Mijn ergotherapeute hoorde me zeggen dat de dagen soms wel heel lang duren. “Dan loop ik om kwart over zes ’s morgens in de polder en dan is het van het ontbijt tot bedtijd wel héél erg lang.” Ze vroeg of ik daar iets mee wilde en dat wilde ik zeker. Daarom kwam ze met het idee om werkconditie op te bouwen. En dat blijkt verrassend leuk te zijn.
Bezigheidstherapie?
Nu de dagen langer zijn, is ook mijn innerlijke zomertijd weer geactiveerd. Ik word -net als vorige zomer- weer vroeg wakker en ga dan het liefst voor het ontbijt nog een rondje lopen. Maar, zoals ik al schreef, dan duren de dagen lang. Aangezien er bij mij verveling begint op te treden, is dat dan best lastig. Ik kan genoeg bedenken om te doen, maar het geeft me gewoon geen voldoening. En ik schrijf wel af en toe een sollicitatiebrief, maar ben nog niet aan het werk. Werk zou voldoening geven en een einde maken aan de verveling, maar daar zijn we nu dus nog even niet. En dus ging ik op zoek naar bezigheidstherapie.
Om te beginnen stortte ik me op de grote schoonmaak. Dat was nodig, dus echt een prima bezigheidstherapie, maar verder kwam ik niet verder dan borduren, kleuren, lezen en meer van dat soort hobby’s. En ik wilde wat anders.
Werkconditie opbouwen
Mijn ergotherapeute wist wel wat andere ‘bezigheidstherapie’ te bedenken. Ze legde uit dat dat niet zomaar dingen zijn om de tijd te verdrijven, maar dat die dingen me gaan helpen om werkconditie op te bouwen. Ik kende dat woord niet, maar snapte de bedoeling en ze legde die bedoeling ook nog even uit: het opbouwen van concentratievermogen en het leren verdragen van wat meer prikkels.
Ik kan me nu bijvoorbeeld thuis redelijk concentreren, maar in een ruimte met geluiden vind ik dat heel lastig, zoals ik dat ook in mijn werkende leven al vond. In mijn klas was het dus ook het grootste deel van de tijd stil. Ja, arme kinderen, maar ik geloof zomaar dat een groot deel van de kinderen dat ook wel prima vond. Maar goed, ik dwaal af. Als ik aan het werk ga, is de kans groot dat ik bijvoorbeeld in een kantoor kom te zitten met meer mensen. En die mensen praten dan met elkaar of bellen en dan kan ik me niet concentreren. Dat vermogen kun je dus trainen.
Werkconditie opbouwen is leuk!
Mijn ergotherapeute kwam met diverse activiteiten om werkconditie op te bouwen en ik werd steeds enthousiaster. Het waren namelijk allemaal leuke dingen. Ze kwam met het volgende lijstje:
– Naar de Ikea. En dan ‘actief winkelen’, dus thuis al iets uitzoeken op de website (gewoon een klein dingetje van een paar euro) en daar dan naar op zoek gaan.
– Naar de Kringloop. Zelfde verhaal als bij de Ikea: actief op zoek naar iets.
– Ergens een kop thee gaan drinken en ondertussen een boek lezen of een blog schrijven.
– Naar de supermarkt. Niet voor de weekboodschappen, maar voor iets ‘moeilijks’ en dan niet op het vroege tijdstip waarop ik altijd ga, maar op een moment dat het daar druk is.
– Een boek lezen in de buurt van een speeltuin.
In eerste instantie dacht ik: wat een vreemd lijstje. Maar ze legde de bedoeling uit en toen vond ik het heel logisch. Dit zijn allemaal activiteiten in een omgeving met veel prikkels. De bedoeling is dat ik ga leren die prikkels te filteren en geconcentreerd te blijven op één ding. Het uiteindelijke doel is dat ik een boek kan lezen en/of een blog kan schrijven als er ‘herrie’ in de buurt is. Dat gaat me niet de eerste keer lukken, legde ze al uit, maar dat is dan prima. Dat moet ik accepteren en dan probeer ik het een volgende keer nog eens.
Ik maak eerst de grote schoonmaak nog even af en dan richt ik me op deze dingen als ik me ‘verveel’. Ik vind het namelijk echt leuke opties. En als ze dan ook nog eens goed voor me zijn, is het helemaal win-win.
