Corona en ggz – Open brief

Categorieën Psychische gezondheid, Wat niet achter 'n label past, , 30 Reacties op Corona en ggz – Open brief

Geachte heer Rutte,

Het is nu ik dit schrijf dinsdagavond 21 april. Ik heb naar de persconferentie gekeken over de verlenging van alle maatregelen rondom het coronavirus. Laat ik eerst mijn grote respect uitspreken voor wat u doet in deze tijd. Het is een enorme taak. De zucht die u slaakte tijdens de persconferentie liet zien waar u mee te maken heeft. Nogmaals, mijn respect.

Ik zit echter met een grote zorg. Sinds 16 maart hebben ggz-instellingen hun deuren gesloten en zijn zij overgegaan op (beeld)bellen. Dat heeft u niet afgekondigd, maar hebben ze zelf besloten. Ondertussen verschijnt in de media het ene na het andere bericht van medewerkers over hoe geweldig (beeld)bellen is. Superfijn dat de medewerkers positief zijn. Zelf was ik, als cliënt, ook blij met deze noodoplossing. Er was in ieder geval nog contact mogelijk. Het was en is echter een noodoplossing. Drie weken was het vol te houden. Net. Het werden er zes. Eigenlijk niet te doen. Het worden er nu weer nóg meer. Het breekt me op.

Behandeling op anderhalve meter lijkt me (zeker bij individuele therapie) geen enkel probleem. Kunt u alstublieft duidelijkheid geven over deze beroepsgroep? De ggz is namelijk (in de meeste gevallen) geen contactberoep.

Ik ben in behandeling bij twee organisaties. Bij de ene praktijk ben ik, ‘tegen de regels in’, nog een keer geweest. Dat was nodig en goed. Bovendien is de begeleiding daar van dien aard dat het die zes weken telefonisch nog wel te doen was. Net. Daarover tot zover dus geen ‘klagen’.
De andere organisatie heeft de boel hermetisch gesloten. De behandeling, die na veertien maanden wachten eindelijk begon, staat stil. Zeker, op eigen verzoek, maar dat verzoek werd geboren uit nood. Behandeling op afstand is daar namelijk voor mij niet mogelijk, gezien de problematiek die speelt. Ik dacht en hoopte dat het tijdelijk zou zijn en dat ik de behandeling daarna zou kunnen hervatten. Nu blijkt dat het (te) lang duurt en gaat alle geboekte vooruitgang elke dag een beetje meer verloren. Er wordt door deze instelling al over gesproken dat er wellicht voor het einde van het jaar geen face to face contact meer mogelijk is.

Er voltrekt zich een stille ramp onder ggz-cliënten. Velen hebben na de eerste weken van aanpassen inmiddels het punt bereikt waarop ze snakken naar face to face contact met hun behandelaar. Dat hebben wij, cliënten, namelijk zo nodig om vol te houden, juist ook nu.
Ik probeer vol te houden hoor, maar het wordt elke dag een beetje moeilijker en iedere persconferentie geeft meer onduidelijkheid. Waar zijn we wat betreft de ggz aan toe?

Tot slot nog even dit. Ik val in ‘normale’ tijden terug op de huisarts, als de psychische nood hoog is. Dat had ik net afgeleerd, maar nu de ggz wegvalt, heb ik in nood de huisarts weer nodig. Volgende probleem: de huisarts behandelt alleen klachten die niet kunnen wachten. Wat kan niet wachten? Dan moet ik voor mijn gevoel eerst suïcidaal zijn en dat ben ik Goddank niet. Ik heb echter wel vragen die beantwoord moeten worden. Daarom belde ik deze dinsdag, met knikkende knieën, de huisartsenpraktijk. Twee keer zelfs. Ik heb ook twee keer opgehangen voor de assistente was uitgepraat. Ik durfde niet. Ik was bang voor de assistente die aan de telefoon zat en die niet begrijpt dat psychische vragen soms ook niet kunnen wachten.

Begrijpt u het, meneer Rutte? Er is duidelijkheid nodig over de ggz. En het zou fijn zijn als iemand die zou kunnen geven.

Mede namens vele anderen hartelijk dank.

30 gedachten over “Corona en ggz – Open brief”

  1. Mooi geschreven! Ik ken psychologen die wél een face to face gesprek doen (met 1,5 meter afstand) wanneer het nodig is. Sterkte!

    Like

  3. Het is goed dat er nu even veel aandacht is voor onze fysieke gezondheid, maar de mentale en psychische gezondheid word volgens mij veel te veel uit het oog verloren. Het kan toch niet dat we geen aandacht kunnen hebben voor beiden tegelijk?

    Like

    1. Ja, zo zie ik het ook. Ik snap het hoor, echt. Maar het gaat nu te lang duren, die volledige aandacht voor fysieke zorg. Ik ben bang dat dit (niet bij mezelf, wel bij anderen) ook levens gaat kosten.

      Like

  4. Mij lijkt eigenlijk dat de GGZ gewoon door kan gaan. Je kunt met een cliënt immers prima met anderhalve meter afstand zitten. En op het RIVM staat dat je rustig met anderen koffie mag drinken, mits het er niet meer dan 3 zijn en je de afstand bewaakt. GGZ is dan zelfs nog met minder personen.

    Like

    1. Dat klopt. Er is gisteren (opnieuw) een richtlijn uitgebracht waarin staat dat er behandeld moet worden, waar mogelijk face to face. Helaas wordt die richtlijn niet nageleefd.

