Het was tijd voor taart. Over het algemeen is er dan iets te vieren, maar mijn reden om iets te vieren was dubieus. Bovendien lag er medicatie naast mijn gebak en één van die pillen slik ik normaal niet, maar alleen bij blinde paniek. Het was die blinde paniek die ik met dit gebak afsloot.…
Er stond een telefonische afspraak met het UWV in mijn agenda. Omdat ik bijna twee jaar in de ziektewet zat, moest een verzekeringsarts van het UWV een inschatting maken van mijn medische 'problemen' en de eventuele beperkingen bij mijn inzetbaarheid op de arbeidsmarkt. De spanning liep hoog op, maar het telefoontje bracht begrip uit onverwachte…
Soms ben ik vrij impulsief, maar qua gekke dingen zeggen kan ik gelukkig meestal nét op tijd op het puntje van mijn tong bijten. Dat is maar beter ook, want anders zou ik soms vreemde gesprekken voeren. Vreemd, maar wel eerlijk. Een telefoontje van het UWV Ik liep heerlijk buiten mijn gedachten uit te laten.…
Het schijnt dat een goede leidinggevende kan delegeren. Ik zal nooit een goede leidinggevende zijn of worden, want ik kan niet delegeren. Ik doe het liever allemaal zelf. Is dat handig? Nee. Maar het is wel hoe het in mijn hoofd werkt. Controle Dat ik alles graag zelf doe, heeft te maken met controle. Ik…
“Soms moet je gewoon accepteren dat het is wat het is,” zei mijn bedrijfsarts. Een mooie zin, maar eigenlijk had ik die al niet meer nodig. Ik heb al heel lang geaccepteerd dat het is zoals het is. Maar wat is dat ‘het’ dan? Werkhervatting Aan het begin van mijn ziekmelding stelde de bedrijfsarts een…
Er is geen samenvatting omdat dit een beschermd bericht is.
“Rustig meissie, rustig. Rustig aan.” Dat waren de woorden van de vrouw die mijn eerste rijexamen afnam. Ze bleef maar op de rem trappen. Blijkbaar vond mevrouw dat ik wat te hard reed. Wat die vrouw niet wist, is dat die woorden jaren later symbolisch zouden worden voor me. Help, hoe moet dat dan? Het…
Als klein meisje wilde ik 'later als ik groot ben' bij de Wibra achter de kassa staan. Waarom specifiek de Wibra weet ik niet, maar het was zo. Toen ging ik naar school. Vanaf de eerste dag wist ik dat ik juf wilde worden. Die droom is gebleven (en uitgekomen!), maar er was stiekem altijd…
Er kwam een arbeidsdeskundige bij me langs. Deze man zou gaan bepalen of ik weer aan het werk zou kunnen bij mijn eigen werkgever en zo niet, welk werk ik dan wel zou kunnen. Klinkt goed, in eerste instantie. Maar als je nog helemaal niet kunt werken, klinkt het net iets minder goed. Ik ben…
