Hebberigheid

Categorieën Van alles wat, , , , 30 Reacties op Hebberigheid

Er kwam een mailtje binnen. De titel zei iets over (kleur)boeken. Op die manier ook, met van die haakjes. Ik moest er echt even op klikken. (Kleur)boeken voor maar een paar euro in de aanbieding. Zo’n zelfde mailtje, maar dan met stiften/potloden, noem maar op. Ik word er hebberig van, maar heb geleerd mezelf twee vragen te stellen voor ik iets koop.

De ‘kracht’ van cookies

Tegenwoordig zien we, met dank aan cookies, altijd wel ergens een reclame die ons iets te zeggen heeft. Gisteren gezocht naar stiften? Gegarandeerd zie je ze vandaag overal en nergens online tevoorschijn piepen. Even gekeken naar een cadeau voor een jarige? Oeh, leuk, zo’n notitieboekje. Vervolgens duikt het overal op en vraag je je af of je er dan voor jezelf ook niet heel snel één moet bestellen. Dat is dus de ‘kracht’ van cookies. En ik geef toe: ik ben er niet geheel ongevoelig voor. Met name als het gaat om leuke jurkjes en/of spullen om creatief mee te doen, ben ik geneigd om even door te klikken. Al snel belandt er dan van alles in mijn digitale winkelmandje en/of op mijn digitale verlanglijst. Toch bereiken al die dingen vaak mijn huis niet. Waarom niet? Omdat ik het niet nodig heb.

Heb je het nodig?

Het is bij ons thuis een vaste uitspraak geworden. We hebben het geleerd van onze vader. Als je iets wilt kopen, vraag je jezelf eerst af of je het nodig hebt. (Ho, wacht, kleine kanttekening: dat is pas na de ‘vanzelfsprekende’ stap dat je hebt uitgezocht of je het kunt betalen.) Die stiften, die doos kleurpotloden, dat kleurboek en dat leuke jurkje… Heb ik het nodig? Nou, tja, ik heb een la vol stiften en kleurpotloden, in allerlei kleuren en maten. Ik heb een stuk of *kuch* kleurboeken en heb het echt niet nodig. Toch? Mwa. Nee? Nee, oké.

Heb je er plek voor?

De tweede vraag die je jezelf moet stellen, zo heb ik geleerd: Heb je er plek voor? Nou, vaak heb ik dat wel hoor. Of ik kan er plek voor maken. Ach, een doos stiften neemt helemaal niet zoveel ruimte in beslag en jurkjes passen al snel nog ergens tussen in de kast. Ja toch? Ja, echt wel.

Hoe om te gaan met deze vragen/hebberigheid

Bij ons thuis komen deze vragen tevoorschijn als je eigenlijk ‘onzin’ wilt kopen. Van die dingen die niet echt nodig zijn, maar die je zelf heel nodig vindt. Af en toe heb ik namelijk echt wel nieuwe stiften nodig bijvoorbeeld, omdat ze net een beetje anders zijn dan de stiften die ik al heb…
Mijn zusje en ik weten precies wanneer we elkaar die vraag moeten stellen. Appjes gaan altijd zo:
Ik: *foto van doos stiften* *smiley van hartje*
Zusje: Heb je het nodig?
Ik: Sowieso.
Zusje: Heb je er plek voor?
Ik: Kan ik maken.
Zusje: Bestellen dus.

Andersom gebeurt het ook:
Zusje: *foto van tas* Deze is leuk!!
Ik: Heb je het nodig?
Zusje: Hm, nee, niet echt.
Ik: Heb je er plek voor?
Zusje: Ja.
Ik: Oké, dat is één vraag met nee, dus dat is twijfel. Maar tassen heb je toch altijd nodig?
Zusje: Precies. Bedankt voor je wijze raad:).

Simpel hè? Heel simpel!

Heel af en toe stel ik deze vragen overigens wel serieus aan mezelf, maar dan gaat het om ‘grote’ aankopen. Ik zie bijvoorbeeld ineens een leuke nieuwe bank. Heb ik die nodig? Nee. Heb ik er plek voor? Nouja, als de oude bank weggaat, maar blijft ’t feit dat één van de twee vragen met nee is beantwoord. Geen nieuwe bank dus. Punt. Dus…krijg je weer een mailtje? Twee vragen die je aan jezelf moet stellen:
1. Heb ik het nodig?
2. Heb ik er plek voor?
Allebei ja? Kopen dat spul;).

*Nee, ik schrijf niet over familie, dat heb je goed onthouden. Maar deze blog is eerst goedgekeurd door ’t betreffende zusje, wees maar niet bang.

30 gedachten over “Hebberigheid”

  1. Ik wist niet dat je ook een zusje had! Herinnerde me vooral broers 😉 Ik kan me vrij goed inhouden trouwens op dat gebied.

