog me een paar jaar geleden vroeg wanneer ik voor het laatst uitgerust wakker was geworden, keek ik hem eerst eens verwonderd aan. “Worden andere mensen uitgerust wakker dan?” vroeg ik me oprecht af. Ik kende dat gevoel echt niet. Ik was al jaren uitgeput wakker geworden. Behalve dan een paar dagen. Ik herinnerde me die dagen. Het was toen ik lichamelijk ziek was en herstellende. Ik had een bloeding gehad en was daardoor intens moe. Maar dat was lichamelijke vermoeidheid en ik herinnerde me dat ik in die periode totaal uitgeput ging slapen, maar óók uitgerust weer wakker werd. Dat was in 2016. Daarna was dat nooit meer gebeurd.

Achteraf gezien denk ik dat ik in 2016 al in mijn burn-out zat, maar ik was toen nog in de ontkenningsfase. Ik was in ieder geval altijd al doodmoe. In de periode dat ik herstellende was, werkte ik halve dagen. Dat was eigenlijk al te veel voor mijn lichaam, maar toch deden de vrije ochtenden me goed. En ik denk dat dat niet alleen voor mijn lichaam gold, achteraf gezien…

Uitgeput wakker worden

Hoe dan ook, dat gevoel van uitgerust wakker worden kende ik van die periode, maar verder niet. Ook nadat ik stopte met werken, werd ik eigenlijk nooit uitgerust wakker. Ik kon slapen wat ik wilde, maar ik werd elke morgen uitgeput wakker. Dat is een naar gevoel, maar voor mij zo gewoon geworden dat ik dacht dat iedereen zo wakker wordt. Daarom was ik ook zo oprecht verbaasd toen mijn psycholoog vroeg naar uitgerust wakker worden. Andere mensen worden dus blijkbaar uitgerust wakker. Ik kende dat gewoon echt niet (meer).

Dit is heerlijk!

Tot nu. Het overkomt me niet dagelijks, maar af en toe gebeurt het nu toch dat ik ineens een keer uitgerust wakker word. Nu het weer eerder licht wordt, word ik ook weer eerder dan om acht uur wakker en ik merk dat ik af en toe wakker word met de gedachte dat ik niet uitgeput ben. Dat gevoel is nieuw voor me, maar ik vind het zó heerlijk! Ik ga dan mijn bed uit voor een ochtendwandeling, neem daarna op mijn gemakje mijn ontbijt, lees mijn rondje blogs en doe nog wat in huis. En ja, dan heb ik ’s middags een dutje nodig, maar wat maakt het uit? Dat gevoel van uitgerust wakker worden is zo heerlijk.

In het begin had ik het denk ik niet eens door. Tot ik op een dag om tien uur een afspraak had. Dan ging ik altijd half slaapwandelend naar dat soort afspraken toe, maar nu was ik om negen uur al helemaal klaar om naar mijn afspraak te gaan én ik was niet moe. En toen ineens kwam het besef: dit gebeurt de laatste tijd vaker. Soms voel ik me uitgerust als ik wakker word.

Eerlijk? Ik had me er geloof ik al helemaal bij neergelegd dat dat gevoel voor mij nooit meer zou komen. Maar het kwam dus wel. Het laat voor mij weer zien dat ik nog altijd in stapjes herstel van mijn burn-out en de bijbehorende vermoeidheid. En dit stapje mag van mij uitgebreid worden. Elke dag dat ik uitgerust wakker word, voelt namelijk als een cadeau. Nu ben ik helemaal niet zo van de cadeautjes, maar dít cadeau houd ik dan weer heel erg van!