Boekenpraat: Leesliefde op de middelbare school

Categorieën Boekenpraat, Wat niet in 'n genrehokje past, , , 13 Reacties op Boekenpraat: Leesliefde op de middelbare school

Op de basisschool verslond ik boek na boek. Eenmaal op de middelbare school veranderde dat niet. Ik verslond nog steeds elke week minstens één boek en ik was een trouw bezoeker van twee bibliotheken. Maar toen kwam het lezen voor de lijst… In deze blog de ontwikkeling van mijn leesliefde op de middelbare school.

Leesliefde in de onderbouw van de middelbare school

In de onderbouw van de middelbare school las ik alles wat op mijn pad kwam. Ik begon met wat we nu Young Adult noemen, maar al snel kon de bieb niet echt meer mee met mijn leestempo, dus op jonge leeftijd ging ik over op boeken voor volwassenen. Mijn moeder had kasten vol streekromans en die heb ik ergens tussen mijn dertiende en mijn zestiende allemaal verslonden.

In de onderbouw van de middelbare school moesten we ook af en toe boekverslagen maken. Daar hoorde dan uiteraard een samenvatting van het boek in, maar er was ook een lijst met opdrachten waar je uit kon kiezen. Je kon bijvoorbeeld een nieuwe kaft ontwerpen voor een boek, een gedicht erbij maken, enz. In mijn beleving was er in de onderbouw nog geen lijst met verplichte boeken en als die er wel was, stonden daar veel boeken op die ik zelf ook zou lezen.

Ik herinner me sowieso van de eerste klas dat ik verslagen maakte over mijn eigen boeken, die ik al in de kast had staan. Dat vond ik prima. Sterker nog: ik vond die boeken en de boekverslagen leuk.

Bovenbouw middelbare school: de leeslijst

Maar toen was daar, in de bovenbouw van de middelbare school, de gevreesde leeslijst. Ik geef toe dat er best wat boeken op stonden die ik wel aardig vond, dus zo erg vond ik het in eerste instantie niet.
We moesten ieder jaar een aantal boekverslagen maken en bovendien moesten we elk jaar een spreekbeurt houden (eerst van een half uur; later van een heel lesuur) over een boek. Die boekbesprekingen vond ik leuk en ik haalde er heel erg hoge cijfers voor.

Het lezen voor de lijst begon me echter tegen te staan. Ik herinner me dat ik me in de vierde klas door Max Havelaar van Multatuli heb geworsteld. Nu, negentien jaar later, snap ik nog steeds niet hoe ik dat gedaan heb. Ik heb echt keurig ieder woord en iedere pagina gelezen, maar niets ervan drong tot me door.

Aan het einde van de middelbare school was daar het mondeling examen Nederlands, over de gelezen boeken. Ik had ieder boek braaf gelezen en net voor mijn mondeling examen nog even al mijn verslagen doorgelezen. Max Havelaar kwam gelukkig niet aan bod. Ik herinner me dat ‘Eilandgasten’ van Vonne van der Meer wel uitgebreid aan bod kwam. Bij de beoordeling zei mijn docent dat hij had verwacht dat ik misschien wel een tien zou halen, gezien mijn spreekbeurten, maar ik wist niet genoeg van ‘Eilandgasten’. Dat vond ik niet erg, maar ik was toen -na dat examen- maar wél heel eerlijk: “Ik las dat boek toen mijn vader ziek was. Ik weet het gewoon niet meer. Ik had wel wat anders aan mijn hoofd.” Uiteraard snapte mijn docent dat en hij kon daardoor mijn ‘hiaten’ beter plaatsen.

De leesliefde bleef op de middelbare school

Uiteindelijk stond het lezen voor de lijst mijn leesliefde niet echt in de weg. Ik baalde er soms wel van, maar dan las ik zo’n boek even tussendoor en vervolgens ging ik weer verder met de boeken die ik wél leuk vond. Kortom: mijn leesliefde bleef. Door naar de pabo. Kon ik daar mijn leesliefde ook behouden?