    Like

    1. Bij mij hangt het ook af van hoeveel stress ik heb. Bij veel stress heb ik de neiging meer geld uit te geven, heb ik ontdekt.

      Like

  2. Geweldig, zo herkenbaar, zo’n conversatie met je zusje…en die vragen die je jezelf stelt. Zo ben ik ook opgevoed 😊

    Like

  3. Goede post. Maar als iedereen die vragen stelt voor ze iets kopen, dan zou er veel minder gekocht en weggegooid worden. Zou een verademing zijn. Ikzelf vraag me dat ook af, behalve bij boeken, daar heb ik eigenlijjk nooit plaats voor maar altijd “nodig”. Brrrr.

    Like

    2. Goede tips! Ik gebruik alleen de eerste vraag of ik het echt nodig heb. Natuurlijk koop ik weleens wat voor mezelf voor de leuk maar meestal is het antwoord nee. Vroeger was ik hier overigens heel slecht in en kocht ik echt teveel troep

      Geliked door 1 persoon

  4. Heel herkenbaar. T scheelt voor mij een hoop dat ik een addblocker gebruik en dus vrijwel geen advertenties langs zie komen, scheelt een hoop verleidingen.

    Like

  5. Bij mij valt dat eigenlijk best mee. Ik koop online meestal enkel dingen waar ik bewust op zoek ga (en daarna inderdaad nog 100 keer te zien krijg door de cookies). Heb me wel al een paar keer laten verleiden door een leuk kledingstuk dat ik gesponsord op sociale media zag, maar wat me dan vaak toch tegenhoudt is dat het meestal over Amerikaanse shops gaat en ik het zo zonde vind om het van zo ver te laten komen. Lokaal is er ook zoveel moois te vinden. (dat ik kleren genoeg heb laat ik maar even in het midden 😉 )

    Like

    1. Als het uit Amerika moet komen, begin ik er ook niet aan hoor. En over kleren genoeg kan ik meepraten geloof ik;).

      Like

  6. Mijn tante Dina zei altijd: ‘Het is mooi spul voor wie het nodig heeft,’ en dan kocht ze het niet. Ik hoor haar stem nog vaak in mijn hoofd.

    Like

  7. Als ik écht écht écht iets graag wil kopen omdat het of in de aanbieding is of ik het gewoon niet kan laten liggen maar beide vragen met nee beantwoord moeten worden, stel ik mijzelf een derde: Kan ik iemand anders er blij mee maken? Vast wel, kopen dus 😉 Werkt altijd als ik iets heel graag wil, haah

    Like

  8. Ik merk dat plaatjes verzamelen op pinterest een vergelijkbaar effect heeft, maar dan gratis. Misschien het proberen waard? 😉

    Like

  10. Het is een zegen dat ik vrijwel nooit dingen zie waar ik “hebberig”van word. Een uitzondering daarop is linnengoed, zachte handdoeken, mooie hoeslakens, ik kan er bij staan kwijlen maar ja, ik heb er genoeg en geen ruimte voor meer;-) Van reclames heb ik geen last omdat ik nooit online koop. Heel soms kijk ik wel eens als ik iets groots moet kopen om een beetje te weten wat er te koop is op dat. gebied dan merk je inderdaad dat je meteen reclame langs ziet komen. ,

    Like

      1. Ik geef er zelden aan toe hoor, maar zo bést graag álles op de hoop gooien en lekker allemaal nieuw kopen, maar ja dat heb ik dan ieder jaar wel een keer.

        Geliked door 1 persoon

  11. Soms denk ik zelfs dat we afgeluisterd worden. Als ik het bijvoorbeeld heb over … dan zie ik later advertenties met … op mijn tablet, telefoon en desktop!

    Like

  12. Fin als dat soort dingen er goed in zitten scheelt vast een hoop ruimte en geld. En ook grappig hoe je het soms gewoon even juist niet serieus neemt haha! Ik overweeg altijd ook heel goed of ’t wel echt nodig heb maar juist in blije stemmingen kan ik soms iets kopen wat ik niet perse nodig heb

    Geliked door 1 persoon

  13. Ik zie amper reclame ik heb een adblocker geïnstalleerd en accepteer niet alle cookies. Ik verwijder die shit regelmatig en heb me al uitgeschreven voor zulke mails voor ik überhaupt gezien heb wat erin staat. Uiteraard is contact met je zus enorm leuk iemands mening is waardevol.

    Geliked door 1 persoon

  14. Gelukkig heb ik een addblocker, maar evengoed word je achtervolgd als je even iets gegoogeld hebt… Inderdaad belangrijk om niet hebberig te worden en je af te vragen of je het nodig hebt én of je er wel plek voor hebt.

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.