Het is me gelukt! Drie maanden tussen twee consulten bij de huisarts zonder enige vorm van contact. Geen mailtjes of telefoontjes of wat dan ook. Gewoon helemaal geen contact. Maar dat was me toch al vaker gelukt sinds de genezing van mijn hypochondrie? Ja, maar altijd ja met een maar en nu ja zonder maar.…
Het is nu bijna twee jaar geleden dat ik met een grote glimlach mijn laatste therapiesessie in de strijd tegen hypochondrie verliet. Ik was ervan bevrijd! Van die therapie, maar meer nog: van de hypochondrie. Ik noem mezelf sinds die dag genezen. Er was echter nog één laatste stap die gezet moest worden. Nog één…
Mijn rapporten waren vroeger prima, maar mijn ouders deden ook niet moeilijk over lage(re) scores. Dat wil zeggen: als je daar gewoon hard voor gewerkt had. Meer dan je best kon je niet doen. Ik vind dat een prettige gedachte. Pas was ik zelfs een keer heel erg trots op een lage score die ik…
Een poosje geleden kreeg ik van mijn moeder via de app een fotootje. Het was een advertentie met een vraag om een nieuwe doktersassistente. Dat stuurde mijn moeder me uiteraard niet omdat ze dacht dat ik zou gaan solliciteren. Nee, hier was iets anders aan de hand: de praktijk waar ik patiënt ben, zocht een…
Lees verder ➞ Sollicitatiecommissie nieuwe doktersassistente
Geen idee of je hier ook last van hebt, maar ik zie een terugkerend patroon in pijn en wat daarmee gebeurt als je het naar een dokter stuurt. Let maar eens op. Als je maanden met pijn loopt en uiteindelijk besluit er maar eens mee naar een dokter te gaan, weet je al bijna zeker…
Hoera! Gisteren vierde ik een klein feestje. Heel bescheiden hoor, zonder drukte en slingers, want daar houd ik niet van. Gisteren was het 30 januari en dat is de dag dat mijn blog drie jaar geleden in de lucht ging. Dat is best een hoeraatje waard, dacht ik zo. Net als een kleine terugblik op…
Eén keer in de drie maanden is het tijd voor mijn vinger-aan-de-pols-afspraak bij de huisarts. Dan heb ik een dubbele afspraak en mag ik al mijn lichamelijke vragen stellen. Dat deed ik voor ik genas van mijn hypochondrie elke drie weken en liefst nog een beetje vaker. Nu roep ik echter elke drie maanden: "Ik…
Mijn burn-out was er niet van de ene op de andere dag. Die kondigde zich al jaren aan. Eerst fluisterend, toen pratend en tot slot keihard schreeuwend. Zó hard dat ik het niet meer kon negeren en me ziek meldde. In de jaren dat mijn burn-out er al was en ik die negeerde, deed ik…
In de afgelopen jaren heb ik heel wat doktersadviezen gekregen. Veel mensen nemen bijvoorbeeld rust op doktersvoorschrift of ze slikken medicijnen. Medicijnen heb ik ook, maar daarnaast heb ik veel niet heel erg alledaagse doktersadviezen gehad. Dat vind ik overigens helemaal niet erg, want vaak werken ze beter dan de adviezen die je misschien zou…
Een paar weken geleden was het zover. Ik kon inloggen in mijn dossier bij de huisarts. Het was iets waarvan ik altijd had gezegd dat ik het niet wilde. Stiekem wil(de) ik het nog steeds niet, maar het kon even niet anders. Hoe ik het vind, die inzage in mijn dossier? Verrassend oninteressant. Laat het…
Hoofdtaal 