      Like

      1. Bedankt voor je blog. Ik zelf heb in deze tijden ook veel minder hulp. Geen face to face to contact al is nu wel geopperd dat ik vanwege mijn suicided drang wel naar locatie kan komen, maar zijn nog geen concrete afspraken over gemaakt. Morgen daarom eerst naar de huisarts iemand die ik wel kan zien. Doe nl vanwege mijn problematiek autisme en trauma niet aan videobellen. Er is inderdaad te weinig aandacht voor psychische gezondheid en de coronacrisis maakt wachtlijsten alleen maar langer

        Like

      2. Ik wens je sterkte. En Google even op de richtlijn ggz. De richtlijn schrijft namelijk voor dat je gewoon zou kunnen komen. Helaas blijkt doe richtlijn echter niet bekend bij organisaties en/of wordt die vaak niet nageleefd.

        Like

  5. Een heel goede post, het is een groot probleem, ook hier. Dit is een van de zoveel beroepsgroepen die vergeten is. Ik kan er nog een paar meer opsommen. Denk maar aan de kinderen die thuis mishandelt worden, en nu niet opgemerkt worden, omdat er geen school is….etc….etc. Maar dat alles doet niet af aan jouw probleem. Waarom kunnen ze niet met een plastikscheidingswand werken. Kan in de supermarkt ook. En waarom is 1.5 meter afstand bij een gesprek niet mogelijk…. Nu het is duidelijk dat de psychische gezondheid niet tot de eerste-levensbehoeften hoort…. Hallo wie heeft dat verzonnen? Ook hier is dat zo. Probeer het zo goed mogelijk te doorstaan, als je dat lukt, dan heb je toch iets gewonnen. En bel gewoon de huisarts ongeacht de assistente. Kun je hem geen mail of briefje sturen, dan ben je direkt bij hem. Iest wat ik al vaker in je mails lees……. laat je niet ondersneeuwen in deze puinhoop…. je bent het waard. Dat geldt voor iedereen. Ik begrijp dat je zulke goedbedoelde raad al 100x hebt gehoord, maar toch zeg ik het je. Veel veel veel succes… je red het!
    PS. Ik ga nog eens al je post doorlezen, want ik heb het gevoel dat er nog meer dingen in staan, die belangrijk zijn, en stuur je dan een mail, ok?

    Like

    1. Wat een lieve reactie. En prima als je me een mail stuurt natuurlijk! Wat je zegt over die kinderen voor wie het thuis niet veilig is, houdt mij ook bezig. Ik zie dan scholen die zeggen dat ze die kinderen wel naar school laten komen. Eh, ja, dat zijn de kinderen van wie je het weet. Er zijn er nog veel meer van wie je het niet weet of waarvan je het alleen vermoedt. Je kunt ouders niet bellen en zeggen dat je hun kind wel op school wilt hebben, omdat je vermoedt dat het thuis mishandeld wordt…

      Like

  6. De GGZ hier heeft besloten dat er wel weer face to face contact mogelijk is! Dus wellicht is dat ook een argument voor jouw hulpverleners om de individuele gesprekken weer op te starten.

    Like

    1. Joehoe! Er is gisteren (weer) een richtlijn naar buiten gebracht waar het ook in staat. Ik heb ‘m goed bewaard, zodat ik kan citeren bij de volgende telefonische afspraak;).

      Like

  7. Respect voor deze mooie, duidelijke brief! Als ik zo ook de reacties lees, klopt het dan dat jou behandelaar of jouw organisatie zelf de keuze heeft gemaakt niet meer face to face te doen? Terwijl dit dus eigenlijk, op anderhalve meter afstand wel kan en mag? Misschien kan een bericht aan hen gericht dan ook nog helpen?
    Ik hoop in ieder geval dat je snel weer face to face contact mag hebben!

    Like

    1. Ja, het is inderdaad een keuze van de organisaties zelf. Bij de ene organisatie is het vol te houden voor me. Bij de andere lukt het niet op afstand. Dat weten ze, maar ze doen er niets mee. Vrijdag hoor ik meer. Ben heel benieuwd.

      Like

  8. Volgens mij grijpen sommige organisaties deze situatie aan om een soort “adempauze” in te lassen. En in het geval van de GGZ vind ik dat ergens best goed te begrijpen, maar tegelijkertijd wordt het onderliggende probleem zo alleen maar groter en urgenter. Ik hoop maar dat er snel meer duidelijkheid & hulp komt. En tot die tijd wens ik iedereen veel liefs en sterkte toe.

    Geliked door 1 persoon

  10. En er zijn al zulke lange wachtlijsten, dit soort vertragingen maakt het wéér erger. De artsenwereld begrijp ik ook niet helemaal, lopen te klagen dat er veel minder patiënten komen maar wimpelen zélf de mensen af .

    Like

    1. Ja, ze zeggen dat mensen niet komen uit angst corona te krijgen. Dat is het volgens mij niet. Het is (in mijn geval) omdat ze zelf oproepen alleen voor corona of spoed te komen…

      Like

    1. En dat snap ik hoor, alle begrip dat ze druk zijn met corona. Maar de ggz zou gewoon door kunnen draaien, mijns inziens.

      Like

  14. Wat ik al heel lang nie begrijp is wasrom je met die lui altijd in xo,n sasi hok moet zitten. Buiten op een bankje is toch veel fijner.

    Like

    1. Dat begrijp ik dan weer wel. Buiten op een bankje zou ik niks zeggen, bang voor wie er allemaal mee kan luisteren…

      Like

  15. Ik zag het hier ook op het nieuws dat therapeuten/psychologen opteren voor face to face gesprekken met hun patiënten omdat daar enorme grote vraag naar is… wat ook normaal is, zeker in deze tijd met de vereenzaming. Een luisterend oor is zo belangrijk voor zovele mensen.

    Geliked door 1 persoon

  16. Pingback: Niet naar de huisarts: de teller loopt…
  17. Pingback: Consult (ggz) op afstand hetzelfde als in de spreekkamer?

Reacties zijn gesloten.