In mijn jaren als hypochonder heb ik om me heen nogal vaak gehoord: "Zit het tussen je oren?" Er zijn allerlei varianten op die vraag, maar de gedachte erachter is altijd hetzelfde: je bent niet ziek, maar dat dénk je alleen maar. Ik kan héél erg kwaad worden om die vraag. Toen ik nog een…
Het is vandaag precies 52 weken geleden dat ik met een grote glimlach op mijn gezicht en een enorm opgelucht en trots gevoel een grote ggz-instelling verliet. Ik had net de allerlaatste sessie achter de rug in mijn strijd tegen hypochondrie. Het voelt alsof we vandaag een jaar verder zijn. Qua datum is dat uiteraard…
Wie ooit een pilletje heeft geslikt, heeft te maken gekregen met een bijsluiter. Het is zoiets als een gebruiksaanwijzing bij apparaten. Ze zitten er wel bij, maar wie leest die dingen? Ik niet. Ik heb het ooit wel gedaan hoor, maar dan was daar een goede reden voor, vond ik. Inmiddels lees ik al jaren…
Jaren geleden riep ik al eens tegen mijn huisarts: "Nodig mij maar uit voor een informatieavond over hypochondrie. Ik wil wel spreken voor artsen. En nodig dan vooral ook de assistentes uit, want daar begint het al." Dat aanbod staat nog steeds, voor iedereen die dit leest. En dit is wat ik zou willen vertellen…
Soms heb ik een probleem, maar blijkt het probleem eigenlijk helemaal niet het probleem te zijn. Dat klinkt vrij filosofisch, maar is simpeler dan het nu klinkt. Iedereen heeft namelijk af en toe een probleem. Dat is vervelend, maar in principe hoeft dat niet problematisch te zijn. Volg je het nog? Ik ga het vandaag…
Vroeger was alles beter, hoor ik regelmatig. Maar is dat zo? Vroeger, toen ik nog een hypochonder was, vond ik echt niet alles beter. Nee, dan nu. Nu mijn hypochondrie genezen is, vind ik veel dingen beter. Vroeger was niet alles beter. Vroeger, toen ik nog een hypochonder was... ...zat ik elke drie weken bij…
Jaren geleden, toen mijn hypochondrie de kop op begon te steken, ging ik een relatie aan met dokter Google. Niet zo'n gezonde relatie was het en inmiddels zijn we (ook alweer jaren) uit elkaar. De scheiding van dokter Google was één van de beste beslissingen die ik in mijn leven nam. Hoe de relatie met…
Als je slecht nieuws moet brengen, kun je maar het beste met de deur in huis vallen. Zo leerde ik het in ieder geval tijdens mijn opleiding. Zal ik dan maar met de deur in huis vallen? Slecht nieuws Het slechte nieuws is dat de huisartsenpraktijk waar ik patiënt ben binnenkort failliet gaat.Maak je geen…
Mijn denken en mijn leven zijn heel lang geregeerd door mijn hypochondrie. Ieder pijntje, ieder plekje en ieder signaaltje was voor mijn brein aanleiding om te denken dat ik letterlijk doodziek was. Inmiddels is er veel veranderd. Hypochondrie regeert niet meer. Bij iedere blik in de spiegel herinner ik mezelf daar weer aan. Hypochondrie in…
Mijn hypochondrie bepaalt mijn leven niet meer. Voor het grootste deel is het onder controle en dat is heerlijk. Toch kan soms ineens mevrouw Hypochondrie nog even mijn denken en doen overnemen. Een poosje geleden bijvoorbeeld, toen de huisarts ineens aan de telefoon hing. Hoera, niet naar de huisarts! Het was tweeëntwintig dagen na mijn…
