Boekenpraat: Het gestolen kind (Diney Costeloe)

Het verhaal

Plymouth, 1941.
Vera Shawbrook rent als het luchtalarm gaat naar een openbare schuilkelder. Daar is ook de rest van haar familie, maar er mist één lid van de familie: Vera’s zoontje Freddie. Hij blijkt nog in zijn ledikantje te liggen. Vera rent de schuilkelder uit om Freddie te gaan halen, maar als er een bom valt, wordt alles zwart.

Maggie Peterson is verslagen door het verdriet om het verlies van haar zoontje Roger. Haar man werkt bij de politie en is overgeplaatst naar Plymouth, maar de verhuizing heeft Maggie eerder kwaad dan goed gedaan.
Totdat haar man thuiskomt met een baby. Hij is ongeveer zo oud als hun eigen zoontje nu zou zijn en Maggie besluit voor het kind te zorgen. Het duurt niet lang voor ze zeker weet dat dit haar kind is. Dit is haar Roger en ze zal voor altijd van hem houden en voor hem zorgen.

Mijn mening

Wanhoop van een moeder
In ‘Het gestolen kind’ staan twee moeders centraal: Vera, die ontdekt dat haar kind niet in de schuilkelder is, en Maggie, wiens zoontje kort na de geboorte overleed. Beide moeders hebben iets van wanhoop in zich. Ze kennen gevoelens van angst, verdriet, spijt en schuld.
Diney Costeloe weet die gevoelens van beide moeders op zo’n manier weer te geven dat ze impact maken op en voelbaar zijn voor de lezer.

Aaneenschakeling van toevalligheden, maar toch een mooi verhaal
Al bij het lezen van de tekst op de ‘achterflap’ is duidelijk wat er met de kleine Freddie gebeurt als hij niet in de schuilkelder is: hij komt bij Maggie terecht. Vervolgens ontstaat er een verhaal vol van misschien te veel toevalligheden, maar ik vond dat niet storend. Costeloe vertelt namelijk ondanks al die toevalligheden een prachtig verhaal, waarin ze de gevoelens mooi weergeeft en waarin ze laat zien dat een verhaal altijd twee kanten heeft én hoe belangrijk het is om beide kanten van een verhaal te kennen. Het is een verhaal waarin je de beide moeders goed leert kennen. Daarnaast is er in ‘Het gestolen kind’ sprake van veel verdriet door de Tweede Wereldoorlog. Vooral het verhaal van Vera en haar familie is schrijnend. Zonder een zielig verhaal te vertellen, geeft Costeloe dat indrukwekkend weer.

Conclusie
De roman ‘Het gestolen kind’ van Diney Costeloe speelt zich af in de Tweede Wereldoorlog in Engeland. ‘Het gestolen kind’ vertelt het verhaal van twee jonge moeders, die elk op hun eigen manier te maken hebben met gevoelens van spijt, rouw, verdriet en schuld.
Hoewel het verhaal wat veel toevalligheden kent, is het boeiend en goed opgebouwd.
Costeloe weet op een indrukwekkende, reële manier de gevoelens van de beide moeders over te brengen. Daarnaast is er aandacht voor de angst en het grote verdriet dat in veel gezinnen ontstond door de Tweede Wereldoorlog.
Een aanrader voor de liefhebbers van historische romans.
⭐️⭐️⭐️⭐️

Meer informatie over Het gestolen kind

Dit boek ook lezen?
Koop ‘Het gestolen kind bij bol.com.

Boekgegevens
Titel: Het gestolen kind
Auteur:
Diney Costeloe
Vertaling: Lia Belt
Uitgeverij:
De Fontein
Genre:
Historische roman
Pagina’s:
367

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

7 gedachten over “Boekenpraat: Het gestolen kind (Diney Costeloe)

  1. Of het van toevalligheden aan elkaar hangt of andere storende dingen, vind ik niet erg als het verhaal maar boeiend verteld wordt en goed in elkaar zit.

    Geliked door 1 persoon

  2. Ik twijfel… Soms kan ik toevalligheden wel waarderen, als het echt in het verhaal en het genre past. Maar ik weet niet zeker of dat bij dit boek ook het geval is.

    Like

  3. Dit soort verhalen vind ik moeilijk. Zeker als beide vrouwen een eigen en goed verhaal hebben. Maar ik kan dan alleen maar denken aan de moeder wier kind bij een andere vrouw is.

    Geliked door 1 persoon

  4. De boeken staan op mijn te lezen lijstje… maar nu ik hier lees over toevalligheden twijfel ik een beetje. Misschien moet ik het toch eens een kans geven.

    Like

    1. Als je iets van Diney Costeloe wilt lezen, zou ik één van haar eerste boeken pakken. Die vond ik beter dan de laatste twee.

      Like

Reacties zijn gesloten.