Bloginspiratie

Als ik niet kan slapen, ben ik geneigd allerlei blogideeën in mijn hoofd (en in mijn telefoon) uit te werken. En soms kan ik juist niet slapen omdát ik blogideeën aan het uitwerken ben. Volg je het nog? Hoe dan ook, tijdens de laatste keer dat ik bezig was met die blogideeën herinnerde ik me een geschreven lijstje met inspiratie. Tijd om dat er weer eens bij te pakken.

De lijst met bloginspiratie

Toen ik in januari 2019 begon met bloggen, had ik één grote angst: ik schrijf drie keer een blog en daarna is de inspiratie op. Die angst bleek nogal ongegrond, want de inspiratie raakt eigenlijk nooit op. Maar ja, die angst was er dus wel en destijds had ik in mijn hoofd allerlei ideeën om eens over te bloggen. Ik was bang dat ik die ideeën zou vergeten, dus ik pakte er een leeg notitieboekje bij en begon te schrijven. Een stuk of vier pagina’s schreef ik vol met blogideeën. Daarna verdween het notitieboekje in de kast en kwam het alleen nog tevoorschijn om wat blogdingen in op te schrijven zoals de kleurcode voor het groen van mijn linkjes.

De lijst met blogideeën pakte ik er eigenlijk nooit meer bij, want ik had altijd genoeg om te schrijven zonder die lijst te gebruiken.
Tot ik een poosje geleden ineens bedacht dat ik die lijst nog had liggen. Hij is lang. Heel lang. En wat schetste mijn verbazing? Zonder dat ik de lijst gebruikte, heb ik bijna alle blogideeën inmiddels in blogs verwerkt.

Waar ik bloginspiratie vind

Voor mij is bloggen eigenlijk heel simpel. Inspiratie ligt voor mij in vrijwel alles. Als ik op straat loop, kan ik in het minste of geringste een blog zien. Zo zweeft er al tijden een blog in mijn gedachten over de mensen die ik altijd tegenkom in de polder. Het zijn altijd dezelfde mensen en ik herken ze aan hoe ze lopen of aan hun jas of andere (eigen)aardigheden. Over zoiets kan ik dan dus een blog schrijven.

Ik merk ook dat ik steeds meer daar mijn inspiratie zoek. Nu mijn leven wat rustiger is, vind ik minder inspiratie in de ggz en bijvoorbeeld in allerlei onderzoeken of drama’s en dat is prima. Waar ik eerst elke drie weken mijn huisarts bezocht (altijd weer een bron van inspiratie, zo’n bezoekje), doe ik dat nu maar eens in de drie maanden. Kijk, daar gaat je schrijfstof al hè…

Maar zonder dollen: ik merk dat mijn inspiratie steeds meer uit de ‘gewone’ dingen komt en dat vind ik leuk om te zien. Uiteraard schrijf ik nog steeds veel over autisme, maar dat is voor mij nu eenmaal verweven met de gewone dingen.

WordPress doet tegenwoordig ook aan inspiratie

Sinds kort doet WordPress ook aan inspiratie. Elke dag stelt de app een vraag die je kunt beantwoorden. Ik doe dat niet, maar die vraag zou ik uiteraard ook kunnen gebruiken om een blog over te schrijven. Dan had ik bijvoorbeeld geschreven over tatoeages en waar ik die zou laten zetten (interessant onderwerp, vind ik) en vroegen ze ook een keer naar een beschrijving van je droomhuis. Aha, die hadden ze bij mij afgekeken, want daar schreef ik al eens over.

Tot nu toe had ik de ideeën van WordPress nog niet nodig om drie keer per week een blog met hersenspinsels te laten verschijnen. Toen ik begon aan nieuwe medicatie (voorgeschreven door de psychiater) had ik het er met mijn huisarts vooraf over dat het mijn creativiteit weg zou kunnen nemen. En hoewel het nu soms iets meer zoeken is naar een blogonderwerp dan vóór die medicatie is mijn schrijfhart gelukkig gebleven. En dus schrijf ik heerlijk verder, zonder lijstje met ideeën. Die ideeën werk ik zonder lijstje namelijk ook wel uit.