Boekenpraat: Leesliefde op de pabo

Na de middelbare school ging ik naar de pabo en mijn leesliefde ging gewoon met me mee. Het bleek dat ik op de pabo behoorlijk wat kon met die leesliefde. Ik gebruikte mijn leesliefde zelfs voor mijn scripties! Vandaag een blog over mijn leesliefde tijdens mijn jaren op de pabo.

(Kinder)boeken lezen op de pabo

Misschien was het naïef van mij, maar ik verwachtte op de pabo weinig te kunnen met mijn leesliefde. Dat bleek echter al snel anders te liggen. We kregen het vak Nederlands en dat ging niet alleen over de verschillende methodes die gebruikt worden om kinderen taal te leren, maar dat ging ook (of misschien wel juist!) over leesbevordering. Daarmee werd Nederlands één van de vakken waar ik de minste hekel aan had op de pabo.

Op een dag werd er een opdracht verstrekt bij Nederlands. Over het algemeen zorgden opdrachten bij mij voor stress, maar deze zorgde voor een grote glimlach: we moesten dertig kinderboeken lezen en daar een korte recensie van maken. Serieus?! Dit was een opdracht?! Dit voelde voor mij als een feestje! En deze opdracht kregen we niet één, maar twee keer. Ik denk dat de eerste keer in het tweede jaar was en de tweede keer in het derde jaar, nadat ik voor het oudere kind had gekozen. We kregen een lijst met boeken waar we uit konden kiezen en daar zat mijns inziens genoeg leuks tussen. Bovendien lezen kinderboeken lekker snel, dus ik had die opdracht zo voor elkaar.

Behalve die kinderboeken las ik zelf ook veel op de pabo. Ik las nog steeds -net als op de middelbare school- veel streekromans en historische romans, maar begon ook steeds meer vertaalde Amerikaanse romans te lezen en heel af en toe een thriller.

‘Boekige’ scripties

Op de pabo moesten we twee scripties schrijven. Vraag me niet waarom het er twee waren, maar het was zo.
Eén scriptie schreef ik bij de minor Taal en één bij de leerlijn (zo heette dat) literatuur.
De scriptie voor de minor maakte ik in mijn eentje. Het onderwerp was voor mij snel gekozen: het verband tussen leesbevordering en stellen. Ik wilde twee dingen combineren waar ik zo van houd: lezen en schrijven. Ik heb de scriptie nog en keek hem in bij het schrijven van deze blog. Ik begrijp werkelijk niet -met de kennis van nu- hoe ik er zo’n goed cijfer voor heb gekregen, maar ach, ik had wél lol.

De andere scriptie, voor literatuur, maakte ik met een klasgenoot. We onderzochten waarom onder christelijke lezers de boeken van Beverly Lewis en Lynn Austin zo populair zijn. Ik schreef het gedeelte over Lynn Austin. Dat begon met een klein feest: ik las alle op dat moment verschenen boeken van haar. Vervolgens zocht ik naar overeenkomsten in verhaallijnen en bekeek ik hoe Lynn Austin haar personages neerzet. Ook die scriptie leverde een prima cijfer op.

Mijn jaren op de pabo vond ik vreselijk en ik had eigenlijk aan iedere opdracht een hekel, maar die boekige opdrachten waren nog wel oké. Dat ik met mijn leesliefde mijn scripties kon schrijven, had ik nooit gedacht, maar was een onverwacht cadeau. Ik kon mijn grootste hobby gebruiken om af te studeren. Beter dan dat wordt het niet!