13 gedachten over “Boekenpraat: Leesliefde op de middelbare school”

  1. Hoe is het mogelijk, dit zou zo mijn leesgeschiedenis kunnen zijn, compleet met de boekenkast van m’n moeder.
    Max Havelaar, ik las hem, maar eerlijk gezegd sloeg ik wel stukken over.
    Toch lijkt het me wel leuk om eens te kijken of ik daar nòg zo over denk…
    Boekverslagen maken vond ik niet zo leuk..

    Like

    1. Dat denk ik van heel veel boeken, ook van boeken die ik toen verslond: zou ik ze nu nog mooi vinden? Of bij Max Havelaar: zou ik die nu wél mooi vinden?

      Like

  2. Tja, Max Havelaar gelezen, stukken overslaan deed, en doe ik nooit. Als het niet boeit gaat het boek dicht. Met Havelaar had ik niet echt moeite maar om nou te zeggen wat een geweldig boek gaat me te ver. Als jij het over de streekromans van je moeder hebt denk ik dat daar ook wel de tuinfluiter trilogie van Jos van Manen Pieters tussen stond. Echt een serie voor jongvolwassenen vroeger. Kwam je natuurlijk niet op de leeslijst tegen.
    Omdat ik pas een middelbare opleiding deed toen al volwassen kinderen had had ik geen probleem met een leeslijst, ik las graag en in het volwassen onderwijs kon je de lijst wel zelf samenstellen mits de boeken op de geboden grote lijst stonden.

    Like

    1. Ja, de Tuinfluiter is één van mijn all time favorieten. Die las ik bijna jaarlijks. Soms denk ik: ik ga ‘m nog eens lezen; kijken of ik het nu nog zo’n mooi boek vind. Het volwassen onderwijs klinkt qua leeslijst een stuk beter dan het middelbaar onderwijs.

      Like

  3. Op de middelbare school heb ik veel gelezen. Zowel echte meidenboeken zoals, Pitty, de boeken van Cissy van Marxveldt, verder Jan Terlouw etc. maar ook de boeken van de lijst. Daardoor ontdekte ik nieuwe schrijvers als Maarten ’t Hart, Mensje van Keulen etc. Ook die heb ik allemaal met veel plezier gelezen. Het enige nadeel van de leeslijst was, dat het aantal voor mij te veel was. (dyslexie) En dat ik daardoor nauwelijks meer aan mijn “eigen” boeken toe kwam. Maar dat heb ik later weer ingehaald. Dus de middelbare school kun je wel als de basis voor mijn huidige boekenliefde zien.

    Like

    1. Ik snap wel dat het lezen voor de lijst veel te veel kan zijn als je dyslexie hebt. Een school zou daar eigenlijk rekening mee moeten houden, vind ik.

      Like

      1. Helemaal gelijk in, maar dat was nog in de tijd dat intelligent en dyslexie niet samen gaat. Dus had ik niets. Een enkele leraar heeft het wel gemerkt en er rekening mee gehouden. Maar getest…nee. Hopelijk is dat nu beter.

        Like

      2. Ik snap het ja. Ik hoop ook dat het nu beter geregeld is. Op de basisschool wordt er sowieso rekening mee gehouden, maar op middelbare scholen weet ik het niet precies.

        Like

  6. Bij ons was er in de onderbouw een duidelijke leeslijst, namelijk een select lijstje met boeken waar je iets van mocht kiezen. Deels jeugd/YA, deels volwassen. Wat ik stom vond, was dat de docent zo duidelijk neerkeek op bepaalde boeken. Je kreeg ook een minder cijfer als je een boek had gekozen wat hij niet kon waarderen.
    Max Havelaar heb ik ook gelezen, zowel op de middelbare als voor mijn studie. Multatuli is in feite zelf die Sjaalmans, en hij heeft dat boek in 17 dagen geschreven. Dus mocht je je afvragen waarom sommige stukken zo… wonderlijk… zijn: waarschijnlijk kwam die man gewoon slaap tekort 😉

    Geliked door 1 persoon

Reacties zijn gesloten.