Het is nog maar tweeënhalf jaar geleden dat ik genas van mijn hypochondrie. Toch kan ik me gelukkig al een heleboel dingen uit al die jaren dat ziekteangst mijn leven beheerste nu niet meer voorstellen. Tijd om al die dingen eens op een rijtje te zetten. Hypochondrie ~ Ik kan me niet meer voorstellen... Jarenlang…
Lees verder ➞ Hypochondrie ~ Ik kan het me niet meer voorstellen
"Maar dan ben ík straks weer de hypochonder," verzuchtte ik. Ik moest naar de huisarts en ik had een vraag die deed vermoeden dat ik was teruggezakt in al mijn ziekteangst. Dat was ik echter niet, want deze keer was het de schuld van de psychiater... De waslijst met prikverzoeken Met mijn (eerste) psychiater had…
Het is nu bijna twee jaar geleden dat ik met een grote glimlach mijn laatste therapiesessie in de strijd tegen hypochondrie verliet. Ik was ervan bevrijd! Van die therapie, maar meer nog: van de hypochondrie. Ik noem mezelf sinds die dag genezen. Er was echter nog één laatste stap die gezet moest worden. Nog één…
Mijn rapporten waren vroeger prima, maar mijn ouders deden ook niet moeilijk over lage(re) scores. Dat wil zeggen: als je daar gewoon hard voor gewerkt had. Meer dan je best kon je niet doen. Ik vind dat een prettige gedachte. Pas was ik zelfs een keer heel erg trots op een lage score die ik…
Er zijn blogs waarin ik een beetje vaag doe. Misschien niet altijd prettig voor de lezer, maar in mijn geval is vaagheid altijd een bewuste keuze. Ik deel nu eenmaal veel, maar lang niet alles. Soms is dat reden om gewoon geen blog over een bepaald onderwerp te schrijven en soms blijf ik bewust vaag.…
In mijn jaren als hypochonder heb ik om me heen nogal vaak gehoord: "Zit het tussen je oren?" Er zijn allerlei varianten op die vraag, maar de gedachte erachter is altijd hetzelfde: je bent niet ziek, maar dat dénk je alleen maar. Ik kan héél erg kwaad worden om die vraag. Toen ik nog een…
Het is vandaag precies 52 weken geleden dat ik met een grote glimlach op mijn gezicht en een enorm opgelucht en trots gevoel een grote ggz-instelling verliet. Ik had net de allerlaatste sessie achter de rug in mijn strijd tegen hypochondrie. Het voelt alsof we vandaag een jaar verder zijn. Qua datum is dat uiteraard…
Het was tijd voor mijn driemaandelijkse afspraak voor lichamelijke vragen bij de huisarts en... ik heb er helemaal niets over te bloggen! Help, wat nu? Nu niks, want gelukkig kan ik dan weer prima bloggen over het feit dat er niets was om over te bloggen. Volg je het nog? Lichaam en hoofd apart Aan…
Wie ooit een pilletje heeft geslikt, heeft te maken gekregen met een bijsluiter. Het is zoiets als een gebruiksaanwijzing bij apparaten. Ze zitten er wel bij, maar wie leest die dingen? Ik niet. Ik heb het ooit wel gedaan hoor, maar dan was daar een goede reden voor, vond ik. Inmiddels lees ik al jaren…
De zelfhulpboeken vliegen je tegenwoordig om de oren. Je kunt het zo gek niet bedenken of er is wel een zelfhulpboek voor. Zelfhulp is hip. Zelfhulp is ook, in mijn oren, een irritant woord. Natuurlijk snap ik dat zelfhulp en de bijbehorende boeken fantastisch kunnen werken, maar bij sommige problemen heb ik toch gewoon een…
Hoofdtaal 