Het is me gelukt! Drie maanden tussen twee consulten bij de huisarts zonder enige vorm van contact. Geen mailtjes of telefoontjes of wat dan ook. Gewoon helemaal geen contact. Maar dat was me toch al vaker gelukt sinds de genezing van mijn hypochondrie? Ja, maar altijd ja met een maar en nu ja zonder maar.…
Het is nu bijna twee jaar geleden dat ik met een grote glimlach mijn laatste therapiesessie in de strijd tegen hypochondrie verliet. Ik was ervan bevrijd! Van die therapie, maar meer nog: van de hypochondrie. Ik noem mezelf sinds die dag genezen. Er was echter nog één laatste stap die gezet moest worden. Nog één…
Mijn rapporten waren vroeger prima, maar mijn ouders deden ook niet moeilijk over lage(re) scores. Dat wil zeggen: als je daar gewoon hard voor gewerkt had. Meer dan je best kon je niet doen. Ik vind dat een prettige gedachte. Pas was ik zelfs een keer heel erg trots op een lage score die ik…
Eén keer in de drie maanden is het tijd voor mijn vinger-aan-de-pols-afspraak bij de huisarts. Dan heb ik een dubbele afspraak en mag ik al mijn lichamelijke vragen stellen. Dat deed ik voor ik genas van mijn hypochondrie elke drie weken en liefst nog een beetje vaker. Nu roep ik echter elke drie maanden: "Ik…
Mijn burn-out was er niet van de ene op de andere dag. Die kondigde zich al jaren aan. Eerst fluisterend, toen pratend en tot slot keihard schreeuwend. Zó hard dat ik het niet meer kon negeren en me ziek meldde. In de jaren dat mijn burn-out er al was en ik die negeerde, deed ik…
Een paar weken geleden was het zover. Ik kon inloggen in mijn dossier bij de huisarts. Het was iets waarvan ik altijd had gezegd dat ik het niet wilde. Stiekem wil(de) ik het nog steeds niet, maar het kon even niet anders. Hoe ik het vind, die inzage in mijn dossier? Verrassend oninteressant. Laat het…
"Je zult zien dat er bij mijn darmonderzoek niets gevonden wordt. Dat verwacht ik in ieder geval en dan heb ik dus weer een heleboel heisa gemaakt om helemaal niks. Dan was dat onderzoek toch helemaal niet nodig?" Dat was wat ik vijf dagen voor mijn laatste darmonderzoek tegen mijn psycholoog zei. Ik was bang…
Er zijn blogs waarin ik een beetje vaag doe. Misschien niet altijd prettig voor de lezer, maar in mijn geval is vaagheid altijd een bewuste keuze. Ik deel nu eenmaal veel, maar lang niet alles. Soms is dat reden om gewoon geen blog over een bepaald onderwerp te schrijven en soms blijf ik bewust vaag.…
In mijn jaren als hypochonder heb ik om me heen nogal vaak gehoord: "Zit het tussen je oren?" Er zijn allerlei varianten op die vraag, maar de gedachte erachter is altijd hetzelfde: je bent niet ziek, maar dat dénk je alleen maar. Ik kan héél erg kwaad worden om die vraag. Toen ik nog een…
Zit er een grens aan humor? Wat mij betreft niet. Ik maak het liefst overal grappen over, want humor is mijn belangrijkste manier van 'overleven'. Als er moeilijke dingen gebeuren, ga ik het heus niet ontkennen en ja, ik neem het serieus, maar een geintje moet kunnen, vind ik. Toch denk ik tegenwoordig wat beter…
Hoofdtaal 