Boekenpraat: De eerste krokus (Laila Ibrahim)

Het verhaal
In het voorjaar van 1837 wordt in Virginia, op de plantage van haar rijke ouders, juffrouw Elizabeth geboren. Juffrouw Elizabeth wordt opgevoed door Mattie, een slavin die voor de opvoeding van Lisbeth (zoals ze juffrouw Elizabeth al snel noemt) haar eigen zoon achter moest laten in de slavenverblijven.

Lisbeth weet niet beter dan dat Mattie voor haar zorgt. Mattie hoort bij haar. Mattie houdt van haar. En Lisbeth houdt van Mattie. Het is een ‘publiek geheim’ dat Lisbeth ook de familie van Mattie bezoekt in de slavenverblijven.
Ieder jaar kijken Mattie en Lisbeth uit naar de eerste krokus, het teken dat het voorjaar begint. Ze vieren dat met een lunch. Wat Lisbeth echter niet weet, is dat de eerste krokus voor Mattie ook nog een heel andere betekenis heeft. Dat zal ze vele jaren later pas ontdekken.

Lisbeth vindt het de normaalste zaak van de wereld dat er slaven voor haar en haar ouders werken. Totdat ze ontdekt dat dat voor de slaven zelf helemaal niet zo vanzelfsprekend is. Kan Lisbeth wonen op een plantage waar slaven worden gehouden? Kan ze leven met de wetenschap dat slaven worden ge- en misbruikt door hun blanke eigenaren? Lisbeth worstelt ermee en moet besluiten nemen. Heeft Mattie haar niet geleerd wat houden van is? Hoe kan ze dat als volwassene in de praktijk brengen? En waar is Mattie eigenlijk gebleven, sinds die dag dat ze opeens uit het leven van Lisbeth verdween?

Mening
In sneltreinvaart vloog ik door dit boek. Vanaf het eerste moment was ik ontroerd door de schrijfstijl en met name door de liefde die op elke bladzijde voelbaar is. Daarnaast werd ik getroffen door de hoge prijs die sommige mensen betalen om lief te (kunnen) hebben.

Het boek beschrijft de innerlijke strijd van slavin Mattie én van juffrouw Elizabeth (in beschrijvende vorm, niet vanuit ik-figuren) en beslaat een periode van ruim achtentwintig jaar. Hoewel ik al veel boeken heb gelezen over slavernij, wist dit boek me te raken en verrassen. Ik vond het mooi en ontroerend dat in dit boek ook werd geschreven vanuit de jonge blanken. Tegelijk was het opnieuw bizar om te zien hoe slaven vernederd werden en hoe iedereen dat maar heel gewoon leek te vinden.

Ik heb van dit boek genoten, het zette me weer stil bij slavernij en ik vond het een ontroerend prachtig verhaal, waarin het uiteindelijk draait om houden van.

Dit boek ook lezen?
Je vindt ‘De eerste krokus’ bijvoorbeeld bij bol.com

Boekgegevens
Titel: De eerste krokus
Auteur:
Laila Ibrahim
Uitgeverij:
KokBoekencentrum Uitgevers
Genre:
Roman
Pagina’s:
303

Deze blog bevat een affiliate link. Als je via deze link iets koopt, krijg ik een klein percentage van het aankoopbedrag. Uiteraard betaal je daar zelf niets extra voor.

3 gedachten over “Boekenpraat: De eerste krokus (Laila Ibrahim)

Reacties zijn gesloten.