Vakantie!

Afgelopen woensdag verscheen er een blog over vakantie als je in de ziektewet zit. Ik schreef dat ik het lastig vind om vakantie te vieren en dat ik soms kan snakken naar even vakantie. Wat gebeurde er? Dezelfde dag ontdekte ik dat ik deze week in de vakantiemodus zit! Vandaag een kijkje in mijn vakantiemodus.

Vakantie of ziekteverlof?

De laatste maanden zijn vrij heftig geweest. Er is veel spanning geweest (en nog af en toe) rondom procedures op het werk en met het UWV en ik was bezig met een intensieve behandeling. Dat alles zorgde ervoor dat ik compleet uitgeput was en dat ik vaak verzuchtte dat ik gewoon even helemaal niks meer wilde. Geen verantwoordelijkheden of telefoontjes, maar gewoon vrij. Mijn psycholoog had me al tig keer verteld dat ik vakantie moest nemen. Alleen doen wat op m’n pad kwam en wat ik leuk vond. Verder niets. Het lukte me niet. De agenda liep vol met allerlei afspraken (tandarts, therapie, UWV, enz.) en ik kon de rust maar niet vinden. Zelfs bloggen lukte vaak niet meer en deed ik ‘even snel’ zonder er echt van te genieten.
Mijn psycholoog veranderde het advies: “Misschien is vakantie voor jou wat vrijblijvend. Je kunt beter ziekteverlof nemen. Dan doe je alleen wat écht noodzakelijk is.” Ik probeerde het en soms lukte het, maar tegelijk bleven de afspraken maar in mijn agenda stromen. Ik zag tussendoor ook nog familie, maar tussen al die afspraken voelde dat soms eerder als een ‘moetje’ dan als een ‘magje’.

En toen was het vakantie!

Maar nu, ineens, was het deze week vakantie. Geen moetjes, maar alleen maar magjes in de planning. Oké, soms wel een moetje, maar dat moetje neemt dan hooguit vijf minuten in beslag. Dat is acceptabel.
Ik zag de week naderen. Mijn agenda bleef leeg. Geen afspraken die er nog snel tussendoor kwamen. Gewoon vrijheid. Tijd om te gaan en te staan waar ik wil, wanneer ik maar wil.

Wat er toen gebeurde?
– Maandagmiddag zat ik zomaar te lezen. Dat doe ik normaal nóóit overdag, want dan ‘moet ik nog…’
– Maandagavond zat ik uren aan tafel creatief te doen. Toen ik op de klok keek, realiseerde ik me plotseling dat het eigenlijk al bedtijd was. Het gaf niet. Het betekende alleen maar dat ik eindelijk weer eens echt ontspannen bezig was geweest.
– Tientallen blogideeën kwamen naar boven. Die kwamen de afgelopen weken ook wel, maar nu was er tijd om ze direct uit te werken.
– Er was ontspanning.
– Middagdutjes duurden weer lekker lang, want de rust en de tijd was er.
– Mijn dagelijkse rondje buiten voelde niet meer als moeten, maar als heerlijk ontspannend.
– Mijn hoofd kwam tot rust.

De moetjes gaan vanzelf

Het gekste is misschien wel wat er gebeurde met moetjes die al maanden op mijn lijstje stonden. Bij gebrek aan tijd en energie schoof ik ze steeds weer een weekje door. Mijn boekenkast moest bijvoorbeeld echt even schoongemaakt worden. Alles eruit, schoonmaken, alles er weer in. Het lukte me al maanden niet. En nu? Dinsdagmiddag dook ik na mijn rondje fietsen even in de boekenkast. Het klusje bleek eigenlijk zo gedaan. Daar had ik dus maanden tegenop gezien. Nergens voor nodig. Of ja, wel nodig. Maar nu niet meer, want nu is er ruimte in mijn hoofd en lukken dat soort dingen wél.

Een halve dag van huis

Afgelopen woensdag was ik ’s middags en ’s avonds van huis. Mijn moeder en zusje waren op vakantie en ik ging een dagje naar hen toe. Geen therapie deze week, maar in plaats daarvan ‘iets leuks’. Na mijn middagdutje uiteraard, want iets met energie verdelen, maar o, wat was het heerlijk! Gewoon een middag in de schaduw in een briesje heerlijk niks doen. Nee, ook geen boek of kleurplaat. Helemaal niks. Lekker in een stoel hangen en een beetje kletsen.
’s Avonds fietsten we een rondje door de bossen. Het was er heerlijk. En ik? Ik realiseerde me dat ik écht even ‘weg’ was. Ik had vakantie. Ik kon genieten van de rust buiten én in mijn hoofd.
Dat ik donderdag extra moest slapen om bij te komen? Dat geeft niet. Het was het zó waard. En de rest van de dag was er gewoon de tijd om lekker te bloggen/lezen/kleuren/fietsen. Ik heb de vakantiemodus gevonden!
Die modus gaat nog even verder, want vandaag ga ik heerlijk van het zomerweer genieten. Met een vriendin samen. Ja, dat klopt, twee keer een ‘sociale activiteit’ in één week. Dat gebeurt normaal nooit. Nu wel, want ik heb magjes en geen moetjes en dan ontstaat die ruimte. Ik heb vakantie!