Hoofdtaal 
Wat een handige zet! Ik doe nu geen (betaald) werk meer maar werkte vroeger in de zorg, deed mijn huishouden, boodschappen, zorg voor mijn moeder (minder dan nu dat dan weer wel), kookte voor 3 mensen die dat zelf niet konden etc. etc. Vraag mij wel eens af hoe ik dat deed, maar ja dat gaat denk ik een soort van ‘vanzelf’ wanneer je weer aan het werk gaat. En aan drukte moet je waarschijnlijk inderdaad wel weer wennen maar de mens is zo flexibel, je denkt misschien soms dat je iets niet kunt en dan gaat het allemaal prima. Overigens die stilte in je klas: Ik denk dat kinderen rust en regels wel op prijs stellen/nodig hebben. Ik zag van de week een documentaire over de vrije jaren 70 met een anti-autoritaire opvoeding (lees een kind mag alles) maar toen ze een moeder én een dochter interviewden bleek dat die dochter het ‘vrije’ helemaal niet zo fijn vond en liever naar klasgenoten ging waar alles ‘normaal’ ging en er gewoon om 18.00 uur gegeten werd (dat is maar een voorbeeld natuurlijk maar je snapt mijn insteek). Ikea is misschien een goed idee op een (regenachtige) woensdagmiddag, althans dan is het in ‘onze’ Ikea beredruk + veel herrie. Fijne dag!
LikeGeliked door 1 persoon
Ik kende het woord ‘werkconditie’ ook niet. Maar fijn dat je deze soort conditie ook gewoon kunt opbouwen tot het gewenste niveau. 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
interessant ik leer hier ook veel van. Zit zelf in een vergelijkbaar proces. Een boek lezen in de bieb op de kinderafdeling zou ook zoiets kunnen zijn.😆
LikeLike
Phoe, ik zou gek worden als ik in de bieb een boek zou moeten lezen. Altijd gekakel daar.
LikeLike
Dat lijkt me een heel belangrijke oefening, en inderdaad oefeningen, dus dat gaat zéker niet ineens lukken , anders hoef je het helemaal niet te oefenen hé!
LikeLike
Dat het niet ineens gaat lukken, is wel duidelijk. Maar ik hoop dat oefening kunst baart.
LikeGeliked door 1 persoon
Vást wel want dit wil je.
LikeGeliked door 1 persoon
Tip om te zoeken bij Ikea of de kringloop: een to go beker, zo een die je kan hergebruiken. Dan kun je thee meenemen naar de speeltuin of de bieb! Ook al lukt het dan niet om dat boek te lezen, je hebt dan wel een lekker kopje thee bij je.
LikeLike
Kan ik al twee keer naar de Ikea, want ik heb daar pas ook zo’n handig ding gezien voor over je bankleuning. Die wil ik ook;).
LikeLike
Ze is goed bezig vind ik!
Ik lees hierboven over zo’n thermosbeker, een paar tips. Zoek van tevoren op wat je precies wil. Hoelang moet het warm blijven (tot de middag of twee uurtjes maximaal) dat scheelt alvast een berg geld. Ruik aan de beker voor je die koopt, ik heb die van ikea geroken en ben er niet zo tevreden over. Kijk naar de sluiting, wil je die met 1 hand kunnen bedienen? Past je neus bij de beker (ja stom maar je bent gevoelig net als ik en ik heb dus een beker zonder tuit door mijn neus en bril).
Maar ruik aan die beker en neem de bon mee en doe het buiten weer, als de beker stinkt of na een ronde heet water (gewoon meteen thuis doen) begint te stinken breng hem terug! Of lees even over weekmakers.
Zou een goede test om te beginnen de bieb met kinderen kunnen zijn?
LikeLike
O, dat van die thermosbeker zijn wel goede tips. Moet er niet aan denken dat daar een luchtje aan zit. En de bieb is voor mij sowieso een plek met een heleboel prikkels. Er zijn altijd allerlei breiclubjes en taalcursussen aan de gang. Daar wil ik niet óók nog een hoop kinderen bij.
LikeLike
Lees dit nu pas natuurlijk.
Bewust een omgeving met prikkels zoeken dus om werkconditie op te bouwen.
Lijkt me best lastig in jouw geval.
LikeLike
Ja, voelt dubbel. Aan de ene kant wil ik zo ontwijken, die prikkels, maar ik snap ook dat ik ze hiervoor nodig heb.
LikeLike
Het lijkt me inderdaad een goed idee om je daarvoor open te stellen en te oefenen. Ik denk dan wel ook gelijk aan, waar is de grens? Hoe ver moet/kun je gaan? Uiteraard moet je dat zelf goed aanvoelen, wanneer is het teveel? Dat lijkt me ook een goede oefening. Voor mij zou juist daar de oefening liggen 🙂 Succes in ieder geval!
LikeLike
Grappig dat je dat zegt, want dat was precies waar het vandaag met mijn ergotherapeute over ging (had vandaag de volgende afspraak). Wat is de grens en hoe herken je die? Komt ook nog wel een keer een blog over;).
LikeLike