Boem. Na maanden van heel veel lezen, was er ineens een leesdip. Geen probleem, zou je in eerste instantie denken. Dat dacht ik ook, maar toch was het wel een ‘probleem’. Het was namelijk niet zo dat ik niet meer wílde lezen, maar het lukte niet meer. En ik miste het. Wat te doen?
Twee boeken per week
Ergens halverwege 2019 las ik twee boeken per week. Daarvoor was dat lang één boek per week, maar ik was weer meer gaan lezen. Gewoon, omdat ik het zo heel erg fijn vind om te doen. Dat kostte me geen enkele moeite. Elke dag een stukje lezen en in het weekend vaak een hele zondag met boek op de bank.
Niet meer lezen
En toen ineens ging ik van twee boeken per week naar niet eens één boek per week. Hoe kon dat? Het was een combinatie van allerlei factoren, maar de belangrijkste reden was denk ik de coronacrisis. Die zorgde ervoor dat er veel te veel onduidelijkheden waren in mijn leven. Onduidelijkheid zorgt bij mij voor onrust, onrust zorgt voor een mindere concentratie en dus voor minder lezen. Daar kwam nog bij dat ik een paar dikke boeken las, waardoor ik sowieso langer deed over een boek. En tot slot was het ook nog zo dat er een paar boeken waren waar ik moeilijk doorheen kwam. Lag het aan de boeken of aan mij? Soms gewoon aan de boeken, besloot ik.
Zo kwam het dus dat ik ineens niet meer las. Ik zat soms op de bank met mijn boek, maar twee uur later had ik alleen nog maar iets gelezen op mijn telefoon, die op het boek lag. En ja, dan was het bedtijd. Er gingen zomaar dagen voorbij dat ik geen letter had gelezen. Voor veel mensen heel normaal, maar voor mij een teken dat ik moet oppassen.
Ik wil lezen
Daar kwam nog bij: ik miste boeken. Als ik even geen zin zou hebben in lezen, zou die leesdip niet zo erg zijn, maar ik merkte dat ik eigenlijk snakte naar boeken. Ik wilde verhalen, ik wilde lezen. Ik wilde woorden van een ander en niet mijn eigen altijd maar razende hoofd. Lezen dus. Maar hoe?
Zo’n leesdip had ik al eerder gehad. Toen was het er echter één die jaren duurde en ik wilde dat niet weer. Ik herinnerde mezelf aan de oplossing van toen: elke dag lezen met een wekkertje. Was dat nu echt nodig? Ja, dat was nodig, omdat ik het lezen zo miste en omdat ik weet dat lezen goed voor me is. Dus deed ik het trucje nog een keer. Ik zette elke dag een wekker op een uur en in dat uur las ik. Ik dwaalde honderd keer af met mijn gedachten, maar mocht van mezelf niet iets anders doen. Afdwalen prima, maar niet opstaan en iets anders gaan doen.
En wat bleek? Het werkte opnieuw! Meestal duurde het minstens een half uur voor ik weer in het verhaal zat, maar dan bleek het weer zó lekker dat het uur vanzelf meer werd dan een uur.
Ik lees weer!
Inmiddels lees ik dus weer, hoewel nog steeds minder dan voor de coronacrisis. Dat komt door het simpele feit dat mijn concentratie minder is en dat ik dus langer doe over het lezen van een pagina en ook omdat het lang duurt voor ik begin met lezen. Het idee van concentratie kost moeite, maar ik doe het toch. Omdat het werkt. Wat ook helpt, is dat ik kies voor eenvoudige boeken. Ik las een jeugdboek en merkte dat dat nu even fijn was. Niet te diep nadenken, maar gewoon mee in het verhaal. Dat, in combinatie met de wekker, heeft ervoor gezorgd dat mijn leesdip maar kortstondig was.
Ik lees weer (of eigenlijk nog). En ik ben heel blij dat ik deze leesdip vroegtijdig heb kunnen onderscheppen.
Snappen jullie nu waarom ik die blog over lezen op papier of de e-reader schreef? Juist ja, ik had gewoon even een ‘buffertje’ nodig omdat ik niet genoeg boeken had gelezen;).
Hoofdtaal 
Dit is zeer te begrijpen.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat goed dat je weet welke tactief je dan moet toepassen en dat dit ook echt werkt!
LikeGeliked door 1 persoon
In ieder geval heb je het probleem snel aangepakt en op kunnen lossen. Het zal wel voor iedereen in meer of minderde mate gelden dat invloeden van buitenaf invloed hebben op je concentratievermogen. Boeken lezen lukt me ook al enige tijd niet heb soms zelfs al moeite met wat langere blogs. Omdat het verder eigenlijk geen problemen geeft “doe ik er niets aan”, anders z;ou ik natuurlijk ook kunnen proberen of de wekker werkt voor me.
LikeLike
Ja, ik snap je. Wekker zou voor jou natuurlijk wel weer ingewikkelder zijn, omdat Henk geen rekening zal houden met je wekker…
LikeLike
Prtecies.
LikeGeliked door 1 persoon
Heel herkenbaar. Ook bij mij vrat de coronacrisis mijn aandacht. Met gevolg dat ik allerlei dingen ga doen, maar nooit lang. De rede is enerzijds de schock waar ik in terecht was gekomen en anderzijds, dat ik nu niet met een super boek bezig ben. Ik moet nog met veel boeken beginnen, en het duurt even voor ik er in ben. Maar dat komt weer, als ik er de tijd voor neem. En goed dat je zelf een oplossing hebt gevonden.
LikeGeliked door 1 persoon
Wel superfijn dat je het niet hebt onderschat en het zelf hebt opgelost!!
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar! Hier werken dan jeugdboeken goed. De taal is wat meer to the point (in plaats van ‘in het seizoen waarin de bladeren van kleur veranderden schonk de boom haar ronde vruchten aan de natuur’ staat daar gewoon ‘in de herfst vielen de appels van de bomen’) en de problemen zijn vaak wat overzichtelijker. Daarnaast boeken met een voorspelbaar patroon en overzichtelijke, haalbare verwachtingen (zie blog morgen) en boeken die ik al ken.
LikeLike
Ah, ik ga je blog morgen goed bestuderen;).
LikeLike
In het begin van de quarantaine las ik ook minder, ik kon mij niet goed concentreren… er zaten te veel muizenissen in mijn hoofd. Ondertussen ben ik de quarantaine al goed gewoon en lukt het lezen terug volop! 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Wat goed dat je met die tactiek het snel weer op kon pakken en je leesdip niet weer jaren duurde.
Als ik een periode heb dat ik de concentratie moeilijker kan vatten lees ik vaak ook dunne boeken, kinderboeken of kookboeken. Blijf je toch in het leesproces zonder al te veel van jezelf te vragen.
LikeGeliked door 1 persoon
Fijn dat die tactiek bij jou werkt! Soms lees ik ook gewoon “verplicht” een half uur. Ik gebruik dan geen wekker, maar ik houd de tijd dan in de gaten. En voor ik het weet ben ik dan anderhalf tot twee uur verder.
LikeGeliked door 1 persoon
Je moet er even in zien te komen en dan ben je inderdaad zo uren verder.
LikeLike
Je hoeft toch niet verplicht een blog over je boeken te maken? Laat dat eens los, jouw blog jouw leven en zo’n aparte blog tussendoor is gewoon leuk;) Dat idee met wekkertje ga ik onthouden wie weet kan ik die tip eens delen!
LikeLike
Nee, dat hoeft zeker niet. Maar ik vond het eigenlijk inderdaad ook wel leuk om er eens een andere blog tussendoor te doen;).
LikeLike