Toppunt van Hollandse gezelligheid: We zijn er bijna

Met vijfendertig mensen samen op vakantie, met camper en caravan. Zie je het voor je? Zo’n hele sliert van campers en caravans met Hollandse kentekens, slingerend door de bergen van een willekeurig Europees land. Ik zie dat dus wel voor me, op maandagavond in de zomer. Ik kijk dan namelijk We zijn er bijna en ik val zeker niet in de leeftijdscategorie van Omroep Max, maar ik vind het echt zo’n geweldig programma!

Het concept
Een groep Hollanders trekt met camper of caravan door een deel van Europa. Omroep Max is er, met presentatrice Martine van Os, bij om alles vast te leggen.

Ergens op een camping verzamelt de groep en dan kan het feest beginnen. De reisleider legt de routes uit, er is natuurlijk een welkomstborrel en er wordt uitgebreid met iedereen gesproken. De kennismaking is een feit. Op naar vijf weken gezelligheid.

Hollandse gezelligheid en nieuwsgierigheid
Op reisdagen is het al vroeg druk op de camping. Alles moet klaar worden gemaakt voor vertrek én er is vaak nog een routewijziging. Eenmaal op een nieuwe camping aangekomen, worden de caravans en campers geïnstalleerd. Mat buiten, tuinstoel voor de deur, schotel goed gericht voor ontvangst van Hollandse televisie en de campingklompen aan. Hier en daar kost dat bijna een huwelijk, maar uiteindelijk staat alles op zijn plaats.

De vrouw maakt vervolgens een maaltijd klaar. Meestal iets met aardappels, bij hoge uitzondering wel eens rijst of iets anders zeer buitenlands. Aardappels zijn natuurlijk uit Holland meegenomen, genoeg voor vijf weken.

Na zo’n dag reizen, is je caravan uiteraard vies. Net als je auto. Op ‘vrije dagen’ zijn de mannen daar druk mee. Niks heerlijker en rustgevender dan kijken naar bejaarde mannen die vol zorg hun auto en caravan of camper poetsen. Moeder de vrouw draait ondertussen een handwasje. Samen met manlief wordt vervolgens de was uitgewrongen en op het rek gehangen.

De volgende morgen word je weer wakker op de camping. Wat je dan doet? Wit brood met Hollandse hagelslag eten als ontbijt. Of een zure haring, want dat is goed voor je cholesterol. Ondertussen kijk je natuurlijk naar wat de buren eten bij het ontbijt en groet je iedereen die in badjas voorbij komt wandelen. En je kent ook nog eens iedereen bij naam.

Op stap
Vaak is er een excursie gepland, waarbij de hele groep op stap gaat. Een stad bezoeken, een rondvaart of bergwandeling maken, noem maar op. Dat alles vaak onder leiding van een gids, die in het Duits (want dat verstaan wij Hollanders prima) uitlegt wat er allemaal te zien is. De camera’s komen tevoorschijn en eenmaal terug in de caravan worden de foto’s via telefoon of tablet gedeeld met het thuisfront.

Soms zit ik overigens met samengeknepen billen te kijken. Oude mensen die niet zo heel goed ter been zijn en dan toch een berg gaan beklimmen en bejaarden die met hun caravan door haarspeldbochten sjezen…soms slaak ik echt even een gilletje.

Vertedering
Ik kijk vooral met vertedering naar We zijn er bijna. Ik zie hoe kwiek sommige oude mensen nog zijn. Als je toch zo oud mag worden…Ik teken ervoor. Of wat te denken van de weduwnaars die alleen reizen en die vol liefde, soms met tranen in hun ogen, vertellen hoe ze hun vrouw missen tijdens de reis? Zó lief!

Tijdens een uitstapje zie ik de bejaarden een poging doen tot het spreken van een andere taal. “Wat is de sjortste weg?” Daarbij wordt ‘weg’ op z’n Duits uitgesproken. Ik vind dat heerlijk! Ik kijk het liefst nog zes keer de aflevering terug, omdat ik elke keer weer iets anders leuks zie.

Ga ik ook?
Eén van de reizigers is dit jaar op stap met zijn broer. Dat lijkt me wel wat, als ik bejaard ben lekker met m’n zusje op stap. Er is alleen één probleem. Ik vind het dus allemaal heel leuk en kneuterig en gezellig en dat soort dingen, maar vijf weken met zo’n groep op stap? Nee, mij niet gezien. Ik zou blij zijn als ik me ’s avonds weer veilig in mijn caravan op zou kunnen sluiten en even niet gezellig zou hoeven doen. De excursies zou ik ook overslaan en ik zou mooi in m’n eentje ergens een wandeling gaan maken.

Dat neemt echter niet weg dat ik met heel veel genoegen kijk. Zó leuk. Voor anderen dan. En om naar te kijken. Wat mij betreft maken ze er een dagelijks programma van en mag dat het hele jaar uitgezonden worden.

Voor wie denkt: Waar heeft ze het over? Maandagavond, begintijd meestal tussen 21.00 en 21.30 uur op NPO 1. We zijn er bijna van Omroep Max.